เด็กฝึกงานสอนรัก นิยาย บท 5

ตอนที่ 5 ช่องว่าง

ฮัลโหล

เสียงเรียกเข้าสายแรกของวันหลังจากเงียบหาย

วันนี้ยุ่งเหรอเพึ่งโทรได้

ใช่ยุ่งมาก วันนี้เหนื่อยจังขอตัวนอนหน่อยนะ อยากนอนแล้ว

เขาโทรมาเพื่อจะบอกว่านอนแล้วเนี่ยนะ ปกติต้องชวนคุยนานสองนานกว่าจะวางสายได้ วันนี้แปลกจัง

รีบพักผ่อนเถอะ ไว้คุยกันใหม่ คิดถึงนะ

ครับ

ทำไมวันนี้บทสนทนามันสั้นขนาดนี้ เธอวางสายด้วยความสงสัยแต่ก็ไม่ได้แย้งอะไร

เขาต้องทำงานหนักเพื่ออนาคต เพื่องานแต่งที่จะเกิดขึ้น เธอใช้คำพวกนี้เพื่อไม่ให้ตัวเองคิดมากนานแค่ไหนแล้ว

เธอเปิดแจ้งเตือนที่ข้างไว้ ขึ้นมาอ่านแล้วพิมพ์ตอบสั้นไป

ยัง

ปลายทางรีบตอบกลับทันทีเหมือนเปิดหน้าจอรออยู่

ทำไมยังไม่นอนครับพี่

ยังไม่ง่วง

แล้วเธอล่ะ

ผมคิดถึงพี่ครับ

เธอขนลุกวาบทั้งตัว แต่ก็อดยิ้มออกมาไม่ได้ เมื่อเห็นคำนี้จากจอโทรศัพท์ กล้ามาบอกคิดถึงฉันเลยเหรอ บ้าไปแล้วทำไมกล้าขนาดนี้เด็กนี่

แล้วจะตอบยังไงเนี่ยช่างร้ายกาจอะไรขนาดนี้ ตอนกลางวันที่ทำงานยังไม่กล้ากับฉันเลย เด็กคนนี้มันชักจะมากไปแล้วนะเธอยิ้มที่มุมปากทำหน้า เจ้าเล่

เธอจะมาคิดถึงพี่ทำไม

ผู้จัดการสาวอดที่จะตอบกลับเด็กน้อยฝึกงานเสียไปไม่ได้ นี่เธอไม่เข้าใจจริงๆเหรอว่าเค้าต้องการอะไรถึงบอกแบบนั้น

ผมคิดถึงพี่จริงนะครับพี่ไม่คิดถึงผมเหรอ

สาวใหญ่วัยเลขสามอย่างเธอรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัว เมื่อเห็นคำถามนี้เธอต้องรู้สึกขนาดนั้นเลยเหรอ กับแค่คำพูดของเด็กน้อยหรือเธอเป็นอะไรไป

ฉันจะคิดถึงเธอทำไมเราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย เธอตอบเหมือนจะอ่อยเค้าเล็กๆ เธอเหมือนรอ ลุ้นคำตอบจากอีกฝ่าย

พี่แน่ใจเหรอครับว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน

บ้าไปแล้วคราวนี้เธอถึงกับเผลอกัดที่ริมฝีปากตัวเอง เมื่อเขากล้าถามคำถามนี้กับเธอ

เธอพูดอะไร

เธอเริ่มเอามารยาหญิงออกมาใช้เพื่อจะได้ไม่ดูแย่มาก

คืนนั้นผมรู้นะว่าพี่มีความสุขมาก

คราวนี้เธอไม่กล้าพิมพ์อะไรตอบเขาอีกได้แต่กัดที่นิ้งชี้ตัวเองเบาๆอย่างลืมตัว

ใช่ละเธอมีความสุขมากไม่เคยลืม บทรักที่เค้าสอนยังจำได้ดีถึงจะเมาก็เถอะ เสียวซ่านไปทั้งตัวเมื่อคิดถึงมัน นี่เธอติดใจล่ะสิถึงไม่ว่าอะไรเขาที่คุยแบบนี้กับเธอ

พี่นอนคนเดียวไหมครับ

เขายังไม่ยอมหยุดอีกเธอได้แต่อ่านแต่ไม่กล้าจะตอบอะไรเค้าอีก เธอมองที่จอโทรศัพท์ไม่รู้จะตอบดีหรือเปล่า

เธอแอบคิดไปถึงคืนนั้นคืนที่เธอเมามาก รูปร่างที่เปลือยเปล่าตอนที่เธอแอบมองเขาก่อนออกจากห้องในตอนเช้าก็ติดตาเธอเหลือเกิน

ภาพจำยังคงติดตาอยู่เลย รสรักยังตรึงใจไม่เคยลืม มันทำให้เธอเผลอจิกปลายเท้าตัวเองแต่ไม่กล้าตอบอะไรเขาอีก

งั้นผมนอนแล้วครับราตรีสวัสดิ์ครับ

เขาเห็นเธอไม่ตอบอะไรได้เพียงแค่อ่านข้อความเท่านั้น ไม่กล้าพิมพ์อะไรคุยอีกเธอปล่อยให้เป็นแบบนั้นได้แค่อ่าน

@ออฟฟิศ

เธอหน้าร้อนฉ่าเมื่อเจอหน้าเขาในตอนเช้า

เธอยังไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน แม้กับคชเองก็เถอะ มันทำให้เลือดฉีดไปทั้งตัว ร้อนฉ่าไปทั้งร่าง ฉันเป็นอะไรไปมันคืออาการอะไร

@แบงค์แห่งหนึ่งกลางเมือง

พี่คชาเป็นอะไรไปคะหอมเห็นพี่เป็นแบบนี้หลายวันแล้วน๊า เป็นอะไรหรือเปล่า หน้าดูเหนื่อยๆพักบ้างนะพี่

ไม่มีอะไร

ไม่สบายหรือเปล่าพี่

เปล่าหรอกช่วงนี้พี่นอนน้อย

ทำไมเดี๋ยวนี้ไม่ค่อยเห็นคุยโทรศัพท์กับแฟนเลยทะเลาะกันหรือเปล่า มีอะไรเล่าให้หอมฟังได้นะปรึกษาได้ไม่คิดตังค์หรอก

ข้าวหอมพี่กลับแล้วนะ

คชาต้องตกใจมาก เมื่อข้าวหอมดึงแขนเขาสุดแรงจนเขาเองทรงตัวไม่อยู่ ล้มลงไปทับที่ร่างของเธอที่นอนอยู่บนเตียง

หอมพี่ขอโทษ

คชารีบลุกขึ้นยืน

ข้าวหอมลุกขึ้นมากอดที่เอวเขา หน้าซบลงไปที่ไหล่กว้างเหมือนต้องการอะไร

พี่คชาหอมชอบนะ เธอเงยหน้าขึ้นหวังใช้ปากสวยของเธอมาจูบที่ปากของชายหนุ่ม

คชารีบแกะมือเธอจากร่างของเขา

ข้าวหอมอย่าทำแบบนี้ หอมเมามาก พี่กลับแล้ว เขาเบี่ยงหน้าหนีจากหน้าเธอ พยายามแกะมือเหนียวที่เอวหวังออกจากห้องโดยเร็ว

ข้าวหอมไม่ยอมปล่อยมือจากเอวเขาได้แต่กอดแน่น

หอมพี่มีแฟนแล้วนะ พี่กำลังจะแต่งงาน

พี่ไม่ชอบหอมเหรอค่ะ ข้าวหอมพยายามจะจูบที่ปากเขาแต่เขาไม่ยอม

คชาดิ้นจนมือเธอหลุดแล้วรีบออกห้อง

@คอนโด

เวลาเกือบตีสอง

เขารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู หน้าจอมีแจ้งเตือนสายเรียกเข้าจากเนเน่แฟนสาวที่ไม่ได้รับ ดูเวลาโทรเข้าเที่ยงคืนพอดี คชารู้สึกผิดมากที่ไม่ได้รับสายเธอ

เวลาตอนนี้ตีสองแล้วเค้าจะโทรหาเธอดีมั๊ยเธอยังจะรอโทรศัพท์อยู่หรือเปล่า เธอจะหลับไปแล้วหรือยัง จะรบกวนเวลานอนเธอไหม จะเอาไงดี

เอาว่ะ

โทรก็โทรเค้าตัดสินใจโทรหาเธอตอนตีสองกลัวว่าเธอจะเป็นห่วง

เขาไม่ได้กดเบอร์ผิดแน่

เค้าเซฟเบอร์โทรของเธอด้วยชื่อไม่มีทางจะกดผิด

ทำไมสายไม่ว่าง

เธอคุยอยู่กับใครทำไมยังไม่นอน