เด็กฝึกงานสอนรัก นิยาย บท 6

ตอนที่ 6 เก็บไว้ไม่ไหว

@ออฟฟิศ

ขวัญสุดาทำตัวเป็นผู้จัดการสาวมั่น เธอยังคงทำงานเก่งด้วยประสบการณ์ที่มีมานาน ทุกคนต่างก็ชื่นชมในตัวเธอมาตลอด

เวลา 12:00 น

หน้าจอโทรศัพท์หรูราคาแพงแจ้งเตือนสายเรียกเข้า โชว์หน้าคชาแฟนหนุ่มให้เห็นแต่เอ๊ะ!..แปลกจังทำไมวันนี้โทรได้

เธอหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมากดรับสายด้วยความสงสัย

แล้วพูด ฮะฮัลลโหลไปแบบไม่เต็มเสียงเหมือนรอฟังปลายสายจะพูดอะไร

'เมื่อคืนคุณคุยกับใครตอนตีสอง'

ต๊ายยล่ะ!..เมื่อคืนคุยโทรศัพท์กับหนุ่มน้อยเด็กฝึกงานอยู่ มีสายซ้อนจากเขาแหละ

แต่เธอไม่ได้สนใจ มันดึกมากง่วงนอนอีกหลับคาสายไปด้วยซ้ำคิดไว้จะโทรกลับตอนเช้าไม่ทันล่ะลืมจนได้

อ๋ออ..คุยกับน้องที่ทำงานน่ะ โทรมาปรึกษาปัญหาชีวิตติดพันไปหน่อยไม่รู้ไม่รู้เผลอหลับตอนไหน

'คุณโทรหาฉันหรอ!?'

ทำไมโทรดึกขนาดนี้ทั้งวันก็ไม่โทรนะ แล้วหายไปไหนมา เธอบ่นเค้าเป็นชุดๆ เพื่อกลบเกลื่อนความผิดที่ตัวเองแอบคุยกับชายหนุ่ม เหมือนโยนความผิดไปไว้ที่เขาประมาณนั้น

แล้วกินข้าวหรือยังเธอไม่ได้ต้องการคำตอบแต่ต้องการเปลี่ยนประเด็นเฉยๆ ทำเสียงแข็งเพื่อจะเบี่ยงประเด็น

ยังไม่ได้กินเลยรีบโทรหาคุณก่อน มันได้ผลเค้าเปลี่ยนเรื่องคุยไป

พี่คชาไปกินข้าวกันค่ะมัวแต่คุยโทรศัพท์อยู่นั่นแหละ เสียงใครบางคนแทรกเข้ามาในสายเสียงดังชัดเจนเหมือนตั้งใจ

ไปกินข้าวกับสาวเถอะเดี๋ยวจะรอนาน แหมๆมีสาวมาตามไปกินข้าวด้วยหมั่นไส้จริงแค่นี้นะ หิวล่ะ

เธอรีบวางสายเขาเมื่อเห็นชายหนุ่มมายืนรอเพื่อออกไปกินข้าวเช่นกัน

เธอยังคงสวมวิญญาณผู้จัดการสาวอยู่ โดยไม่เคยหลุดให้ใครเห็นภาพที่ไม่ดีแม้แต่คนเดียว เว้นเสียตอนที่อยู่กับเด็กน้อยฝึกงานคนนั้น เธอเก็บอาการไม่อยู่ทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขา

ร่างกายมันอ่อนระทวยทุกครั้งที่อยู่ใกล้ แค่เสียงโทรศัพท์มันก็ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะแสดงอาการออกมาให้เขาเห็น ว่าเธอเองก็ชอบเขา นอกเหนือจากนั้นเธอทำตัวปกติเพื่อไม่ให้ใครสงสัยในตัวเธอได้เลย เมื่อไหร่ที่อยู่กับเด็กน้อยแค่สองคนเธอก็ยอมให้เขา ได้แตะเนื้อต้องตัวโดยไม่ขัด หลายครั้งเธอก็แสดงอาการอ่อยอย่างเห็นได้ชัด

@ ร้านข้าวแกงหน้าแบงค์

พี่คชาคะหอมขอโทษนะคะ

คชาไม่พูดอะไรออกมาแค่มองที่หน้าคนที่อยู่ตรงหน้า เพื่อแสดงให้เห็นว่าไม่มีอะไร ไม่ต้องพูดถึงให้มันจบแค่ตรงนั้น

พี่โกรธหอมเหรอคะ เธอยังไม่หยุดพูดยังคงต้องการเคลียร์การกระทำของตัวเอง ในเหตุการณ์ เมื่อคืนที่ผ่านมากับเขาเสียให้ได้

คราวนี้เค้าเงยหน้าขึ้นมองหน้าเธออีกรอบแล้วก้มลงไปตักข้าวกินเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พร้อมกับเอ่ยปากออกมา

อย่าคิดมากเลย หอมเมามากพี่เข้าใจไม่ต้องคิดเยอะนะ

เค้าพยายามทำให้ปกติที่สุดเพื่อจะรักษาความสัมพันธ์แบบเดิมให้คงอยู่

หอมคิดแบบนั้นจริงๆนะคะ

คชาตกใจมากกับคำพูดของข้าวหอมแต่ไม่กล้าแสดงออก เก็บอาการไว้เพื่อจบเรื่องนี้ไป

ช้าวหอมมองหน้าเขาจริงจัง ด้วยเธอไม่สามารถเก็บอาการอีกต่อไปได้แล้ว

เธอต้องการบอกเค้าให้รับรู้ ใช่เธออาจจะใช้ความเมาเพื่อเป็นข้ออ้าง แต่ตอนนี้เธอไม่ได้เมา

หอมก็รู้ว่าพี่กำลังจะแต่งงาน

หอมก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะแค่หอมอยากให้พี่รู้ว่าหอมชอบพี่จริงๆ

ข้าวหอมพูดอะไรออกมาถึง เขามองหน้าเธอจริงจังเช่นกัน พร้อมกับเอ่ยปากบอกเธอ ให้รู้ตัว

ยังไงพี่ก็ยังยืนยันว่าคนที่พี่จะแต่งงานด้วยคือเนเน่แฟนพี่เท่านั้น หอมเลิกพูดแบบนี้ได้แล้ว มันเป็นไปไม่ได้เขาเสียงดุใส่เธอเหมือนเริ่มไม่พอใจนัก

พี่รังเกียจหอมเหรอคะเธอยังต้องการบอกเค้าให้ได้ ใช่สิก็เธอปล่อยออกมาหมดแล้วนี่ จะเก็บต่อไปทำไมไหนๆก็ไหนๆแล้วป่ะ