ตอนที่ 6 เก็บไว้ไม่ไหว
@ออฟฟิศ
ขวัญสุดาทำตัวเป็นผู้จัดการสาวมั่น เธอยังคงทำงานเก่งด้วยประสบการณ์ที่มีมานาน ทุกคนต่างก็ชื่นชมในตัวเธอมาตลอด
เวลา 12:00 น
หน้าจอโทรศัพท์หรูราคาแพงแจ้งเตือนสายเรียกเข้า โชว์หน้าคชาแฟนหนุ่มให้เห็นแต่เอ๊ะ!..แปลกจังทำไมวันนี้โทรได้
เธอหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมากดรับสายด้วยความสงสัย
แล้วพูด ฮะฮัลลโหลไปแบบไม่เต็มเสียงเหมือนรอฟังปลายสายจะพูดอะไร
'เมื่อคืนคุณคุยกับใครตอนตีสอง'
ต๊ายยล่ะ!..เมื่อคืนคุยโทรศัพท์กับหนุ่มน้อยเด็กฝึกงานอยู่ มีสายซ้อนจากเขาแหละ
แต่เธอไม่ได้สนใจ มันดึกมากง่วงนอนอีกหลับคาสายไปด้วยซ้ำคิดไว้จะโทรกลับตอนเช้าไม่ทันล่ะลืมจนได้
อ๋ออ..คุยกับน้องที่ทำงานน่ะ โทรมาปรึกษาปัญหาชีวิตติดพันไปหน่อยไม่รู้ไม่รู้เผลอหลับตอนไหน
'คุณโทรหาฉันหรอ!?'
ทำไมโทรดึกขนาดนี้ทั้งวันก็ไม่โทรนะ แล้วหายไปไหนมา เธอบ่นเค้าเป็นชุดๆ เพื่อกลบเกลื่อนความผิดที่ตัวเองแอบคุยกับชายหนุ่ม เหมือนโยนความผิดไปไว้ที่เขาประมาณนั้น
แล้วกินข้าวหรือยังเธอไม่ได้ต้องการคำตอบแต่ต้องการเปลี่ยนประเด็นเฉยๆ ทำเสียงแข็งเพื่อจะเบี่ยงประเด็น
ยังไม่ได้กินเลยรีบโทรหาคุณก่อน มันได้ผลเค้าเปลี่ยนเรื่องคุยไป
พี่คชาไปกินข้าวกันค่ะมัวแต่คุยโทรศัพท์อยู่นั่นแหละ เสียงใครบางคนแทรกเข้ามาในสายเสียงดังชัดเจนเหมือนตั้งใจ
ไปกินข้าวกับสาวเถอะเดี๋ยวจะรอนาน แหมๆมีสาวมาตามไปกินข้าวด้วยหมั่นไส้จริงแค่นี้นะ หิวล่ะ
เธอรีบวางสายเขาเมื่อเห็นชายหนุ่มมายืนรอเพื่อออกไปกินข้าวเช่นกัน
เธอยังคงสวมวิญญาณผู้จัดการสาวอยู่ โดยไม่เคยหลุดให้ใครเห็นภาพที่ไม่ดีแม้แต่คนเดียว เว้นเสียตอนที่อยู่กับเด็กน้อยฝึกงานคนนั้น เธอเก็บอาการไม่อยู่ทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขา
ร่างกายมันอ่อนระทวยทุกครั้งที่อยู่ใกล้ แค่เสียงโทรศัพท์มันก็ทำให้เธออดไม่ได้ที่จะแสดงอาการออกมาให้เขาเห็น ว่าเธอเองก็ชอบเขา นอกเหนือจากนั้นเธอทำตัวปกติเพื่อไม่ให้ใครสงสัยในตัวเธอได้เลย เมื่อไหร่ที่อยู่กับเด็กน้อยแค่สองคนเธอก็ยอมให้เขา ได้แตะเนื้อต้องตัวโดยไม่ขัด หลายครั้งเธอก็แสดงอาการอ่อยอย่างเห็นได้ชัด
@ ร้านข้าวแกงหน้าแบงค์
พี่คชาคะหอมขอโทษนะคะ
คชาไม่พูดอะไรออกมาแค่มองที่หน้าคนที่อยู่ตรงหน้า เพื่อแสดงให้เห็นว่าไม่มีอะไร ไม่ต้องพูดถึงให้มันจบแค่ตรงนั้น
พี่โกรธหอมเหรอคะ เธอยังไม่หยุดพูดยังคงต้องการเคลียร์การกระทำของตัวเอง ในเหตุการณ์ เมื่อคืนที่ผ่านมากับเขาเสียให้ได้
คราวนี้เค้าเงยหน้าขึ้นมองหน้าเธออีกรอบแล้วก้มลงไปตักข้าวกินเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พร้อมกับเอ่ยปากออกมา
อย่าคิดมากเลย หอมเมามากพี่เข้าใจไม่ต้องคิดเยอะนะ
เค้าพยายามทำให้ปกติที่สุดเพื่อจะรักษาความสัมพันธ์แบบเดิมให้คงอยู่
หอมคิดแบบนั้นจริงๆนะคะ
คชาตกใจมากกับคำพูดของข้าวหอมแต่ไม่กล้าแสดงออก เก็บอาการไว้เพื่อจบเรื่องนี้ไป
ช้าวหอมมองหน้าเขาจริงจัง ด้วยเธอไม่สามารถเก็บอาการอีกต่อไปได้แล้ว
เธอต้องการบอกเค้าให้รับรู้ ใช่เธออาจจะใช้ความเมาเพื่อเป็นข้ออ้าง แต่ตอนนี้เธอไม่ได้เมา
หอมก็รู้ว่าพี่กำลังจะแต่งงาน
หอมก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะแค่หอมอยากให้พี่รู้ว่าหอมชอบพี่จริงๆ
ข้าวหอมพูดอะไรออกมาถึง เขามองหน้าเธอจริงจังเช่นกัน พร้อมกับเอ่ยปากบอกเธอ ให้รู้ตัว
ยังไงพี่ก็ยังยืนยันว่าคนที่พี่จะแต่งงานด้วยคือเนเน่แฟนพี่เท่านั้น หอมเลิกพูดแบบนี้ได้แล้ว มันเป็นไปไม่ได้เขาเสียงดุใส่เธอเหมือนเริ่มไม่พอใจนัก
พี่รังเกียจหอมเหรอคะเธอยังต้องการบอกเค้าให้ได้ ใช่สิก็เธอปล่อยออกมาหมดแล้วนี่ จะเก็บต่อไปทำไมไหนๆก็ไหนๆแล้วป่ะ
อีกใจเธอก็อยากฟังตัวร้ายสีดำที่บอกให้เธอไปเถอะไม่มีใครรู้หรอก มีเวลาตั้งนานหลายชั่วโมงกว่าแฟนจะโทรมา ไปกินข้าวชิว กับชายหนุ่มจะได้มีความสุข ดีกว่ากลับไปนอนรอแฟนเหี่ยวแห้งอยู่ในห้อง ไม่เป็นอะไรหรอกกำไรชีวิต
โอ๊ยย ... เอาไงดีเนี่ยฉันไม่ไหวแล้ว
'ไปเถอะไม่มีใครรู้หรอก 'ตัวดำบอก
'อย่าไปนะมันไม่ดีไม่ถูกต้องเดี๋ยวมีใครเห็นเดี๋ยวแฟนรู้'ตัวขาวก็มาย้ำ
หยุดด้ายแล้ว!!เธอทะเลาะกับเสียงในหัวตัวเอง
ตกลง แป๊บเดียวนะแค่กินข้าว
เธอแพ้ตัวดำมันจนได้เธอรับปากจะไปกินข้าวกับเด็กน้อยฝึกงานหล่อเหล่าคนนั้น ตัวสีขาวก็แห้งตัวรีบเล็กลงเรื่อยๆ แล้วลอยหายไปสิรออะไร
....
ไหนบอกกินข้าวไงทำไมมาร้านนี้ นี่มันไม่ใช่ร้านข้าวนะ เธอทำเสียงดุไปยังงั้นจริงๆแล้วเธอก็ชอบบรรยากาศแบบนี้นะ
พี่จะกินอะไรครับข้าวเค้าก็มี พี่สั่งข้าวสิผมจะสั่งเบียร์เด็กหนุ่มฝึกงานหันไปสั่งเบียร์กับเด็กเสิร์ฟที่ยืนรอรับออเดอร์อยู่ข้างโต๊ะ
พี่ดื่มน้ำอะไรครับน้ำส้มหรือน้ำอัดลม
น้ำเปล่าจ้ะ
เธองอลเล็กน้อยเพื่อจะดูดี 'มันก็ดีนะได้มาเปิดหูเปิดตาบ้างนั่งชิวตอนเย็นหลังเลิกงาน ดีกว่ากลับไปนอนที่ห้องเยอะ'
เธอสั่งอาหารสองสามอย่าง 'มันก็ดีกว่าจะกลับไปกินอาหารสิ้นคิดที่หน้าคอนโดสะอีกมีเพลงฟังเบาๆด้วยบรรยากาศยามเย็นริมน้ำ'เริ่ดจริงสวยๆ
มาบ่อยเหรอเราอ่ะ
เปล่าครับนานๆมาที
พี่เอาสปายไหมครับ จะได้ทานอร่อยมากขึ้นเข้ากับบรรยากาศร้านโอเคนะ เด็กหนุ่มฝึกงานหันไปสั่งสปายเรดให้เธอโดยที่ไม่ต้องรออนุญาต
เธอพูดอะไรไม่ออกทำไมเธอไม่ขัดเขานะทำไมทั้งๆที่เธอเองก็รู้ว่าตัวเองดื่มไม่เก่ง ยังจะปล่อยให้เค้าสั่งมาอีกเธอต้องการอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กฝึกงานสอนรัก