เหนือดาวยังมีเรา นิยาย บท 16

คริสมาส่งพันดาวถึงข้างล่างตึกคอนโดแล้วถึงได้ขับรถจากไป ตอนที่พันดาวมาถึงข้างในตึก ลิฟต์ก็เพิ่งจะมาจอดอยู่ตรงชั้นหนึ่งพอดี

เธอเดินเข้าไปในลิฟต์ หลังจากที่กดปุ่มชั้นและปุ่มปิดประตูลิฟต์แล้วนั้น ก็ก้มลงควานหากุญแจในกระเป๋า

แต่ในเวลานี้ก็มีมือหนึ่งมารั้งประตูลิฟต์ที่กำลังจะปิดเอาไว้ พอประตูลิฟต์สัมผัสได้ว่ามีสิ่งกีดขวาง ก็เปิดอ้าออกอีกครั้ง

พันดาวเงยหน้าขึ้นมองดู ตอนที่เห็นผู้ชายที่หยุดลิฟต์เอาไว้ก่อนจะเดินเข้ามานั้น สีหน้าท่าทางของเธอก็ตกใจกลัวซะยิ่งกว่าเห็นผีเสียอีก

“คุณสะกดรอยตามฉันมาเหรอ?!”

ทิศเหนือปิดประตูลิฟต์ลงอย่างไม่รีบไม่เร่ง ก่อนจะหันหน้ามองมาหาเธอ พร้อมกับพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉย“อื้อ”

“คุณนี่มันวิปริตจริงๆใช่ไหม?!” พันดาวรู้สึกว่ามันไร้เหตุผลสิ้นดี

“ทำไมถึงไม่รับโทรศัพท์ของผม?”

“รับโทรศัพท์” พันดาวแสร้งทำเป็นโง่“ฉันไม่ได้รับสาย”

เขาแย่งโทรศัพท์ของเธอไป ต้องการปลดล็อก

พันดาวรีบยื่นมือออกไปแย่งโทรศัพท์กลับมา แต่เขากลับคว้ามือของเธอเอาไว้ ใช้นิ้วโป้งของเธอกดลงตรงสแกนลายนิ้วมือ

ปลดล็อกสำเร็จ

“ทิศเหนือ!” พันดาวรู้สึกโมโหอย่างมาก แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรเขาได้

ทิศเหนือบันทึกเบอร์โทรศัพท์ของตัวเองลงในสมุดรายชื่อในโทรศัพท์ ใส่ชื่อของตัวเองลงไป ก่อนจะยื่นโทรศัพท์ให้กับเธอ“ตอนนี้บันทึกลงไปแล้ว ครั้งหน้าลองไม่รับสายของผมดูสิ”

พันดาวมองโทรศัพท์ ก่อนจะขมวดคิ้วแอบด่าทอเขาอยู่ภายในใจ

“ผู้ชายคนนั้นคือใคร?” ทิศเหนือถามขึ้นมาด้วยสีหน้าบึ้งตึง

พันดาวยังคงอึ้งตะลึง ก่อนจะตอบสนองกลับมา ในเมื่อเขาตามมาถึงนี่แล้ว แสดงว่าเมื่อตะกี้เขาเห็นเธอลงมาจากรถของคริสแล้ว

“คุณมายุ่งอะไรด้วย?”

ทิศเหนือหันตัวไปมองเธอ ใบหน้ายิ้มแย้มเหมือนเดิมอยู่ตลอด“คุณชอบเขา? หรือว่าเขาชอบคุณ?”

น้ำเสียงซักถามอย่างเป็นธรรมชาติขนาดนั้น เหมือนกับเขาเป็นสามีของเธออย่างไรอย่างนั้น

เพื่อที่จะทำลายความคิดของทิศเหนือทิ้งไป พันดาวจึงพูดขึ้น“ฉันกับเขาเราชอบกันและกัน”