ไม่รู้ว่านีราคิดที่จะทำอะไร พันดาวก็ไม่ได้เสียเวลาเหมือนกัน ถามขึ้นอย่างยิ้มแย้ม“ทำไมเหรอคะ? คุณนึกว่าลำพังแค่รูปถ่ายสองสามรูปนี้จะอธิบายอะไรได้อย่างนั้นเหรอ? จะเอาไปฟ้องกับตระกูลวงค์วันดีว่าฉันนอกใจงั้นเหรอ?”
พันดาวน้ำเสียงไม่แยแสสนใจ เหมือนกับถ้านีราทำแบบนี้จริงๆก็เท่ากับว่าโง่เขลาสิ้นดี
นีราก็ยิ้มเหมือนกัน ยื่นมือออกไปแย่งรูปกลับมา ก่อนจะใส่กลับลงไปในกระเป๋า ริมฝีปากสีแดงเปิดพะงาบๆ“เธอคิดเยอะไปแล้ว ถ้าฉันจะทำลายให้เธอย่อยยับป่นปี้ล่ะก็แน่นอนว่าต้องเอาหลักฐานที่มันทรงพลังอยู่แล้ว ที่ฉันมาในครั้งนี้แค่อยากจะมาเตือนเธอว่า อยู่ให้ห่างจากทิศเหนือซะ”
“อ้อ? นี่คุณมายุ่งเรื่องของฉันมากเกินไปแล้วนะ คุณเอาแต่พูดว่าจะแต่งงานกับพี่ชายของภาคินของตระกูลเราอยู่ตลอดเวลาไม่ใช่หรือไง? หรือว่าจะเปลี่ยนใจไปหาอีกคนแล้วอย่างนั้นเหรอ?”
“เธอว่าฉันเหรอ? แล้วเธอล่ะ?” นีราคิดเล็กคิดน้อยกับคำพูดนี้ของพันดาว เห็นได้ชัดว่าถูกกระตุ้นจนโมโหแล้ว“ทิศเหนือเป็นผู้ชายของน้องสาวฉัน ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วแบบเธอช่วยประพฤติตัวให้ดีๆหน่อย”
พอได้ยินแบบนี้พันดาวก็ยิ่งรู้สึกว่าน่าสนใจมากขึ้น บางครั้งก็รู้สึกจริงๆว่านีราเป็นเหมือนกับตัวตลก พยายามทุ่มเททั้งแรงกายแรงใจมากมายขนาดนี้ก็ยังไม่ได้แต่งงานเข้ามาในตระกูลวงค์วันดี แต่ยังเอาแต่ทำท่าทางสูงส่งมีอำนาจอิทธิพลยิ่งใหญ่ คิดว่าใครๆก็ต้องเชื่อฟังคำสั่งของเธออยู่ตลอดเวลา
ถ้าก่อนหน้านี้ที่เรียกเธอว่าพี่สะใภ้แสดงความเคารพนอบน้อมต่อเธอ ความเคารพนี้ก็หายสาบสูญไปพร้อมกับเหล้าแก้วนั้นตั้งแต่คืนวันนั้นแล้ว
เธอเป็นคนไม่ชอบก่อเรื่องทะเลาะวิวาทมาตั้งแต่ไหนแต่ไร แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอกลัวเรื่องกลัวราวอะไรเหมือนกัน คนอ่อนแอมักจะถูกกลั่นแกล้งรังแก จิตใจดีมากเกินไปบางครั้งมันก็ไม่ได้ผลกับคนบางประเภท
“ถ้าอย่างนั้นก็รบกวนน้องสาวของคุณช่วยดูแลผู้ชายของตัวเองให้ดีๆด้วยแล้วกัน จะได้ไม่ต้องให้พี่สาวของเธอโผล่หน้ามาทำเรื่องอับอายขายขี้หน้าด้วยตัวเองแบบนี้”
“พันดาวเธอคิดว่าตัวเองได้แต่งงานกับคนพิการแค่คนหนึ่งแล้วก็จะทำอะไรโดยไม่สนฟ้าสนดินก็ได้จริงๆเหรอ? ตระกูลวงค์วันดีไม่ได้ให้เธอมาทำตัวกำเริบเสิบสานแบบนี้หรอกนะ!”
พันดาวยิ้มแย้ม ไม่ได้รู้สึกโกรธอะไรเลย แต่กลับยังพูดเยาะเย้ยนีรากลับไปด้วยซ้ำ“ถ้าอย่างนั้นก็รบกวนคุณรีบแต่งงานเข้าตระกูลวงค์วันดีมาจัดการกับฉันเร็วๆด้วยนะคะ ไม่อย่างนั้นคุณก็ช่วยให้ความเคาพกับคุณนายรองตระกูลวงค์วันดีด้วยค่ะ”
นีราถูกเธอทำให้โกรธจนพูดไม่ออก คว้ากระเป๋าของตัวเองลุกขึ้นยืน ก่อนจะพูดกับพันดาวอย่างโหดเหี้ยม“คอยดูเถอะ!”
พูดจบก็สับส้นสูงพุ่งออกไปทันที
พันดาวก็ลุกขึ้นยืนเช่นกัน ก่อนจะหุบยิ้มลง นึกถึงรูปที่นีราเพิ่งจะให้เธอดูเมื่อตะกี้นี้ เหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่
ที่เธอถูกส่งเข้าไปในห้องของทิศเหนือในคืนนั้นมันเป็นความบังเอิญหรือว่าอุบัติเหตุ? ที่ทิศเหนือคอยตามเกาะแกะเธอแปลกๆ หรือว่าเขาเป็นพวกเดียวกันกับนีรางั้นเหรอ? คิดที่จะรวมหัวกันวางกลอุบายใส่เธอ ให้ตระกูลวงค์วันดีไล่เธอออกไปงั้นเหรอ?
แต่ถ้าเป็นแบบนี้ล่ะก็ นีราจะมาเตือนเธอทำไม ควรจะเป็นคนกลางในการจับคู่เธอกับทิศเหนือไม่ใช่หรือไง?
จู่ๆก็นึกถึงคำพูดที่ภาคินพูดเตือนเธอในคืนนั้นขึ้นมา จิตใจของคนมันโหดเหี้ยม สภาพแวดล้อมมันยุ่งยากซับซ้อน อย่าไปหลงเชื่อใจใครง่ายๆ
พอกลับมาถึงสตูดิโอ ก็หยิบโทรศัพท์ออกมาตอนที่เตรียมจะโทรสั่งอาหารถึงนึกได้ว่าตัวเองเพิ่งจะปิดเครื่องไป
พอเปิดเครื่องก็แสดงสายที่ไม่ได้รับขึ้นมาสองสาย มาจากหมายเลขเดียวกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เหนือดาวยังมีเรา