เหนือดาวยังมีเรา นิยาย บท 10

“อรุณสวัสดิ์ครับ” ทิศเหนือเงยหน้าขึ้นมองพันดาว ก่อนจะพูดกล่าวทักทาย

เขานั่งลงที่โต๊ะกลมตรงบริเวณต้อนรับลูกค้า ในมือถือหนังสือพิมพ์ข่าวการเงิน ข้างๆมือคือชาร้อนที่มีควันลอยฟุ้งอยู่หนึ่งแก้ว เหมือนกับรออยู่นานมากแล้ว

พันดาวขมวดคิ้ว แสดงออกได้อย่างชัดเจนว่าไม่พึงพอใจ

“อรุณสวัสดิ์ดาว” หญิงสาวที่เคาน์เตอร์ขยิบตาให้กับเธออย่างยิ้มแย้ม เข้ามาตรงหน้าของเธอพร้อมกับพูดขึ้น“ยังไม่ทันได้เปิดร้านเลย คุณทิศเหนือก็มาแล้ว รอเธอมานานมากแล้วนะ”

พันดาวไม่อยากจะสนใจทิศเหนือจริงๆ ไม่เคยเห็นผู้ชายที่หน้าหนาขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ

แต่สถานภาพการทำงานค้ำอยู่ตรงนี้ ถ้าไม่จัดการเขาให้มันจบๆไปซะ จะต้องมาหาเรื่องซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างแน่นอน

เธอสูดหายใจเข้าลึกๆหนึ่งเฮือก ก่อนจะหันตัวเดินสับส้นสูงตรงไปหาทิศเหนือทันที นั่งลงตรงกันข้ามกับเขา ก่อนจะพูดออกมาอย่างยิ้มแย้ม“คุณทิศเหนือยังมีอะไรที่จะเสริมจากแผนงานเมื่อวานเหรอคะ?”

ทิศเหนือพับหนังสือพิมพ์ในมืออย่างสบายๆ ก่อนจะเอาวางลงข้างๆมือ จากนั้นก็มองสำรวจพันดาวหัวจรดเท้า

ชุดทำงานนั้นดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่าปกติอยู่ไม่น้อย

พอเห็นแววตาที่หมดความอดทนอย่างเห็นได้ชัดของพันดาว เขาก็ยังคงยกแก้วชาขึ้นมาดื่มไปหนึ่งคำอย่างช้าๆไม่รีบไม่เร่ง ไม่ตอบแต่กลับพูดถามขึ้นมาแทน“กินอาหารเช้าแล้วยัง?”

“คุณทิศเหนือมีธุระอะไรก็พูดออกมาเลยค่ะ อย่าพูดเรื่องที่ไม่มีประโยชน์อะไรพวกนี้เลยค่ะ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะว่างเหมือนกันกับคุณหรอกนะคะ”

“แล้วช่วงเที่ยงคุณว่างไหม? ไปทานข้าวด้วยกันสิ”

พันดาวหุบรอยยิ้มจอมปลอมไปทันที ก่อนจะหันหน้าไปมองเพื่อนร่วมงานที่อยู่ข้างหลัง ตอนนี้ในร้านไม่มีใครคนอื่นแล้ว เธอพูดกดเสียงต่ำลงอย่างสุดจะทนแล้ว“คุณเป็นบ้าไปแล้วใช่ไหม?!”

“คุณดาวทำไมคุณถึงด่าผมล่ะ?” เขาจงใจขึ้นเสียงสูง ทำให้หญิงสาวที่หน้าเคาน์เตอร์ได้ยิน

พอหญิงสาวเห็นแบบนั้น ก็รีบเดินตรงเข้ามาทันที ก่อนจะพูดขอโทษอย่างยิ้มแย้ม“คุณทิศเหนืออาจจะเข้าใจผิดแล้วล่ะค่ะ ในแต่ละเดือนผู้หญิงก็มักจะมีช่วงวันที่รู้สึกไม่สบายอกสบายใจ คุณช่วยเห็นอกเห็นใจหน่อยนะคะ หรือว่าถ้าคุณต้องการอะไรก็มาบอกกับฉันได้นะคะ ถึงตอนนั้นฉันจะช่วยเอาไปให้กับดีไซเนอร์พันดาวมันก็เหมือนกันค่ะ”

“ไม่ต้อง ให้คุณพันดาวมาคุยกับผมด้วยตัวเองมีเรื่องบางเรื่องต้องอธิบายให้ชัดเจน คุณไปรินน้ำร้อนให้กับคุณพันดาวสักแก้วสิ”