เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 100

Sign in Buddha’s palm 100 คณะทูตจากหนานหมิง

“มีใครบางคนมาที่นี่แล้วเช่นนั้นหรือ?”

ในศาลบรรพชน หัวใจของชายชราสั่นรัวราวกับพายุ

ทั้งยุทธภพรู้เพียงว่ามีจ้าวกงกงขันทีชุดม่วงข้างกายองค์จักรพรรดิถังที่อยู่ในจุดสูงสุดของชั้นที่หนึ่งภายในวังหลวง แต่ความเป็นจริงนั้น นอกจากจ้าวกงกงแล้วยังมีผู้ดูแลศาลบรรพชนที่ทำหน้าที่มาหลายสิบปี นั่นก็เป็นยอดปรมาจารย์ระดับชั้นที่หนึ่งขั้นสูงสุด

ราชวงศ์ถังก่อตั้งมานานกว่าห้าร้อยปี ปฐมจักรพรรดิก็เป็นถึงตำนานยุทธ แม้ว่าเขาจะข้ามน้ำข้ามทะเลไปจากที่นี่แล้ว และไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ แต่ภูมิหลังของอาณาจักรถังก็ยากลึกหยั่งถึง

ในที่แจ้งจ้าวกงกงเป็นคนควบคุมดูแลทุกอย่างและในที่มืดเป็นผู้ดูแลศาลบรรพชนกำลังมองดูทุกสิ่งด้วยสายตานิ่งเฉย

เรื่องที่ผู้ดูแลศาลบรรพชนเป็นถึงยอดฝีมือระดับชั้นที่หนึ่งขั้นสูงสุด นั่นก็เพราะภูมิหลังอันแข็งแกร่งของราชวงศ์ถัง แม้แต่ตัวจักรพรรดิถังองค์ปัจจุบันก็ยังไม่ทราบเรื่องนี้

ไม่ใช่เท่านั้น ผู้ดูแลศาลบรรพชนยังแตกต่างไปจากจ้าวกงกง

จ้าวกงกงภักดีต่อจักรพรรดิถัง และยอมสละชีวิตได้เพื่อพระองค์

แต่ผู้ดูแลศาลบรรพชนนั้นต่างออกไป

ไม่ใช่องค์จักรพรรดิถังที่ผู้ดูแลศาลบรรพชนจงรักภักดีด้วย แต่เป็นทั้งราชวงศ์ถัง

ตราบใดที่อาณาจักรถังยังคงอยู่ ยังคงมีรัชทายาทเป็นราชนิกุลสกุลหลี่ ผู้ดูแลศาลบรรพชนก็จะไม่ออกหน้า

“เป็นไปไม่ได้”

“ในรั้วในวัง ใครจะแอบเข้ามาในศาลบรรพชนเงียบๆ ได้?”

ผู้ดูแลศาลบรรพชนหนังศีรษะชาวาบ มองตรงไปยังกระถางธูปตรงหน้า

รู้หรือไม่ว่าเขาเฝ้าอยู่หน้าศาลบรรพชนและไม่เห็นใครแอบเข้ามาสักคน แต่ตอนนี้กลับได้กลิ่นไม้จันทน์จากกระถางธูปในศาลบรรพชน

นี่หมายความว่าเช่นไร?

นี่หมายความว่ามีใครบางคนเดินเข้าไปในศาลบรรพชนต่อหน้าต่อตาเขาแล้วเอาไม้จันทน์มาจุดที่นี่?

เป็นไปได้เช่นไร?!!

เขาเป็นถึงยอดปรมาจารย์ระดับชั้นที่หนึ่งขั้นสูงสุด การที่เขาคอยดูแลที่นี่อยู่ แม้ว่าจะมีมดคลานเข้ามาเขาก็ต้องรับรู้ทุกอย่างได้

แต่นี่ถึงกลับมีคนแอบเข้ามาทั้งยังเอาไม้จันทน์มาวางไว้ด้วย…

ด้วยการกระทำที่เด่นชัดขนาดนี้ ผู้ดูแลศาลบรรพชนที่อยู่ใกล้ๆ กลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย และหากไม่ใช่เพราะกลิ่นไม้จันทน์ที่ยังจางไปไม่หมด เขาอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีคนแอบเข้ามาในศาลบรรพชน

“เป็นไปได้หรือไม่ว่าคนผู้นั้นคือระดับชั้นที่หนึ่งขั้นสมบูรณ์?”

ผู้ดูแลศาลบรรพชนก้มหน้าขบคิด ในที่สุดก็ปัดความคิดนั้นทิ้งไป

ความแข็งแกร่งของระดับชั้นที่หนึ่งขั้นสมบูรณ์นั้นมากกว่าขั้นสูงสุดแน่นอน…

อย่างไรก็ตาม เขาเป็นถึงจุดสูงสุดของระดับชั้นที่หนึ่งที่ผ่านการแปรสภาพมาถึงสองครั้ง ถึงจะไม่ได้ยอดเยี่ยมเทียบเท่าขั้นสมบูรณ์ แต่ขั้นสมบูรณ์ก็ไม่สามารถผ่านหน้าเขาไปได้โดยที่เขาไม่ได้รับรู้อะไรเลยแบบนี้

“ปัญหากำลังมาแล้ว”

“มังกรที่แท้จริงได้เข้ามาในวังหลวงแล้ว…”

ผู้ดูแลศาลบรรพชนบ่นพึมพำ

แม้เขาจะไม่รู้ว่าผู้ใดที่เข้าไปในศาลบรรพชน แต่เขาก็รู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายไม่ควรมีความมุ่งร้าย

ในสายตาของผู้ดูแลศาลบรรพชน ท้ายที่สุดแล้วหากมันไม่ได้เป็นอย่างที่เข้าคาดเดาจริงๆ เว้นแต่ปฐมจักรพรรดิที่ข้ามน้ำข้ามทะเลไปตั้งแต่ห้าร้อยปีก่อนจะกลับมา ทั้งพระราชวังคงเหลือเพียงแค่ซากปรักหักพังไปแล้ว…

แต่ความเป็นจริงคือพระราชวังถังยังคงเหมือนเดิมและไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงไป

…

…

พระราชวังตะวันออก

ร่างของซูฉินปรากฏขึ้นอย่างเงียบเชียบ

“จริงสิ”

“หลังจากที่ข้าจุดไม้จันทน์ตอนนั้น ข้าก็ไม่ได้สนใจมันอีกเลย ถ้าผู้ดูแลศาลบรรพชนคนนั้นกลับเข้าไปในศาลบรรพชนตอนนั้นเขาจะสังเกตเห็นอะไรรึเปล่านะ?”

ซูฉินแตะไปที่คางและขี้เกียจเกินกว่าจะคิดอีกต่อไป