เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 13

Sign in Buddha’s palm 13 ส่งดัชนีผ่านอากาศ

นอกศาลาพระคัมภีร์

เหงื่อเย็นเยียบไหลซึมแผ่นหลังของร่างเงาจนชุ่มโชก

แม้จะเป็นแบบนั้นร่างเงาก็ไม่กล้าที่จะเคลื่อนไหวและยังคงซ่อนตัวต่อไป ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจกลัวว่าจะไปกวนใจซูฉินเข้า

ในฐานะสมาชิกพรรคมาร เงาดำรู้ดีว่ามีความเสี่ยงมากเพียงไรที่ลอบเข้ามาในวัดเส้าหลินครั้งนี้

แต่ร่างเงาก็ไม่มีทางเลือก

เขาไม่อาจจะละเลยคำสั่งของประมุขพรรค จึงต้องกัดฟันทนแล้วรับความเสี่ยงที่จะเข้ามาที่นี่

เดิมทีร่างเงาสีดำคิดไปว่า ถึงสุดท้ายเขาจะขโมยคัมภีร์เปลี่ยนเส้นเอ็นมาไม่ได้ก็คงไม่เป็นปัญหาในการล่าถอยด้วยวิธีการลอบเร้นของตน

แต่ร่างเงาไม่ได้คาดคิดว่าจะถูกบังคับให้ต้องเปิดเผยตัวตั้งแต่ยังไม่ได้ผ่านเข้าประตูศาลาคัมภีร์เสียด้วยซ้ำ

“วัดเส้าหลินนี่มันจะน่าหวาดหวั่นเกินไปแล้ว”

“พวกพระกวาดลานต่างก็มีความแข็งแกร่งถึงขั้นนี้เชียวหรือ?”

ร่างเงารู้สึกขมขื่น

ซูฉินไม่ทราบว่าร่างเงากำลังคิดอะไรอยู่ แต่เขายังพอสังเกตเห็นได้ถึงความกังวลใจอย่างมาก

กำลังภายในของร่างเงาหมุนวนอย่างดุเดือดและพร้อมที่จะระเบิดพลังออกไปได้ทุกเมื่อ

ทว่า…

สิ่งนั้นไม่ได้ดึงดูดความความสนใจของซูฉินเลย

ถ้าร่างตรงหน้าเป็นยอดปรมาจารย์ระดับชั้นที่หนึ่ง ซูฉินจะเคร่งเครียดกว่านี้

อย่างไรก็ตามร่างเงาก็เป็นแค่ผู้เชี่ยวชาญระดับชั้นที่สี่ ไม่ได้เป็นแม้แต่ระดับชั้นที่สาม แม้จะระเบิดพลังออกมาได้รุนแรงแค่ไหนก็ไม่พอจะต้านทานลูกตบของซูฉินได้สักหนึ่งฝ่ามือ

“ไม่มีทาง”

“ข้าจะถูกถ่วงเวลาต่อไปแบบนี้ไม่ได้”

ความคิดของร่างสีดำเปลี่ยนเป็นแหลมคม ครุ่นคิดถึงสถานการณ์ตรงหน้า

ศาลาพระคัมภีร์เป็นพื้นที่หลักของวัดเส้าหลิน จะมีพระเดินตรวจตราตลอดเวลา ก่อนหน้า ร่างเงาใช้ประโยชน์จากช่องโหว่เรื่องเวลาการตรวจตราจึงเข้ามาได้ในที่สุด

แต่เหลือเวลาไม่มากแล้ว

ถ้าเกิดร่างเงายังถูกถ่วงเวลาไว้แบบนี้ ถึงแม้ซูฉินจะไม่ทำอะไร แต่พระที่จะเข้ามาตรวจตราย่อมพบเจอเขาเป็นแน่

จากนั้นร่างเงาจะพบกับการไล่ล่าสังหารของสุดยอดพรรคอย่างเส้าหลิน

คิดได้แบบนี้ร่างเงาจึงขบฟันแน่น

“ต้องสู้!”

เข็มเงินสามเล่มปรากฏในมือขวาของเขาอย่างไร้สุ้มเสียง

เข็มเงินทั้งสามเล่มนี้สร้างขึ้นจากเหล็กดำ มีการออกแบบเพื่อการเจาะทะลวงร่างกาย แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญในสามระดับบนก็ต้องทนทุกข์ทรมานจากมัน

“จัดการมันให้กับข้า”

สีหน้าของร่างเงาฉายความคิดฆ่าฟัน

ฟู่ว!

เข็มเงินทั้งสามเหมือนกับเป็นงูพิษ พุ่งเข้าใส่ซูฉิน

ในขณะนั้นเองร่างเงาจึงถอยกลับเต็มกำลังแล้วหนีออกนอกวัดเส้าหลิน

พริบตาร่างนั้นก็หลบหนีออกมาได้หลายสิบเมตร

“มันไม่ไล่ตามมารึ?”

ร่างเงาดำรู้สึกยินดียิ่ง มันหันหัวกลับไปมองทางที่ซูฉินอยู่อย่างไม่ตั้งใจ

“ฮะ?”

รูม่านตาของร่างเงาหดตัวลง

เพราะเข็มเงินกำลังพุ่งเข้าหาแต่ซูฉินกลับไม่หลบเลี่ยงราวกับเขานั้นกำลังหวาดกลัวไม่กล้าขยับ

มันจะเป็นไปได้อย่างไร?

ในสายตาของร่างเงา อย่างน้อยซูฉินก็ควรจะเป็นผู้เชี่ยวชาญในสามระดับบน

ถึงแม้เข็มเงินจะไร้เสียง ถ้าเป็นผู้เชี่ยวชาญในสามระดับบน การหลบหลีกย่อมไม่เป็นปัญหาอะไร

“หรือข้าคิดผิดไป พระกวาดลานเป็นเพียงคนธรรมดาที่ไม่มีพลังงั้นหรือ?”

เงาดำแอบโกรธขึ้นมา

หลังจากนั้น

เข็มเงินพุ่งเข้าไปที่หน้าอกของซูฉิน

อย่างไรก็ตาม

ร่างเงาได้เห็นฉากที่เหนือจินตนาการ เข็มเงินไม่สามารถทิ่มทะลุผ่านหน้าอกของซูฉินได้ แล้วกลายเป็นซากเศษเหล็กกระดอนตกลงไปบนพื้น

“นี่มัน…”

ร่างเงาตะลึงงัน

เพียงเท่านั้นความหนาวเย็นแผ่ปกคลุมไปทั่วจิตใจ

“ใช้เพียงร่างกายเพื่อรับการโจมตีของเข็มที่ทำจากเหล็กดำ?”

“เป็นไปได้ยังไง?!!!”

หัวใจของร่างเงาสั่นสะเทือนราวกับพบภูติผี

ในพริบตานั้น

ร่างเงากระตุ้นใช้ทักษะลับเพื่อเพิ่มความเร็วในการหลบหนีโดยไม่ต้องคิดอะไรให้มากความ แล้วเริ่มหลบหนีอย่างไม่คิดชีวิต

“นี่เจ้าต้องการจะฮิตแอนด์รัน[1] หรือ?”

ร่องรอยของการเยาะเย้ยปรากฏขึ้นบนใบหน้าของซูฉิน ยกมือขวาไปที่ด้านหน้าตวัดมือออกเป็นกระบวนท่าของดัชนีลงทัณฑ์ไร้สภาพ

ฟิ่ว!

รังสีของดัชนีไร้สภาพยิงออกไปในระยะทางเกือบลี้ โจมตีเข้าไปที่คนในชุดดำ

ร่างสีดำครวญครางแต่ไม่ยอมหยุดกลับใช้แรงส่งของกระบวนท่านี้พุ่งออกไปด้วยความเร็วที่มากกว่าเดิม

ซูฉินมองฉากนั้นแต่ไม่ได้ไล่ตามต่อไป

แต่เขาก้มตัวลงไปหยิบเข็มเงินที่ตอนนี้กลายเป็นเศษเหล็กแทน

“นี่คงจะเป็นเหล็กดำที่ออกแบบมาเพื่อทำลายกำลังภายในของผู้ฝึกยุทธสินะ?”

ซูฉินมองและคิดด้วยความสนใจ

ทุกวันนี้ถึงแม้เหล่าผู้ฝึกยุทธจะครองยุทธภพแต่พวกเขาก็มิใช่จะอยู่ยงคงกระพัน

ตัวอย่างเช่นเหล็กดำตรงหน้าเขานี่แหละคือตัวซวยของเหล่าจอมยุทธ

ถึงอย่างนั้นเหล็กดำพวกนี้หายากมาก และมีการควบคุมการผลิตตลอดในแต่ละภูมิภาค