เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 198

Sign in Buddha’s palm 198 (II) รังสีแห่งคมมีด

“เจ้านายของข้าได้ให้ทางเลือกสองทางแก่อาณาจักรถัง” บรรพบุรุษสังหารโลหิตมองไปที่จักรพรรดิถังและคนอื่นๆ ก่อนจะกล่าวต่อ “หนึ่งคือยอมจํานน และอีกทางคือยอมจํานนหลังจากถูกผู้ยิ่งใหญ่ปราบปราม คิดให้ดี ข้าจะให้เวลาครึ่งชั่วยามก่อนที่จะกล่าวตอบ”

บรรพบุรุษสังหารโลหิตไม่แม้แต่จะมองไปที่จักรพรรดิถัง จากนั้นจึงหันหลังเดินจากไป

“ยอมจํานน?”

“ยอมจํานนหลังจากถูกปราบปราม?”

ใบหน้าของจักรพรรดิถังซีดขาว ร่างกายสั่นเทาด้วยความโกรธ

“ฝ่าบาท….” แม่ทัพที่อยู่ด้านข้างก็รู้สึกว่าทุกสิ่งช่างหนักอึ้งเช่นกัน

แทนที่บรรพบุรุษสังหารโลหิตจะให้สองทางเลือกแก่พวกตน ถ้าทําเช่นนี้ บอกให้พวกเขายอมจํานนตรงๆ ยังจะดีซะกว่า

“พี่สามจะปรากฏตัวออกมาหรือไม่?”

จักรพรรดิถังสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด กล่าวถามเสียงต่ำ

“ฝ่าบาท ข้าน้อยยังไม่พบพระมาตุลาในยามนี้” แม่ทัพแห่งวังหลวงส่ายศีรษะ

คําที่กล่าวออกมา

ทําให้ใบหน้าของจักรพรรดิถังซีดมากขึ้นไปอีก

“เป็นไปได้ไหมว่าสวรรค์ต้องการให้อาณาจักรถังของข้าพังพินาศ?” ท่าทีของจักรพรรดิถังกลายเป็นน่าสังเวช

และในตอนนี้

เหนือฟากฟ้า

ชายชุดเขียวที่ถือดาบขมวดคิ้ว “ผ่านไปครึ่งชั่วยามแล้ว อาณาจักรถังให้คําตอบมาหรือยัง?”

“นายท่าน ยังเลยขอรับ” บรรพบุรุษสังหารโลหิตโค้งคํานับ

“เมื่อเป็นเช่นนี้ก็แค่ปราบมันให้อยู่หมัด” ชายชุดดําท่าทางเย็นชากล่าวออกมา

“หึ!”

“ข้าบอกแล้วว่าให้จัดการมันไปเลย นี่ต้องมาเสียเวลาไปอีกตั้งครึ่งชั่วยาม” ชายท่าทางดุดันกล่าวขึ้นอย่างเย็นชา ก้าวเท้าไปด้านหน้าแล้วกระทืบลงอย่างรุนแรง

ฉับพลัน

พลังฟ้าดินก็สั่นสะเทือน คลื่นพลังค่อยๆ โถมเข้าหาเมืองหลวง

ในตอนนั้นเอง

พลังฟ้าดินแบบเดียวกันก็ปรากฏขึ้น สกัดกั้นการโจมตีของชายท่าทางดุดันเอาไว้ได้

เป็นหร่วนชิงที่เดินออกมาอย่างช้าๆ จากพระราชวังตะวันออก เดินทางมาถึงกําแพงเมืองและมองไปที่เหล่าตํานานยุทธ

“คุณชายหร่วน”

จักรพรรดิถังถอนหายใจออกมาเล็กน้อย

” ฝ่าบาท ข้าจะทําให้ดีที่สุด ไม่ว่าจะสามารถปิดกั้นได้หรือไม่ก็คงทําได้แค่ปล่อยให้โชคชะตานําพาไป…” หร่วนชิงท่าทางโศกเศร้า

ในสายตาของหร่วนชิง ศิษย์นิกายใหญ่เหล่านี้ได้รับการสั่งสอนมาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะเป็นวิธีฝึกฝน ทักษะลับ หรือแม้แต่รากฐาน ล้วนเหนือกว่าผู้ฝึกยุทธทั่วๆ ไปอย่างหร่วนชิงไปมาก

“ให้ข้าได้ลองดู”

“นานแล้วที่ข้าไม่ได้ต่อสู้กับใคร”

บนฟากฟ้า นักพรตในชุดคลุมแบบเต่ก็ลุกขึ้น

เมื่อเห็นแบบนี้ หร่วนชิงก็ลอยขึ้นไปบนอากาศ เข้าต่อสู้กับนักพรตเต๋า

อย่างไรก็ตาม

ผลลัพธ์เป็นไปตามที่คาดการณ์ เขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของนักพรตเต๋าเลย เขาถูกไล่ต้อนหลังจากผ่านไปเพียงสิบกระบวนท่า และหลังจากกระบวนท่าที่ยี่สิบ หร่วนซิงก็กระอักเลือดออกมา ถูกกระแทกลอยกลับไป

นี่เป็นเพราะนักพรตเต๋ได้ยั้งมือเอาไว้ ไม่เช่นนั้นหร่วนชิงจะไม่เพียงลอยออกไปเช่นนั้น แต่จะต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสเป็นแน่แท้