เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 217

Sign in Buddha’s palm 217 เมืองอินจีที่สร้างทับภูเขาไฟ

“จ้าวทะเลบูรพา?”

ผู้อาวุโสทั้งหลายของเหล่านิกายใหญ่ต่างมองหน้ากันและมีร่องรอยความตกใจวาบออกมาผ่านดวงตา

พวกเขาทั้งหมดต่างมาจากนิกายใหญ่ มรดกตกทอดของนิกายได้รับการสืบทอดมาอย่างสมบูรณ์ แน่นอนพวกเขารู้เรื่องเกี่ยวกับช่วงกระแสปราณฉีฟื้นคืนครั้งล่าสุด นอกจากนี้ยังรู้จักจ้าวทะเลบูรพา

แม้แต่ในยุครุ่งเรืองของกระแสปราณฉี เซียนเทพปฐพีนั้นก็ยังหายากอย่างยิ่ง นับประสาอะไรกับจ้าวทะเลบูรพาที่ เป็นถึงมหาอํานาจผู้ไร้เทียมทานอยู่จุดสูงสุดของขอบเขตเซียนเทพปฐพี

“นิกายเฮยหยวนของเจ้ารู้ที่ตั้งถ้ําเซียนของจ้าวทะเลบูรพาได้อย่างไร?” เฉว่ยว ผู้อาวุโสแห่งตําหนักเทพเจ้าหิมะองมองไปที่หมิงโยวแล้วถามออกมา

จ้าวทะเลบูรพานั้นเป็นตัวตนระดับใดกัน ถ้ําเซียนของเขาย่อมเป็นความลับสุดยอด แม้จะมีคนรู้ความลับนี้จริงๆ ก็ต้องเป็นเซียนเทพปฐพี่ในระดับเดียวกัน

ถ้าจะกล่าวว่านิกายใหญ่ทั้งหมดล้วนแล้วแต่มีเซียนเทพปฐพีกําเนิดขึ้นมาแล้วทั้งนั้นภายในนิกาย แต่วิชาบ่มเพาะของนิกายเฮยหยวนนั้นจํากัดพลัง ทําให้ไม่เคยมีผู้ที่ก้าวเข้าสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพี่มาก่อน

ถ้าไม่ใช่เพราะวิชาอันแปลกประหลาดของนิกายเฮยหยวนและมีบรรพชนมากมายที่หลับใหลอยู่ในนิกายเกรงว่าบัดนี้พวกเขาคงถูกถอดออกจากการเป็นนิกายใหญ่ไปแล้ว

“เฮเฮ”

หมิงโยวในชุดคลุมสีดํายิ้มเยาะ “เมื่อหลายพันปีก่อน ผู้นําเฮยหยวนบังเอิญได้พบกับลูกหลานคนหนึ่งของศิษย์จ้าวทะเลบูรพาดังนั้นจึงชักชวนคนผู้นั้นเข้าสู่นิกายเฮยหยวนของข้านิกายของข้าจึงได้รับฟังเรื่องราวและความเป็นจริ งบางอย่างมาโดยง่าย….”

หมิงโยวไม่ได้ใส่ใจแม้จะต้องบอกความลับนี้ออกไป

เนื่องจากถ้ําเซียนของจ้าวทะเลบูรพานั้นลึกลับมากแม้นกายเฮยหยวนจะรู้วิธีการไปถึง แต่มันก็จําเป็นต้องอาศัยประโยชน์จากสภาพแวดล้อมบางอย่างที่ค่อนข้างจําเพาะ

ถึงคนอื่นจะค้นพบถ้ําเซียน ก็เข้าไปไม่ได้

ผู้อาวุโสทั้งหลายจากนิกายใหญ่ เมื่อได้ยินเรื่องราวเหล่านั้นอยู่ดีๆ ก็รู้สึกหนาวเหน็บ

แม้หมิงโยวจะบอกว่าเป็นเรื่องง่ายมากที่จะเชิญ” ลูกหลานของศิษย์จ้าวทะเลบูรพาเข้าสู่นิกายเฮยหยวน แต่ในความ เป็นจริงด้วยวิธีการของนิกายเฮยหยวน อีกฝ่ายคงถูกทร มานอย่างน่าอดสูอย่างไรเสียการมีชีวิตอยู่คงดีกว่าความ ตาย เพียงแต่ต้องบอกเล่าความลับเรื่องถ้ําเซียนของจ้าว ทะเลบูรพาออกไป

“นิกายเฮยหยวนของเจ้าใช้วิธีการเช่นนี้ เจ้าไม่กลัวจ้าวทะเลบูรพามาชําระแค้นหรือ?” เฉวยวี่ ผู้อาวุโสแห่งตําหนักเทพเจ้าหิมะขมวดคิวเล็กน้อย

“ชําระแค้น?”

หมิงโยวที่สวมชุดคลุมสีดําหัวเราะออกมาแปลกๆ “หลายพันปีผ่านพ้น จ้าวทะเลบูรพาหายสาบสูญไปนานแล้ว หรือ อาจจะตายไปแล้วก็ได้จะเอาอะไรมาแก้แค้นนิกายเฮยห ยวนเล่า?”

ด้วยคําที่กล่าวออกมา

คนอื่นๆ ก็เงียบลง

เป็นจริงดังว่า

แม้เซียนเทพปฐพี่จะคงอยู่ได้เป็นพันปี แต่บัดนี้เวลาก็ล่วงเลยมาเกือบหมื่นปีแล้วนับจากจุดรุ่งเรืองของกระแสปราณฉีครั้งล่าสุดเป็นธรรมดาที่จ้าวทะเลบูรพาคงจะตกตายไปนานแล้ว

“ถ้ําเชียนของเซียนเทพปฐพี่ขั้นสูงสุด…”

สายตาของหมิงโยวในชุดคลุมสีดําไม่สามารถเก็บซ่อนความโลภจากภายในเอาไว้ได้

เนื่องจากนิกายเฮยหยวนถูกพันธนาการไว้ด้วยวิชาบ่มเพาะไร้ความหวังที่จะเข้าสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพี แต่ในฐานะที่จ้าวทะเลบูรพาเป็นเซียนเทพปฐพี ภายในถ้ําเซียนของเขาอาจจะซ่อนวิธีการปลดเปลื้องพันธนาการของวิชาบ่ม เพาะภายในนิกายเฮยหยวนได้

แม้จะไม่มีสิ่งเหล่านั้น ถ้ําเซียนของตัวตนขอบเขตเซียนเทพปฐพีก็เพียงพอที่จะทําให้เหล่าตํานานยุทธต่อสู้กันด้วยชีวิตของพวกเขา

ทุกวันนี้ผู้เยี่ยมยุทธในต่างแดนจําเป็นต้องประจําตําแหน่งอยู่ในนิกายของตน ม่สามารถออกไปไหนมาไหนได้โดยง่ายโดยเฉพาะนิกายใหญ่ที่มีชื่อเสียงอย่างนิกายเฮยหยวน

นั่นเป็นเหตุผลที่ผู้นํานิกายเฮยหยวนจึงยอมให้หมิงโยววิญญาณยมโลกไปตรวจสอบและรวบรวมสิ่งของภายในถ้ําเซียนของจ้าวทะเลบูรพา

หมิงโยวเป็นหนึ่งในตํานานยุทธที่ใกล้เคียงกับการเป็นผู้เยี่ยมยุทธในยุทธภพต่างแดนมากที่สุด

มันสมบูรณ์แบบทีเดียว ที่ให้เขาเป็นผู้ดําเนินการเรื่องนี้

“หลังจากเข้าไปในถ้ําเซียนของจ้าวทะเลบูรพาหากพวกเจ้าเชื่อฟังคําสั่งข้า มันอาจจะเป็นไปได้นะที่ข้าจะแจกจ่ายสมบัติของจ้าวทะเลบูรพาให้พวกเจ้าทุกคน”

หมิงโยว วิญญาณยมโลกเหลือบมองทุกคนอย่างเย็นชาและพูดออกมาช้าๆ

นี่คือเป้าหมายสูงสุดที่ทําให้เขาพูดออกมามากมายเพียงนี้ไม่ว่าจะอย่างไรจ้าวทะเลบูรพาก็คือเซียนเทพปฐพีขั้นสูงสุดแม้จะผ่านไปหนึ่งหมื่นปีวิชาที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลังก็ยังทําให้ผู้คนกระวนกระวายใจ

ในเวลานี้ หากมีผู้อาวุโสจากนิกายใหญ่คนอื่นๆไปด้วยโอกาสที่จะได้รับสมบัติของจ้าวทะเลบูรพาก็ยิ่งมีมากขึ้น

“แจกจ่ายสมบัติของจ้าวทะเลบูรพา…”

ผู้อาวุโสหลายคนจากนิกายใหญ่ต่างมองหน้ากันหัวใจเต้นแรงอยู่ในทรวง

ในฐานะผู้อาวุโสจากนิกายใหญ่ พวกเขาย่อมดูแคลนสมบัติธรรมดาๆ แต่จ้าวทะเลบูรพานั้นเป็นขั้นสูงสุดของขอบเขตเซียนเทพปฐพี

สมบัติที่เขาทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง มันจะหน้าตาเป็นเช่นไรกันนะ?

“เมื่อเป็นเช่นนั้น ข้าต้องขอรบกวนสหายเต้าหมิงโยวแล้วในครั้งนี้” ชายที่สะพายดาบยาวจากพรรคหมื่นดาบก็กระซิบบอกออกมาเบาๆ

คนอื่นๆ อีกหลายคนก็พยักหน้ากันทีละคน เห็นได้ชัดว่ายอมรับข้อเสนอจากหมิงโยว แม้จะเป็นผู้อาวุโสเฉว่ยวผู้หยิ่งผยองจากตําหนักเทพเจ้าหิมะก็ไม่ได้ปฏิเสธแต่ประการใด

ในระดับของพวกเขา นอกจากการฝึกตนให้ก้าวหน้าแล้วก็ไม่มีสิ่งใดให้ไล่ตามไขว่คว้าอีกต่อไปแล้ว แต่สมบัติล้ําค่าชั่วชีวิตของจ้าวทะเลบูรพานั้น แม้พวกมันจะไม่สามาร ถช่วยให้พวกเขาเข้าสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพีได้แต่ก็เป็นเรื่องง่ายที่จะก้าวเข้าสู่ขอบเขตผู้เยี่ยมยุทธ

“งั้นพวกเราไปกันเลยเถอะ”

รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชายในชุดดําหมิงโยว

เกาะหยิงโจว

ภายในถ้ําเซียน

แน่นอนว่าซุฉินไม่ทราบว่ามีคนกําลังจับจ้องมายังเกาะหยิงโจวแห่งนี้อยู่

ในตอนนี้ซูฉินกําลังนั่งขัดสมาธิอยู่หน้าน้ําพุจิตวิญญาณโดยเอาโอสถศักดิ์สิทธิ์แปดเก้าเม็ดออกมาวางเพิ่มไว้ที่ด้านหน้า พวกมันลุกโชนไปด้วยเปลวเพลิง

แน่นอนมันคือโอสถเพลิงเทพปฏิปักษ์

ตามที่ซูฉินคาดเอาไว้ ถ้ําเซียนแห่งนี้สามารถลงชื่อเข้าใช้ซ้ําได้ในช่วงเวลาที่ผ่านมาซูฉินลงชื่อเข้าใช้และได้รับโอสถเพลิงเทพปฏิปักษ์มาจํานวนห้าสิบสองเม็ด

น่าเสียดายที่ดูเหมือนว่าโอสถเพลิงเทพปฏิปักษ์ทั้งห้าสิบสองเม็ดที่ลงชื่อเอามาได้จะทําให้”เต๋สะสม”ของถ้ําเซียนแห่งนี้หมดลงและซูฉินไม่สามารถลงชื่อเข้าใช้ต่อไปได้อีก

แกรัก

แกรัก

ในเวลานี้ เม็ดโอสถเพลิงเทพปฐพีทั้งห้าสิบสองเม็ดที่วางอยู่ด้านหน้าของซูฉินก็ระเบิดออกกลายเป็นมังกรไฟห้าสิบสองตัวพุ่งเข้าสู่ร่างของซูฉิน

ในเวลาเดียวกัน