เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 258

เข้าสู่ระบบ ฝ่ามือยูไล [Sign in Buddha’s palm]

Sign in Buddha’s palm 258 (1) รีบไป

“มีขอบเขตตํานานยุทธเข้าไปสัมผัสค่ายกลฟ้าดินขนาดใหญ่ภาย ในพื้นที่หวงห้ามภูเขาด้านหลังงั้นหรือ?”

ดวงตาของซูฉินกลายเป็นลึกซึ้ง เขาเบิกเนตรดวงตาแห่งสัจจะผนวกรวมกับวิชาปราณฉีฟ้ากําหนดในพริบตา รังสีพลังนี่นับพันถูกเปิดเผยต่อหน้าเขา

แม้ว่าซูฉินจะออกจากวัดเส้าหลินมากว่าสามสิบปีแล้ว แต่ค่ายกลฟ้าดินที่ปกคลุมเขตหวงห้ามภูเขาด้านหลังก็ยังคงเปิดใช้งานอยู่ตลอด ค่ายกลฟ้าดินขนาดใหญ่นี้จัดตั้งด้วยมือของเขาเอง แม้จะอยู่ในพื้นที่ที่ห่างไกล แต่ก็รับข้อมูลถึงกันได้

“เป็นพลังฉีของตํานานยุทธขั้นสูงสุด?”

ซูฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย มองผ่านดวงตาแห่งสัจจะไปยังวัดเส้าหลินเป็นระยะทางนับหมื่นลี้ เขาเห็นพลังฉีที่พวยพุ่งไปถึงท้องฟ้ากินพื้นที่นับร้อย

สําหรับซูฉิน พลังปราณฉีของสิ่งมีชีวิตมีอยู่มากมาย ตราบใดที่มันเป็นสิ่งมีชีวิตย่อมมีปราณฉี ซึ่งทุกสิ่งนั้นสามารถมองเห็นได้ด้วยดวงตาแห่งสัจจะ แต่ปราณฉีของตํานานยุทธมันยังด้อยกว่านี้มาก เขาอาจจะรับรู้มันได้จางๆ เมื่อพวกนั้นเดินทางมายังแผ่นดินใหญ่ บางครั้งพลังฉีของตํานานยุทธก็หายไปในพริบตาเลยก็มี

ส่วนตํานานยุทธขั้นสูงสุด มันมีเอกลักษณ์มาก ปราณฉีของตํานานยุทธขั้นสูงสุดในวัดเส้าหลินนั้นเจิดจ้าราวกับดวงอาทิตย์

“ตํานานยุทธขั้นสูงสุดจะไปวัดเส้าหลินเพื่อการใด?”

ซูฉินขมวดคิ้วเล็กน้อยดวงตาแห่งสัจจะสามารถสังเกตได้เพียง พลังเท่านั้น ไม่สามารถมองเห็นทุกสิ่งได้

“หืม?”

ขณะที่ซูฉินกําลังจะไปที่วัดเส้าหลิน ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกได้ถึงบางอย่าง เงยหน้าขึ้นมองไปยังวังหลวง ก้าวขาหนึ่งก้าว หายตัวไปจากพระราชวังสูงตระหง่าน

พระราชวังตะวันออก

ร่างของซูฉินโผล่ขึ้นเงียบๆ นอกตําหนักขุนฝั่งขวา

มองเห็นจักรพรรดิถังเดินมาด้วยความกังวลใจ

“พี่สาม”

“เกิดเรื่องใหญ่ที่ไม่ค่อยสู้ดีขึ้นแล้ว” เมื่อจักรพรรดิถังเห็นซูฉินปรากฏกายขึ้นมา เขาก็เดินตรงเข้าไปหาทันทีและกล่าวคําออกมาไม่มีอ้อมค้อม “มีคนจากวิหารหมื่นพุทธไปยังวัดเส้าหลินแล้วตอนนี้”

“วิหารหมื่นพุทธ?”

“วัดเส้าหลิน?”

ซูฉินหรี่ตาลงเล็กน้อย

เขายังสงสัยอยู่เลยว่าตํานานยุทธขั้นสูงสุดคนใดที่ไปยังวัดเส้าหลิน และจักรพรรดิถังก็ได้มาแจ้งให้เขารู้ว่านั่นคือคนจากวิหารหมื่นพุทธ

“ข้าเข้าใจแล้ว”

ซูฉินกล่าวคําเบาๆ

ในความเป็นจริง แม้ว่าจักรพรรดิถังจะไม่ได้นําความมาบอก ซูฉินก็พอจะเดาได้ว่าควรจะเป็นบรรพชนนิกายใหญ่ในต่างแดนสักแห่ง เพราะไม่ได้มีตํานานยุทธในทวีปนี้ นับประสาอะไรกับตํานานยุทธขั้นสูงสุด

มีเพียงยุทธภพต่างแดนที่สืบทอดมรดกมาจากช่วงสุดท้ายของยุคกระแสปราณฉีเฟื่องฟูเท่านั้นที่จะมีตํานานยุทธขั้นสูงสุดเหลือรอดมาจนถึงทุกวันนี้

“ผู้อาวุโส”

“ต้องการให้ข้าดําเนินการเรื่องนี้หรือไม่?”

นักพรตเฒ่าสํานักเอกะวิถีที่อยู่ด้านข้างกล่าวออกมาอย่างระมัดระวัง

นักพรตเฒ่าไม่ทราบความสัมพันธ์ระหว่างซูฉินกับวัดเส้าหลิน แต่เนื่องจากจักรพรรดิถังกังวลใจถึงขนาดรีบมาแจ้งซูฉินทันที นักพรตเฒ่าจึงต้องการจะอาสารับใช้ซูฉิน

“ไม่เป็นไร”

ซฉินสายศีรษะเล็กน้อย “ผู้ที่ไปยังวัดเส้าหลินเป็นตํานานยุทธขั้นสูงสุด เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา”

นักพรตเฒ่าเป็นผู้อาวุโสในสํานักเอกะวิถี แต่ความแข็งแกร่งของเขาอยู่เพียงระดับนภาชั้นที่สี่ อาจจะไม่มีปัญหาในการจัดการเรื่องทั่วๆไป แต่หากต้องไปพบกับตํานานยุทธขั้นสูงสุด…”

“ตํานานยุทธขั้นสูงสุด…” นักพรตเฒ่าตกตะลึง

ประกายความคิดวาบผ่านสมอง นักพรตเฒ่าหน้าซีดทันที อดไม่ได้ที่จะกล่าวขึ้นว่า “บรรพชนลําดับที่เก้าของวิหารหมื่นพุทธตื่นขึ้น แล้วหรือ?”

“บรรพชนลําดับที่เก้า?” จักรพรรดิถังผงะไปชั่วขณะหนึ่ง

นักพรตเฒ่าระงับความตกใจ แล้วเล่าเรื่องราวของบรรพชนทั้งเก้าออกไป

สีหน้าของจักรพรรดิถังก็เปลี่ยนไปเมื่อได้ยินเรื่องนี้

หากเป็นอรหันต์ธรรมดา แน่นอน จักรพรรดิถังย่อมเชื่อว่าซูฉินจะสามารถปราบปรามได้อย่างง่ายดาย แต่บรรพชนเก้าจากวิหารหมื่นพุทธ แม้จะอ่อนแอที่สุดแต่ก็แข็งแกร่งกว่าบรรพบุรุษชีหยวน

“ผู้อาวุโส ถ้าบรรพชนลําดับที่เก้าของวิหารหมื่นพุทธเคลื่อนไหวจริงๆ วัดเส้าหลินคงตกอยู่ในอันตรายแล้ว” ใบหน้าของนักพรตเฒ่าเปลี่ยนเป็นหนักอึ้ง

เมืองฉางอันไปยังวัดเส้าหลินแม้ไม่ห่างไกลเท่าไปยังเทือกเขาคุนหลุน แต่ก็มีระยะทางเกือบหมื่นลี้ทีเดียว

แม้ซูฉินจะเป็นถึงตํานานยุทธขั้นสูงสุด หากเป็นระยะทางดังกล่าวก็ยังต้องเสียเวลาไปสักครึ่งก้านธูปน้อยๆ