เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 258

เข้าสู่ระบบ ฝ่ามือยูไล [Sign in Buddha’s palm]

Sign in Buddha’s palm 258 (II) รีบไป

ดาบไม้ด้ามน้อยลอยคว้างอยู่กลางอากาศ หลุดออกจากการครอบครองของเฉียนขู่ไป เจตจํานงแห่งดาบสั่นสะเทือนออกมาเบาๆ

เฉียนขู่กะพริบตา ไม่สามารถตอบสนองไปได้ระยะหนึ่ง

ในสายตาของเขา ดาบไม้ด้ามนี้จะถูกกระตุ้นก็ต่อเมื่อเขาตกอยู่ในอันตรายที่ถึงแก่ชีวิตเท่านั้นมิใช่หรือ? ทําไมจู่ๆ มันถึงมีปฏิกิริยาในตอนนี้ได้?

“เป็นผู้ทรงสมณศักดิ์เ”

เฉียนข่นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้

ในตอนที่แยกทางจากซูฉินหลังจากออกจากเขาคุนหลุน ซูฉินเคยขอดาบไม้กลับไป แต่จากนั้นไม่นานก็ส่งมันกลับคืนมา

ในเวลานี้ เกิดปรากฏการณ์ดังกล่าวกับดาบไม้ อาจจะเป็นฝีมือของซูฉิน

นอกเหนือจากเฉียนขู่ เจ้าอาวาสอุ่ยเหวินและหัวหน้าตําหนักคนอื่นๆ ต่างก็ตื่นเต้นและเต็มไปด้วยความคาดหวังหวิ่ง!

ดาบไม้ลอยอยู่บนอากาศ เจตจํานงดาบอันน่าสะพรึงกลัวพลันก่อตัวขึ้น

บรรพชนเก้าที่กําลังจะทะลวงผ่านค่ายกลฟ้าดินขนาดใหญ่ก็หยุดลงกะทันหัน

บรรพชนเก้าค่อยๆ หันหน้าของเขากลับมามองดาบไม้ที่ลอยอยู่บนอากาศร่องรอยความประหลาดใจปรากฏบนใบหน้าของเขา

“เจตจํานงดาบเล่มนี้?”

“เป็นวิถีแห่งพรรคหมื่นดาบสั้นหรือ?”

บรรพชนเก้าขมวดคิ้วเล็กน้อย

บรรดานิกายใหญ่มากมายในต่างแดน มีเพียงพรรคหมื่นดาบเท่านั้นที่เชี่ยวชาญในวิถีแห่งดาบ ในขณะที่บรรพชนเก้าเห็นเจตจํานง แห่งดาบที่แหลมคมนี้ความคิดแรกจึงคิดว่าผู้คนจากพรรคหมื่น

ดาบเข้ามาแทรกแซง

“ไม่ถูกต้อง”

“ไม่ใช่พรรคหมื่นดาบ”

ความแหลมคมของ

“วิถีดาบของพรรคหมื่นดาบ ยังห่างไกลจากความแหลมคมของดาบเล่มนี้!”

สีหน้าของบรรพชนเก้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย นี่เป็นครั้งแรกที่สีหน้าของเขาเปลี่ยนแปลงไปหลังจากเข้ามาที่วัดเส้าหลิน

“น่าจะเป็นอรหันต์จากวัดเส้าหลิน เป็นอรหันต์ขั้นสูงสุดจริงๆงั้นหรือนี่?”

บรรพชนเก้าไม่ค่อยอยากจะเชื่อ

ด้วยสายตาของบรรพชนเก้า ย่อมเห็นได้เป็นธรรมดาว่าตัวตนของดาบไม้นี้ควรจะเป็นของคนที่อยู่ในระดับเดียวกับตัวเขาเอง

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ความแข็งแกร่งของผู้ทรงสมณศักดิ์จากวัดเส้าหลินได้บรรลุถึงขอบเขตอรหันต์ขั้นสูงสุดแล้ว

แต่สิ่งนี้มันเป็นไปได้อย่างไร?