เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 264

Sign in Buddha’s palm 264 (1) หวาดผวา!

ในขณะที่ซูฉินโจมตีวิหารหมื่นพุทธ

ที่ชายขอบของทะเลทรายตะวันตก ร่างหลายร่างก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบๆ ร่างเหล่านี้แผ่กลิ่นอายที่ทําให้อึดอัดคล้ายดั่งขุมนรก แต่ก็เผยให้เห็นถึงความเสื่อมโทรมบางอย่างพวกเขาเป็นบรรพชนที่หลับใหลด้วยวิธีลับจากนิกายใหญ่ต่างดินแดน

เมื่อซูฉินก้าวเข้าไปในทะเลทรายตะวันตก เขาก็ม้วนเกลียวคลื่นทรายสีเหลืองทองไปทั่วท้องฟ้าไอพลังสยดสยองโอบล้อมไปทั่วทุกที่ไม่ใช่แค่วิหารหมื่นพุทธเท่านั้นที่ตื่นตระหนก

ยังมีนิกายใหญ่แห่งอื่นๆ ที่ย้ายถิ่นฐานมาจากต่างดินแดนก็ได้พํานักอยู่ในสถานที่ใกล้เคียง

เพื่อแย่งชิงสิทธิ์ในแผ่นดินแห่งพลังยุทธอันยิ่งใหญ่นิกายใหญ่หลายแห่งในต่างแดนได้ปลุกบรรพชนของพวกตนให้มายังแผ่นดินแห่งพลังยุทธฯ

ส่วนวิหารหมื่นพุทธ

ก็เป็นเช่นเดียวกับนิกายใหญ่แห่งอื่นๆ

“จากความแข็งแกร่งของบุคคลนี้ เขาสามารถควบแน่นอาณาเขตได้แล้วอย่างแน่นอน และพลังชีวิตเลือดเนื้อที่แข็งแกร่งควรจะเป็นตํานานยุทธที่เพิ่งเกิดในยุคนี้”

“แปลก เมื่อไหร่กันที่ผู้ทรงพลังอํานาจเช่นนี้ปรากฏตัวขึ้นในแดนโพ้นทะเล?”

เหล่าบรรพชนนิกายใหญ่ต่างพูดคุยกันด้วยความสงสัย

“เป็นไปได้ไหมว่าบุคคลนี้จะไม่ใช่ตํานานยุทธขั้นสูงสุดจากดินแดนโพ้นทะเล?”

“มิผิด ข้าได้ยินมาว่าภายในแผ่นดินแห่งพลังยุทธฯตํานานยุทธที่ประจําการอยู่ในอาณาจักรถังก็ได้ควบแน่นอาณาเขตเรียบร้อยแล้ว เป็นไปได้ไหมว่าเขามาที่นี่?”

“ไม่น่าจะเป็นไปได้ วิหารหมื่นพุทธไม่ได้ยุ่งเกี่ยวอะไรกับ อาณาจักรถัง เป็นไปได้อย่างไรที่จะดึงดูดให้ตํานานยุทธขั้นสูง สุดมาด้วยตนเอง ข้าคิดว่าอาจจะเป็นผู้ทรงสมณศักดิ์แห่งวัดเส้าหลิน? ทั้งคู่เป็นชาวพุทธเช่นกัน ก็ไม่แปลกที่จะมาเยี่ยมเยือนวิหารหมื่นพุทธ…”

“เป็นไปได้ยังไง? วัดเส้าหลินก็มีอรหันต์ขั้นสูงสุดด้วยอย่างนั้นหรือ?”

บรรพชนหลายคนพูดคุยกันอย่างรวดเร็ว แสดงความเห็นเกี่ยวกับซูฉินด้วยน้ําเสียงสบายๆ

แม้ว่าความแข็งแกร่งของซูฉินจะน่ากลัวถึงขีดสุดแต่คนใดบ้างในที่นี้ที่ไม่ใช่ตํานานยุทธขั้นสูงสุด? อยู่มาห้าร้อยปี มุมมองของพวกเขาย่อมอยู่สูงไม่น้อยมิใช่หรือ?

แม้ว่าซูฉินจะรู้สึกได้ถึงสายตาที่แอบมองมาจากชายขอบของทะเลทรายตะวันตกมาเนิ่นนานแล้ว

แต่เขาก็ไม่ได้สนใจ ในครั้งนี้เขาพุ่งเป้ามาที่วิหารหมื่นพุทธ ประการแรกคือเขาต้องการคําอธิบายจากวิหารหมื่นพุทธประการที่สองก็ต้องการจะทําให้บรรพชนต่างดินแดนเหล่านี้หวาดกลัว
ไม่เช่นนั้นจะเป็นเหมือนอย่างวันนี้ที่บรรพชนเก้ามาหาพรุ่งนี้อาจจะมีบรรพชนนิกายใหญ่คนอื่นๆ มาอีก แล้วซูฉินจะปิดด่านฝึกตนอย่างไร? จะบ่มเพาะได้หรือ?

“มิถูกต้อง”

“ลักษณะของคนผู้นี้ดูข่มขู่คุกคาม เขาต้องการสร้างปัญหาให้กับวิหารหมื่นพุทธหรือไม่?”

บรรพชนในชุดคลุมสีแดงเลือดผู้หนึ่งขมวดคิ้วเล็กน้อยยามเมื่อได้ยินประโยคของซูฉิน “พระผู้ต่ําต้อยเงินกวน มานมัสการวิหาร” คําพูดเต็มไปด้วยอาการยั่วยุอารมณ์

“ข้าไม่รู้ว่าเขาต้องการมาสร้างปัญหาให้กับวิหารหมื่นพุทธหรือไม่ แต่คนผู้นี้น่าจะเป็นผู้ทรงสมณศักดิ์จากวัดเส้าหลินจริงๆ”

บรรพชนอีกคนที่อยู่ถัดออกมาทอดถอนใจด้วยอารมณ์ความรู้สึก

ไม่ว่าจะเป็นยุทธภพต่างแดนหรือในแผ่นดินแห่งพลังยุทธฯมีเพียงพระภิกษุเท่านั้นที่สามารถอ้างตนว่าเป็นพระผู้ต่ําต้อย

“อย่างไรก็ตาม แม้ว่าบุคคลนี้จะเป็นอรหันต์ขั้นสูงสุดจริงๆหากต้องการท้าทายวิหารหมื่นพุทธด้วยตําแหน่งเพียงแค่นั้นอาจจะต้องพ่ายแพ้…”

บรรพชนคนที่สามที่ดูเหมือนจะเป็นหญิงสาวส่ายศีรษะ

ไม่ว่าจะเป็นวิหารหมื่นพุทธหรือนิกายใหญ่แห่งอื่นๆในต่างแดนก็อยู่มาไม่ต่ํากว่าหลายพันปี เภทภัยใดบ้างที่ไม่เคยประสบ? หากอรหันต์ขั้นสูงสุดวางแผนที่จะสร้างความสั่นสะเทือนให้กับนิกายใหญ่ก็นับเป็นเพียงความฝันที่โง่งม

ตํานานยุทธขั้นสูงสุดนั้นแข็งแกร่งมากจริงๆ สามารถโด่งดังไปทั่วโลก แต่การที่โด่งดังไปทั่วโลกไม่ได้หมายความว่าจะกําจัดทุกอย่างได้เสียเมื่อไหร่

นอกจากเซียนเทพปฐพีที่แท้จริงแล้ว นิกายใหญ่จํานวนมากก็นับเป็นขุมกําลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุด สามารถผ่านอุปสรรคต่างๆมาได้หลายพันปีในต่างแดน

“แม้ว่าวิหารแห่งนี้จะไม่ใช่วิหารหลักของวิหารหมื่นพุทธแต่อย่างน้อยบรรพชนหนึ่งในเก้าก็น่าจะอยู่ประจําการ ทั้งยังมีสมบัติพุทธคุณอีกมากมายหลายชิ้น ผู้ทรงสมณศักดิ์วัดเส้าหลินผู้นี้ไม่เพียงแต่จะเรียกร้องอะไรกลับไปไม่ได้ ยังต้องประสบความสูญเสียครั้งใหญ่ด้วย”

บรรพชนในชุดคลุมสีแดงเลือดพูดเบาๆ ราวกับเห็นจุดจบของซูฉินเรียบร้อยแล้ว

บรรพชนคนอื่นๆ ก็พยักหน้าเล็กน้อยเพื่อแสดงอาการเห็นด้วย

กลุ่มลาหัวโล้นวัดหมื่นพุทธนั้นมีชื่อเสียงขจรขจายไปทั่วโลกซูฉินที่ไม่ทราบความเป็นมาแต่รีบตรงมาเคาะประตูบ้านผู้อื่นเช่นนี้นับเป็นเรื่องที่โง่มาก

“เฮเฮ”

แม้ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะคาดการณ์ขอบเขตของศัตรูได้ทั้งหมด แต่อย่างอย่างน้อยในอนาคต เมื่อต้องน้ํานั่นกันเองจะได้ไม่ต้องรั้งรอเฝ้าดูจังหวะ
“รอประเดี๋ยว พวกเราควรร่วมมือกัน เมื่อผู้ทรงสมณศักดิ์แห่งวัดเส้าหลินถอยกลับมาพวกเราจะจัดการมันด้วยกัน…”

ดวงตาของบรรพชนที่ดูเหมือนหญิงสาวแสนสวยพลันเปล่ง
ประกาย

เหล่าบรรพชนต่างผงะไปครู่หนึ่ง มองหน้ากันด้วยความเหลือเชื่อ
แม้จะเป็นวิหารหมื่นพุทธ ตะเกียงพุทธหมื่นวิญญาณก็ยังนับเป็นสมบัติล้ําค่า ล้ําค่ายิ่งกว่าสมบัติพุทธคุณทั่วไปถ้าพูดตามหลักแล้วมันควรเก็บไว้ที่วิหารหลัก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm]