เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 312

Sign in Buddha’s palm 312 ประตูเซียนและ ผู้ทรงพลังถึงขีดสุด

“มนุษย์สวรรค์แห่งอาณาจักรถัง?”

นักพรตเฒ่าแข็งที่อ ภายในใจเต็มไปด้วยความ ขมขื่น

เขาไม่ได้คาดหวังว่าทักษะลับซ่อนกลิ่นอาย ของสํานักชะตาฟ้าที่สืบทอดมาจากยุคเฟื่องฟูกระแสปราณฉีจะไม่สามารถปิดบังซูฉินได้

นี่เป็นทักษะปกปิดกลิ่นอายที่กล่าวอ้างว่าแม้ แต่เซียนเทพปฐพีก็ไม่มีทางจะจับสัมผัสได้

แต่เมื่อมันมาอยู่ต่อหน้าซูฉิน เขาไม่เพียงแต่ ปิดบังอีกฝ่ายไม่ได้ แต่อีกฝ่ายยังเดินมาหาเขาด้วยตนเองอีกด้วย

ประกายความคิดในหัวนักพรตเฒ่าลุกวาบ ในที่ สุดก็ลุกขึ้นโค้งคํานับซูฉินอย่างนอบน้อม “บุรุษชะตาฟ้าแห่งสํานักชะตาฟ้า คารวะมนุษย์สวรรค์”

“เขาคือมนุษย์สวรรค์แห่งอาณาจักรถัง?” นัก พรตหนุ่มที่อยู่ข้างๆ ขนลุกซู่ แม้ว่าเขาจะเห็นซูฉินบนกําแพงวังจากระยะไกล แต่มันก็เป็นเพียง การแอบมอง และตอนนี้ซูฉินมาปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา ความแตกต่างของทั้งสองสิ่งต่างกันราวฟ้ากับเหว

ตัวอย่างเช่น แม้ว่าซูฉินจะไม่ได้ปล่อยกลิ่นอายใดๆ เพียงแค่ยืนอยู่เฉยๆ นักพรตหนุ่มก็แทบจะ หายใจไม่ออกแล้ว แก่นแท้แห่งพลังและจิต สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเขาหยุดนิ่งราวกับเขาไม่ได้ เผชิญหน้าอยู่กับมนุษย์ แต่เป็นสัตว์ร้ายที่พร้อมจะขย้ําเหยื่อ

“สํานักชะตาฟ้า?”

ซูฉินนั่งสบายๆ อยู่บนเก้าอี้ไม้ของโรงเตี้ยม ‘ไหลฟู’ หรี่ตาลงเล็กน้อย

ในโลกยุทธภพต่างแดน สํานักชะตาฟ้านั้นพิเศษมาก พวกเขาไม่ได้อยู่ในทําเนียบนิกายใหญ่และมีศิษย์สาวกไม่มาก แต่พวกเขาแสวงหาความลับด้วยการคํานวณใช้พลังของตนเอง คํานวณชะตาชีวิตของผู้คน

ด้วยเหตุนี้ศิษย์สาวกของสํานักชะตาฟ้าจึง หมกมุ่นอยู่แต่การคิดคํานวณ ไม่มียุ่งเกี่ยวกับการต่อสู้ฆ่าฟัน ไม่ข้องแวะกับสิ่งอื่น

ช่วงสิบปีที่ผ่านมา โลกยุทธภพต่างแดนต่างก็ ได้ยินข่าวเรื่องที่แผ่นดินแห่งพลังยุทธฯ ได้กําเนิดขึ้น และหร่วนชิงเองก็มาที่เมืองฉางอันเพราะ สำนักชะตาฟ้าได้คํานวณเกี่ยวกับเรื่องแผ่นดิน แห่งพลังยุทธฯ เอาไว้

“ก็ยังน่าสนใจเหมือนกัน”

ซูฉินแย้มยิ้มเล็กน้อย และใช้มือขวาแตะลงบนโต๊ะ ทันใดนั้น ผู้คนภายในโรงเตี้ยมที่แข็งค้างไป ก็ฟื้นตัวกลับมาในไม่เวลาไม่นานราวกับไม่รู้ตัว สักนิดว่าพวกเขากําลังพูดคุยกันอยู่

“นี่คือ?”

เมื่อบุรุษชะตาฟ้าเห็นฉากนี้ ร่างของเขาก็สะดุ้ง ตกใจ หากเป็นตํานานยุทธคนอื่นๆ พวกเขาอาจจะไม่สังเกตเห็นอะไรเลย แต่บุรุษชะตาฟ้าตระ หนักดีว่าเมื่อครู่ซูฉินนั้นใช้พลังของจิตวิญญาณ แรกกําเนิดเพื่อบังคับจิตใจของทุกคนในโรงเตี้ยมให้หยุดนิ่ง

ทําให้เวลาเหมือนจะหยุดเดิน

ไม่ใช่ว่าเวลาหยุดเดินจริงๆ แต่จิตใจของทุก คนในที่แห่งนี้หยุดนิ่ง ทั้งชีพจรและการเต้นของหัวใจยังคงเคลื่อนไหวไปตามปกติ

แต่กระนั้น ความสามารถในการหยุดจิตใจคนหลายร้อยคนอย่างเงียบๆ ด้วยจิตวิญญาณแรกกําเนิดของซูฉินนั้นก็น่าทิ้งไม่แพ้กัน

นี่ไม่ใช่การสังหารคนหลายร้อยคนด้วยพลังจิต วิญญาณแรกกําเนิด แต่เป็นการหยุดจิตใจของคนหลายร้อย ความยากลําบากของมันมากกว่า อย่างแรกมหาศาล

“พูดมาสิ”

“ที่สํานักชะตาฟ้าของเจ้ามาที่นี่ ต้องการจะทําอะไร?”

ซูฉินกล่าวตัดเข้าประเด็น

หากบุรุษชะตาฟ้ามาที่เมืองฉางอันอย่างตรงไป ตรงมา ซูฉินก็ขี้เกียจเกินกว่าจะใส่ใจแต่บุรุษ ชะตาฟ้าระงับไอพลังของตนเองและสอดแนมซูฉินอย่างลับๆ

เป็นธรรมดาที่จะกระตุ้นความสนใจของซูฉิน

“ข้าแค่ต้องการจะรู้ว่าท่านมนุษย์สวรรค์นั้นมาจากที่แห่งนั้นหรือไม่…” บุรุษชะตาฟ้าลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดออกมาในทันที “ถ้ามันทําให้ท่าน มนุษย์สวรรค์ขุ่นเคืองสํานักชะตาฟ้าของข้ายินดี จะมอบสมบัติให้ และหวังว่ามันจะชดใช้ความผิดของพวกเราได้เพียงพอ…”

น้ําเสียงของบุรุษชะตาฟ้านั้นจริงใจอย่างยิ่ง

อันที่จริงบุรุษชะตาฟ้าไม่ได้มีทางเลือก ซูฉิน สามารถสังหารครึ่งก้าวเข้าสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพี่ทั้งเจ็ดคนได้ นับประสาอะไรกับสํานักชะตา ฟ้า? ถ้าบุรุษชะตาฟ้ากล้ายั่วยุซูฉิน เกรงว่าสํานักชะตาฟ้าทั้งหมดคงจะมีอันเป็นไป กลายเป็นฝุ่นผงธุลีกลับคืนสู่ธรรมชาติเหมือนเช่นพรรคหมื่นดาบ

“สถานที่แห่งนั้น?”

“สถานที่ไหน?”

ท่าทีของซูฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อได้ยินคําถามนี้ บุรุษชะตาฟ้าก็ถามออกอย่างระมัดระวัง “มนุษย์สวรรค์รู้จักประตูเซียน หรือไม่?”

“ประตูเซียน?”

ดวงตาของซูฉินสั่นไหวเล็กน้อย

นี่เป็นครั้งที่สองที่ซูฉินได้ยินเกี่ยวกับประตู เซียน ครั้งแรกคือตอนที่ชายชราเฟียยวแจ้งเรื่องของประตูเซียนยามที่พรรคหมื่นดาบถูกทําลาย

ตามคําบอกเล่าของชายชราเฟยยฯ ประตู เซียนนั้นมีความลับในการทะลวงขั้นออกจากขอบเขตเซียนเทพปฐพี่อยู่ เป็นเวลาหลายพันปีใน

วัยชรา จะค้นหาประตูเชียนไปทั่วโลก พยายามจะเปิดเผยความลับของประตูเซียน

ตามการคาดเดาของซูฉิน ประตูเซียนควรจะ เกี่ยวข้องกับยุคเฟื่องฟูกระแสปราณฉีครั้งล่าสุดส่วนเรื่องที่มันเกี่ยวข้องกับประตูเซียนอย่างไรนั้น ไม่ค่อยชัดเจนนัก แม้แต่ชายชราเฟยยวก็รู้เรื่องประตูเซียนเพียงเล็กน้อย

“มนุษย์สวรรค์รู้จักประตูเซียนอย่างนั้นหรือ?”

“เป็นไปได้ไหมที่มนุษย์สวรรค์ได้ออกมาจากประตูเซียนจริงๆ?”

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของซูฉิน ดวงตาของบุรุษชะ ตาฟ้าก็สว่างขึ้นในทันใด และบรรยากาศรอบตัวก็แสดงให้เห็นถึงความตื่นเต้น

“มนุษย์สวรรค์มีพลังครอบงําโลกหล้า กดขี่ ยุทธภพต่างแดนได้อยู่หมัด ก่อนหน้านี้กลับไม่มีร่องรอยใดๆ ของท่านรู้หรือไม่การฝึกวิทยายุทธนั้นต้องค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป แต่มนุษย์สวรรค์ ได้ย่นระยะเวลาทั้งหมดไปสิ้น นอกจากประตูเซียนในตํานานแล้ว ข้ายังนึกเหตุผลอื่นไม่ออก เลยจริงๆ…”
บุรุษชะตาฟ้ากล่าวอย่างตรงไปตรงมา