เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 325

07583ae8131cbc2e0e79e7daa47f7499.png

Sign in Buddha’s palm 325 (1) สมบัติล้ําค่าปรากฏ

คริน!

เกาะเทพเจ้าสายฟ้าสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงค่ายกลฟ้าดินจํานวนนับไม่ถ้วนที่อยู่ตรงหน้าซูฉีนพลันพังทลายลงอย่างรวดเร็วด้วยแรงกดดันจากซุฉินเพียงครั้งเดียว

ซูฉนวางแผนจะจมเกาะเทพเจ้าสายฟ้าทั้งเกาะด้วยฝ่ามือเดียว

“ไม่ดีแล้ว!”

เมื่อเหลยต้ฝ่าเห็นฉากนี้ หนังศีรษะของเขาก็ชาวาบเขาไม่คาดคิดว่าซูฉินจะเด็ดขาดขนาดนี้ลงมือโจมตีเกาะเทพเจ้าสายฟ้าโดยไม่ลังเล

“ค่ายกลสังหารจงตื่น!!!”

เหลยตู้ฝ่ารีบถอยกลับไปที่เกาะเทพเจ้าสายฟ้าและใช้จิตวิญญาณแรกกําเนิดรวมเข้ากับค่ายกลสังหารเก้าอัสนีบนเกาะเทพเจ้าสายฟ้า

ช่วงเวลาต่อมา

ท่ามกลางสายตาอึ้งทั้งของทุกคนม่านหมอกเก้าชั้นก็ลอยขึ้นสู่ฟ้าคอยกําบังเกาะเทพเจ้าสายฟ้าทั้งหมดไว้และฝ่ามือของซูฉันก็ทําให้รูปแบบค่ายกลสังหารชั้นนอกสุดสั่นไหว แต่ไม่นานนักก็กลับมาเงียบสงบ

ชั่วพริบตา

รัศมีจากค่ายกลสังหารเก่าอัสนี้เริ่มแทรกซึมไปทั่วแม้จอมยุทธจํานวนมากจะเฝ้าดูจากระยะไกลพวกเขาก็ยังรู้สึกว่าทั้งเกาะเทพเจ้าสายฟ้ากลายเป็นทะเลสายฟ้าเต็มไปด้วยสายฟ้าแพร่กระจายออกมาไม่ขาดสาย

“นี่คือภูมิหลังที่แท้จริงของนิกายใหญ่ใช่หรือไม่?”ตํานานยุทธจํานวนมากต่างกลืนน้ำลายลงคอในตอนนี้รัศมีจากเกาะเทพเจ้าสายฟ้าแทบจะครอบงําทุกสิ่ง ราวกับเป็นเซียนเทพปฐพีวิถี สายฟ้าลงมือเต็มกําลัง

“ค่ายกลสังหารเก้าอัสนี

“นิกายเทพเจ้าสายฟ้าสะสมมรดกมานับหมื่นปี นอกเหนือจากสมบัติล้ําค่าอันนั้น เกรงว่าค่าย กลสังหารเก้าอัสนีอันนี้คงจะแข็งแกร่งที่สุดแล้ว”

บรรพชนของสํานักผู้วิเศษพึมพําอยู่กับตนเอง แม้เขาจะรู้จักค่ายกลสังหารเก้าอัสนีของนิกาย เทพเจ้าสายฟ้ามานาน แต่บัดนี้เมื่อได้เห็นด้วยตาของตนเอง เขาก็ยังเกิดอาการตกใจจนไม่สา มารถอธิบายได้

ค่ายกลสังหารเก่าอัสนีของนิกายเทพเจ้าสายฟ้าคือค่ายกลสังหารในวิถีทางแห่งสายฟ้า การ เชื่อมต่อกับพลังฟ้าดินธาตุสายฟ้านั้นเป็นสิ่งที่น่ากลัวยิ่ง

“มนุษย์สวรรค์อาณาจักรถัง หากเจ้าหยุดมือเสียแต่ตอนนี้ นิกายเทพเจ้าสายฟ้าของข้ายินดีผน กที่แห่งนี้เป็นเวลาร้อยปี”

ภายในเกาะเทพเจ้าสายฟ้า เมื่อเหลยตู้ฝ่าเห็นว่าฝ่ามือของซูฉินถูกขวางกั้นไว้ได้ เขาก็ถอน หายใจด้วยความโล่งอกพร้อมทั้งตะโกนออกมาเสียงดังในทันที

แม้ว่าค่ายกลสังหารเก่าอัสนี้จะสามารถหยุดซูฉินได้ชั่วขณะหนึ่ง แต่ก็ไม่สามารถหยุดซูฉินได้ ถาวร ด้วยการทํางานของค่ายกลสังหารเก้าอัสนีนั้นบริโภคทรัพยากรในทุกช่วงเวลาอย่าง มากมายมหาศาลดุจเอาไปถมทะเล ดังนั้นเหลยตู้ฝ่ายินดีที่จะปิดผนึกที่แห่งนี้เป็นเวลาร้อยปี โดย หวังว่าสิ่งนี้คงพอที่จะทําให้ซูฉินหยุดมือลงได้

แม้ว่าหนึ่งร้อยปีจะไม่นานเท่าไหร่ในการปิดผนึก แต่ต้องทราบว่านี่คือยุคกระแสปราณจีฟื้นคืน นิกายเทพเจ้าสายฟ้าเลือกปิดผนึกตนเองเป็นเวลาหนึ่งร้อยปีก็นับเป็นการสละโอกาสครั้งใหญ่ใน ยุคกระแสปราณฟื้นคืนเช่นนี้แล้ว

“ปิดผนึกหนึ่งร้อยปีงั้นหรือ?”

“ให้ข้าช่วยกวาดล้างนิกายของพวกเจ้าจนเหี้ยนเตียนเถอะ”

ซูฉินหรือจะปล่อยให้นิกายเทพเจ้าสายฟ้ารอดไปได้ เขาเบิกเนตรดวงตาแห่งสัจจะ เฝ้าสังเก ตกลุ่มค่ายกลสังหารทั้งเก้าชั้นที่คอยหมุนวนไปรอบๆ เกาะเทพเจ้าสายฟ้า

จากสายตาของซูฉิน เป็นธรรมดาที่จะเห็นได้ว่านิกายเทพเจ้าสายฟ้าไม่สามารถต่อต้านได้ นานนัก แม้ว่าเขาจะไม่ทําอะไรเลย อย่างน้อยก็แค่ต้องรออีกสองถึงสามเดือน ค่ายกลสังหารเก่า อัสนีก็คงดับไปเอง เพราะนิกายเทพเจ้าสายฟ้าไม่สามารถจัดหาทรัพยากรมาทดแทนได้เพียงพอ

แต่เวลาของซฉินมีค่ามากแค่ไหนกัน? จะเป็นไปได้เช่นไรที่จะมาเสียเวลาหลายต่อหลายเดี อนที่นี่?

“ตัดออก!”

ซูฉันก้าวออกไป ยกมือขวาขึ้นคว้าจับไปยังส่วนลึกของความว่างเปล่าปรากฏเป็นมีดยาวรู ปร่างแปลกๆคล้ายเคียวโค้งเป็นวงดั่งจันทร์เต็มดวงออกมา

มันคือคมมีดเทพเจ้าปีศาจ

คมมีดเทพเจ้าปีศาจเล่มนี้คาดว่าน่าจะมีต้นตอมาจากเทพเจ้าปีศาจในส่วนลึกของโลกถ้ำปีศาจคมกริบจนไม่สามารถหาสิ่งใดมาเทียบได้แม้ว่ายามนี้ซูฉินก้าวเข้าสู่ขอบเขตเซียนเทพปฐพีแล้วแต่เมื่อถือมีดเทพเจ้าปีศาจนี้ไว้ในมือเขาก็ยังรู้สึกว่าตนยังใช้มันได้ไม่เต็มที่

ครด!

ทันใดนั้นฟ้าดินก็กลายเป็นสีดําสนิทช่องว่างในอากาศส่องประกายออกมา ฟาดฟันอย่างดุเดือดเข้าใส่กลุ่มค่ายกลสังหารทั้งเก้าชั้นที่ปกคลุมเกาะเทพเจ้าสายฟ้าเอาไว้

แกร็ก!!!

เห็นว่ากลุ่มค่ายกลสังหารเก้าชั้นที่แทบจะหลอมรวมเป็นเนื้อเดียวกับพลังงานฟ้าดินเกิดรอยผ่าออกยาวหลายสิบเมตรในแนวตั้ง

“อีกสักครั้ง!”

ดวงตาของซฉินสงบราวกับมันเป็นไปตามที่เขาคาดหวังไว้ทั้งหมด กระชับมีดเทพเจ้าปีศาจในมือแล้วฟันลงซ้ําอีกครั้ง

“มนุษย์สวรรค์แห่งอาณาจักรถังรู้จุดอ่อนของค่ายกลสังหารเก่าอัสนี้ได้เช่นไร?”

เหลยตู้ฝ่าผู้ซึ่งอยู่บนส่วนยอดของเกาะเทพเจ้าสายฟ้าเบิกตากว้างไม่อยากจะเชื่อ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm]