เข้าสู่ระบบ ‘ฝ่ามือยูไล’ [Sign in Buddha’s palm] นิยาย บท 326

Sign in Buddha’s palm 326 (II) กายเนื้อโยกคลอนสมบัติ

“ไม่จําเป็น

น้ําเสียงของซูฉินสงบนิ่ง ก้าวเท้าขวาออกไป หายวับไปกับอากาศ

ในทันทีหลังจากนั้น

ร่างของซูฉันก็ไปปรากฏอยู่บนเกาะเทพเจ้าสายฟ้า

บูม!!!

ราวกับก้อนหินลงกระทบผิวน้ํา แม้ซุฉินจะโจมตีภาพลวงตาของสมบัติล้ําค่าด้วยดวงตาตะวันสีทอง แต่ทั้งเกาะเทพเจ้าสายฟ้าก็ยังคงอยู่ในขอบเขตอํานาจของสมบัติล้ําค่าระฆังเทพสายฟ้า เมื่อซุฉินปรากฏตัวขึ้นก็เท่ากับเป็นการต่อสู้แย่งชิงการควบคุมเกาะเทพเจ้าสายฟ้าจากสมบัติค่า

ต่ง!!!

เสียงระฆังที่น่าสะพรึงกลัวดังขึ้นอีกครั้ง ราวกับเทพเจ้าสายฟ้าลั่นระฆังโบราณอย่างรุนแรง คลื่นเสียงที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่ากวาดไปทั่วบริเวณใจกลางเกาะเทพเจ้าสายฟ้า ซูฉินถึงกับต้องถอยหลังกลับไปสองสามก้าว

ไม่เพียงเท่านั้น เสียงระฆังอันน่าสะพรึงกลัวยังคงปกคลุมไปทั่วทุกทิศทาง ไม่ว่าจะแผ่ไปที่ไหน ทุกที่ก็เหมือนจะพังทลาย จอมยุทธหลายคนร่างระเบิดออกเมื่อเผชิญกับเสียงระฆังอันน่ากลัวนี้

“สมบัติล้ําค่าน่ากลัวจนเกินไปแล้ว”

บรรพชนตําหนักเทพเจ้าหิมะและบรรพชนคนอื่นๆ ใบหน้าซีดเซียว รีบโคจรแก่นแท้แห่งพลังแทบจะต้านเสียงระฆังที่ดังลั่นไม่ไหว

ขนาดอยู่ห่างออกไปหลายสิบหลายร้อยลี้ หลังจากที่ซูฉินรับพลังไปเต็มๆ กว่าเก้าสิบเก้าในร้อยส่วน พลังจากระฆังส่วนที่เหลือยังก่อให้เกิดพลังทําลายล้างเช่นนี้

และในขณะที่จอมยุทธต่างดินแดนจํานวนนับไม่ถ้วนตกอยู่ในห้วงแห่งความหวาดกลัวจาก เสียงระฆังซูฉันยังคงไม่ถอย กลับก้าวเดินต่อไปข้างหน้า ก้าวต่อไปหลายก้าว ข้ามผ่านระยะทางหลายลี้

ครั้น!

การเคลื่อนไหวของซูฉันดูเหมือนจะทําให้ระฆังเทพสายฟ้าโกรธเกรี้ยวโดยสมบูรณ์ ระฆังดังลั่นต่อเนื่อง ราวกับเสียงฟ้าร้องนับแสนครั้งระเบิดก้องอยู่ภายในหูพร้อมๆกัน ฟ้าดินปั่นป่วนไปหมด

“ฮ่าฮ่าฮ่า!”

“ไม่มีประโยชน์!”

ซูฉันไม่ได้เกรงกลัวเลย คราวนี้ไม่มีแม้แต่ถอย ก้าวเดินเข้าหาจุดที่ระฆังเทพสายฟ้าตั้งอยู่

ในช่วงเวลานี้ ขณะที่ระฆังยังส่งเสียงออกมา ร่างกายของซูฉินก็เริ่มปริแตกออกอย่างต่อเนื่อง ราวกับทานทนไม่ไหว

ท้ายที่สุดแล้วระฆังเทพสายฟ้านั้นก็เป็นสมบัติล้ําค่า แม้จะไม่ได้อยู่ในการควบคุมของผู้ทรงพลังถึงขีดสุด แต่ก็ยังมีร่องรอยพลังของผู้ทรงพลังถึงขีดสุดอยู่ เพียงร่องรอยของพลังนี้ก็เพียงพอ แล้วที่จะทําให้เซียนเทพปฐพีธรรมดาๆหวาดกลัว ซูฉันสามารถต้านรับมันได้เป็นเวลานาน เพราะร่างศักดิ์สิทธิ์อีกาทองค่าซึ่งเหนือกว่ากายแห่งธรรมชาติมาก และแก่นแท้ของอีกาทองคํายังคงโคจรอย่างต่อเนื่องต้านรับพลังส่วนใหญ่ของระฆัง

กระนั้น ร่างกายของซูจินก็เริ่มปริแตก

“ทิพยอํานาจ กายเนื้อกําเนิดใหม่!”

ความคิดเคลื่อนคล้อย ฉับพลันกายเนื้อที่ปริแตกอย่างต่อเนื่องก็เริ่มฟื้นตัว พลังอันยิ่งใหญ่ก็โผล่ออกมาจากภายในร่างของซูฉิน ซ่อมแซมกายเนื้อที่เสียหายอย่างต่อเนื่อง

ในเวลาเดียวกัน

ด้านนอกเกาะเทพเจ้าสายฟ้า จอมยุทธต่างดินแดนจํานวนนับไม่ถ้วนที่เฝ้าดูการต่อสู้จากระยะไกลต่างตกตะลึง

“มนุษย์สวรรค์อาณาจักรถังเตรียมจะโจมตีสมบัติล้ําค่างั้นหรือ?” ตํานานยุทธขั้นสูงสุดเบิกตากว้างด้วยความรู้สึกไม่อยากเชื่อ

หากซูฉินทําลายร่างลวงตาของระฆังเทพสายฟ้าด้วยดวงตาตะวันสีทองเมื่อครู่เป็นเพียงการทดสอบขีดจํากัดพลัง แต่ตอนนี้ซูฉินกลับเข้าไปใกลสมบัติล้ําค่า เท่ากับเป็นการใช้กายเนื้อเข้าต่อกรกับสมบัติล้ําค่า

สิ่งนี้มันจะเป็นไปได้อย่างไร?!

“กายเนื้อของมนุษย์สวรรค์อาณาจักรถังฟื้นฟูตัวเองได้เร็วจนน่าเหลือเชื่อ” บรรพชนสํานักเทพโอสฤดูเหมือนจะค้นพบบางสิ่ง ม่านตาของเขาหดตัวกะทันหัน

ในตอนที่เหลยเฉียนจือต่อสู้กับซูฉินในเมืองฉางอัน

เหลยเฉียนจือเกือบจะฟันซูฉันขาดเป็นสองส่วนด้วยดาบสายฟ้าภายในมือ

รู้หรือไม่ว่ากายเนื้อนั้นต่างจากจิตวิญญาณแรกกําเนิดอย่างสิ้นเชิง
โดยพื้นฐานแล้วจิตวิญญาณแรกกําเนิดเป็นสิ่งที่จับต้องไม่ได้ ตราบใดที่มีพลังงานเพียงพอก็สามารถปรับเปลี่ยนทุกอย่างได้อย่างง่ายดาย