เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 125

“คุณปู่รอง มีอะไรให้คิดอีก？ตระกูลซ่งจะสู้อีกสองตระกูลได้ไงกัน

อีกอย่างตอนนี้ตระกูลเบอร์ต้นๆ ในเจียงไห่ส่วนมากต่างพากันเข้าข้างตระกูลเจิ้งกับตระกูลซือคง ตอนนี้กำลังต่างกันอย่างชัดเจน รีบไปขอพึ่งพาอาศัย ถึงตอนนั้นตระกูลซ่งล้มพวกเราก็ยังได้ผลประโยชน์ ช้าไปกว่านี้เกรงว่าจะไม่ได้อะไรเลยสักอย่าง”หยาวฮั่นพูด

“ผมเห็นด้วย กงรอง ไม่ต้องลังเลแล้วครับ”

“ผมก็เห็นด้วย”

สมาชิกคนอื่นๆ ของตระกูลเหยาส่วนมากเห็นด้วย

“ดูเหมือนตระกูลเหยาจะรู้ถึงทิศทางปัจจุบัน！”

เวลานี้มีเสียงดังเข้ามาจากด้านนอกประตู ดูไร้มารยาทอย่างมาก ทุกคนในตระกูลเหยาค่อยๆ มองไป

“คุณชายสามเจิ้ง……คุณชายซือคง พวกคุณมาได้ไง？”เห็นแขกมาหยาวฮั่นก็พูดอย่างแปลกใจ

คนที่พูดอยู่ด้วยคือคุณชายสามคระกูลเจิ้ง เจิ้งหย่งจาง

นอกจากเขาแล้ว ยังมีซือคงอานหมิง ซือคงซิง ตรงกลางทั้งสองยังมีนักพรตแก่ๆ ที่ไว้เครายาวๆอีกคนหนึ่ง กลุ่มคนที่เข้ามาเหมือนในนี้ไม่มีใคร เดินเข้ามาทางห้องโถงอย่างดุดัน

ด้านหลังยังมีผู้ชายตัวโตตามมาด้วยสองสามคน ดูดุร้าย

เจิ้งหย่งจางยิ้มอย่างร้ายกาจ：“ทำไม？ไม่ต้อนรับผมหรือ？”

ทุกคนในตระกูลเหยาดูประหลาดใจ ปกติแล้วตระกูลเหยาไม่เคยติดต่อกับคนของสองตระกูลใหญ่นี้เลย วันนี้เกิดอะไรขึ้น？

หลังจากเหยาเจิ้นชูตกตะลึงในช่วงเวลาสั้นๆ ก็รีบยืนขึ้นมาจากเก้าอี้ เข้าไปพูดด้วยรอยยิ้ม：“ไม่เลยๆ ต้อนรับอยู่แล้ว ก็แค่ตอนนี้พวกเรากำลังประชุมครอบครัว พวกท่านมาอย่างกะทันหัน ไม่ทราบว่าน้องซือคงกับคุณชายเจิ้งมานี่ด้วยเรื่องอะไร？”

“อ้อ มาที่ตระกูลเหยาเพื่อมาหาคนๆ หนึ่ง”เจิ้งหย่งจางพูด

ทุกคนในตระกูลเหยามองกันไปมา สบตากัน

“มาหาคนๆ หนึ่ง？”เหยาเจิ้นชูพูดอย่างงุนงง

หลายคนในตระกูลเหยารับรู้เรื่องที่เจิ้งหย่งจางและซือคงซิงได้รับความอัปยศอดสู ถึงแม้ตอนนั้นในเวลาสั้นๆ จะถูกระงับข่าว ก็ยังเกิดความโกลาหล ก็แค่ไม่มีใครรู้ว่าเกี่ยวข้องกับเซียวชุ่น

และก็ยิ่งไม่รู้เรื่องที่เซียวชุ่นเอาชนะซือคงเฉินที่แท่นบู๊เงามืดได้

ดังนั้นเรื่องที่ซือคงเฉินเสียแล้วจึงเก็บเป็นความลับยิ่งกว่า จนตอนนี้นอกจากตระกูลซือคงกับผู้บริหารสูงๆของสมาคมบู๊โบราณ คนอื่นก็รู้น้อยมาก

“เซียวชุ่นเป็นเขยแต่งเข้าของพวกคุณตระกูลเหยาใช่ไหม ในเมื่อเขาเป็นคนของพวกคุณตระกูลเหยา แน่นอนว่าผมต้องมาหาพวกคุณ”

เจิ้งหย่งจางพูดอย่างภาคภูมิใจ

“ไอ้ระยำเซียวชุ่นกล้ามีเรื่องกับคุณชายเจิ้ง สมควรตายจริงๆ！”

คนอื่นในตระกูลเหยาไม่รู้เรื่องในตอนนั้น หยาวฮั่นมักจะไปสนุกกับคนในแวดวงของพวกเขา และยังพอรู้จักกันบ้าง อีกอย่างตอนนั้นรูปถ่ายของเซียวชุ่นและเหยาเสินก็เป็นเขาที่ให้เจิ้งหย่งจางเองกับมือ

“เจ้าบ้านเหยาไม่เชิญพวกเรานั่งหน่อยหรือ？”ซือคงอานหมิงพูดด้วยมบหน้าหม่นหมองเยือกเย็น

เหยาเจิ้นชูเห็นคนกลุ่มนี้มาอย่างดุเดือด ก็รู้ว่ามาร้าย

ก็แค่ปกติเขาไม่ได้ติดต่อกับคนเหล่านี้นัก จึงกระวนกระวายเล็กน้อย ตอนนี้ได้ยินซือคงอานหมิงพูดแบบนี้ จึงได้สติคืนมา

“เชิญพวกท่านนั่งเลย มีอะไรพวกเราค่อยๆ คุยกัน”

ทุกคนนั่งกันแล้ว เหยาเจิ้นชูไม่ถามถึงต้นสายปลายเหตุ ก็พูดไปตรงๆ：“เมื่อกี้ได้ยินคุณชายเจิ้งบอกว่าจะมาหาเซียวชุ่น ถ้าเป็นไอ้ระยำนั่นทำร้ายคุณชายเจิ้งจริงๆ ตระกูลเหยาจะลงโทษอย่างรุนแรงแน่นอน”

ตอนนี้ตระกูลเจิ้งกับตระกูลซือคงกำลังโดดเด่น ตระกูลเหยากำลังคิดไปขอพึ่งพาอาศัย เหยาเจิ้นชูก็ต้องเอาใจอย่างดี