เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 187

“น่าจะตรวจสอบในโลกโซเชียลได้ คุณสามารถไปตรวจสอบบนโลกโซเชียลได้”

เซียวชุ่นไม่เคยเห็นคนสองคนนี้มาก่อนเช่นกัน แต่เขาก็ไม่ได้สงสัยว่าจะเป็นตัวปลอม

ตอนที่โจ๋วจือหยวนมาที่เจียงไห่ เขายังคงจำภาพที่เกิดความโกลาหลติดตา ตอนนี้เจ้าสำนักของสมาคมบู๊โบราณอยู่ที่นี่แล้ว เป็นเรื่องปกติสำหรับพวกเขาที่จะมาแสดงความเคารพ และมีเหตุผลเพียงพอที่จะมาขอโทษถึงบ้าน

สีหน้าของเสิ่นสิ้งเย่แดงก่ำ และเขารู้สึกอึดอัดจนไม่รู้จะพูดอะไรอยู่ชั่วขณะหนึ่ง

ขณะนี้เหยาเจี้ยนกั๋วรู้สึกพึงพอใจมากขึ้น คุยโวโอ้อวดทันที

“มา เหล่าเสิ่น มาดื่มเหล้าเป็นเพื่อนผมหน่อย คุณเพิ่งจะกลับมาเลยไม่รู้จักลูกเขยของผม เขาเป็นคนมีความสามารถไม่น้อย ในเจียงไห่ นอกจากสี่ตระกูลใหญ่แล้ว ทุกคนล้วนแต่ให้เกียรติเขา ครอบครัวของพวกเราตั้งความหวังกับลูกเขยดีคนนี้แหละ”

“คุณพ่อ...” เหยาเสินพูดขณะจับหน้าผากตนเอง

“คุณอาเสิ่นเป็นห่วงพวกเรา และกังวลว่าพวกเราจะเดือดร้อน”

“พ่อจะไม่รู้ได้อย่างไร? พ่อเป็นเพื่อนนักเรียนกับคุณอาเสิ่นมาหลายปีแล้ว พ่อจะไม่รู้ว่าเขาเป็นคนแบบไหนได้อย่างไร” เหยาเจี้ยนกั๋วกล่าว

“คุณโอ้อวดเถอะ นอกจากสี่ตระกูลใหญ่แล้วทุกคนล้วนให้เกียรติเขา”

เมื่อเสิ่นสิ้งเย่เห็นรูปลักษณ์คางคกขึ้นวอของเขาแล้ว เขารู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก เหลือบมองเหยาเจี้ยนกั๋วและกล่าว

“ดื่มเหล้ากันเถอะ ในเมื่อไม่มีปัญหาอะไรแล้ว ทุกคนนั่งลงเถอะ อาหารเย็นหมดแล้ว หยุนเซียง นำอาหารไปอุ่นหน่อย แล้วเพิ่มจานชามสองชุด ผมกับเหล่าเสิ่นไม่ได้เจอกันสักพักแล้ว พวกเราจะดื่มเหล้าให้มันหนำใจไปเลย”

เหยาเจี้ยนกั๋วเชิญเสิ่นยี่กับเซียวชุ่นนั่ง แล้วกล่าวกับหลิวหยุนเซียง

“ได้! ฉันจะไปอุ่นเดี๋ยวนี้” หลิวหยุนเซียงลุกขึ้นและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เสิ่นสิ้งเย่ก็ไม่เกรงใจ ยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม

สักพัก กริ่งประตูก็ดังขึ้นอีกครั้ง

สมาชิกของตระกูลเหยาทั้งสามมองหน้ากัน วันนี้เป็นอะไรกันแน่? ไม่เคยคึกคักขนาดนี้มาก่อน แขกมาเรื่อย ๆ

ขณะที่เซียวชุ่นกำลังจะลุกขึ้น เหยาเจี้ยนกั๋วกดมือของเขา “คุณนั่งลง ให้เสินเอ๋อร์ไปเปิด”

เหยาเสิน “……”

เธอรู้สึกว่าสถานะทางครอบครัวของเธอเริ่มต่ำลงอย่างกะทันหัน เธอลุกขึ้นไปเปิดประตูด้วยความจำใจ

คราวนี้ยังคงเป็นผู้ชายอายุประมาณห้าสิบกว่า สวมหมวกฟีโดร่าและใช้ไม้ค้ำยัน ท่าทางเหมือนเศรษฐีบ้านนอกในละครโทรทัศน์

“คุณมาหาใคร?” เหยาเสินถาม

“สวัสดีครับ ผมต้องการพบคุณเซียว” คนที่มากล่าว

เหยาเสินรู้สึกสงสัย หรือว่าเซียวชุ่นทำร้ายคนอื่นด้วย?

“เชิญเข้ามาข้างใน” เหยาเสินให้เขาเข้ามาในบ้าน แล้วพาเขาไปที่ห้องอาหาร

เสิ่นสิ้งเย่เพิ่งดื่มเหล้าที่วางไว้บนโต๊ะ และเมื่อเขาเห็นคนเดินเข้ามา เขาสำลักจนสีหน้าแดงก่ำ และไออย่างรุนแรงหลายครั้ง

“จวงจิน? เจ้าสมาคมชิงจุน ราชาใต้ดิน?”

หลังจากเสิ่นสิ้งเย่ย้ายบริษัทกลับมาที่เจียงไห่แล้ว เขาสร้างความสัมพันธ์ไปทั่ว และทำความคุ้นเคยกับบุคลากรทุกด้านของเจียงไห่ใหม่

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยติดต่อกับจวงจิน แต่เขาเคยได้เห็นภาพถ่ายของเขาจากบางช่องทาง สัญญาลักษณ์หมวกฟีโดร่าที่โดดเด่น และไม้ค้ำด้ามหยก ไม่ผิดแน่นอน

คนที่มาคือจวงจินหลังจากเขากลับจากหอเฉ่ามู่แล้ว เขาเริ่มรวบรวมเงิน จนกระทั่งตอนเย็นถึงรวบรวมจนครบ จากนั้นเขาก็รีบมาส่งเงินทันที

เงินเป็นสิ่งสำคัญ แต่ชีวิตสำคัญกว่า

ขอเพียงแค่ยังมีชีวิตอยู่ สมาคมชิงจุนก็ยังอยู่ ไม่ช้าก็เร็วก็จะสามารถหาเงินกลับคืนมาได้ แต่ถ้าล่วงเกินสมาคมบู๊โบราณ จะเป็นปัญหาใหญ่ โดยเฉพาะคนที่มีสถานะตัวตนที่ละเอียดอ่อนเช่นเขา

หลังจากจวงจินมอบเช็คจำนวนสองพันล้านให้เซียวชุ่นแล้ว ห้องเงียบสงัดทันที