เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 195

หลังจากที่เห็นเซียวโจกับครอบครัวหลิวหยุนเซิ่งทั้งสามคนเดินเข้ามาแล้ว ใบหน้าของทุกคนตระกูลหลิวก็มีสีหน้าที่แตกต่างกันไป

หลิวหยุนเซิ่งกับฉินชวงไม่ต้องพูดถึง ยิ้มเสียจนหุบปากลงไม่ได้แล้ว ใบหน้าเต็มไปด้วยความภูมิใจ

เดิมทีหลิวม่านเซียงคิดว่าตัวเองหาสามีนับว่าดีที่สุดในบรรดาคนรุ่นเดียวกันของตระกูลหลิวแล้ว

เวลานี้เมื่อเซียวโจปรากฏตัวขึ้น เธอก็เอาเซวเฉิงมาเปรียบเทียบอยู่ในใจ ไม่ว่าจะเป็นฐานะทางครอบครัว หรือคุณสมบัติส่วนตัว เซวเฉิงตกต่ำไปมากโดยไม่ต้องสงสัย ในใจอดที่จะรู้สึกหดหู่ขึ้นมาไม่ได้

ส่วนเซวเฉิงก็รับรู้ได้อยู่ลึกๆเช่นกันว่าถูกทำเมินเฉยใส่

การต้อนรับอย่างอบอุ่นเมื่อครู่ที่ตระกูลหลิวมีต่อเขาเมื่อครู่นี้เปลี่ยนมาอยู่ที่เซียวโจวแล้ว ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบ ชื่นชมกันอย่างไม่ขาดปาก

หลิวหยุนเซียงกลับมีใบหน้าที่ไม่ดีใจนัก ความแตกต่างในฐานะทางสังคมนั้นมากเกินไปแล้ว

เธอมองเซียวโจนั่นก็อย่างนั้น ใบหน้าเย่อหยิ่งนั่นให้ใครดูกัน เทียบกับลูกเขยตัวเองแล้วต่างกันเหลือเกิน ตอนนี้ในสายตาของเธอเซียวชุ่นได้กลายที่ดึงดูดใจไปแล้ว ใครก็เทียบไม่ได้

และตอนที่เธอเห็นว่าเซียวชุ่นถือของเข้ามานั้น ก็รีบเข้าไปช่วยรับมา

หลังจากที่เซียวชุ่นวางของลงแล้ว และกำลังจะออกไปนั้นก็ถูกหลิวเมี่ยวเจินเรียกเอาไว้

“เซียวชุ่น เดี๋ยวก่อน”

เซียวชุ่นชะงักฝีเท้าแล้วเอ่ยขึ้น : “มีอะไร?”

“เมื่อกี้ฉันลืมแนะนำกับนาย นี่คือแฟนของฉันเซียวโจ”หลิวเมี่ยวเจินมองเซียวชุ่นอย่างครุ่นคิด

“อ่อ รู้แล้ว”

“โจโจ นี่ก็คือคนที่ฉันเคยพูดถึง พี่เขยของลูกพี่ลูกน้องของฉัน ก็คือลูกเขยของตระกูลเหยาเสินลูกพี่ลูกน้องของฉันเอง คุณจำไม่ได้แล้วเหรอคะ? ฉันเคยพูดกับคุณอยู่นะ”

เซียวโจแสร้งเอ่ยขึ้นมาทันที : “นี่คือพี่เขยของลูกพี่ลูกน้องคุณเหรอครับ? ทำไมคุณไม่บอกให้เร็วกว่านี้ล่ะ ผมคิดว่าเป็นคนรับใช้ของที่บ้านพวกคุณเสียอีก”

เขารีบยื่นมือออกไปทางเซียวชุ่น : “ขอโทษนะครับพี่เซียว เมื่อกี้ลำบากคุณแล้ว สองสามลังนั่นเป็นไวน์ที่ผมให้ส่งมาจากต่างประเทศโดยเฉพาะ หนักมากเลย”

เซียวชุ่นจับมือกับเขาเบาๆ พลางเอ่ยขึ้นมานิ่งๆ : “ไม่เป็นไร”

“คุณปู่คะ รู้ว่าคุณปู่ชอบดื่มไวน์ ไวน์ที่นำเข้ามาในประเทศเรากว่าครึ่งที่เป็นของปลอม เพราะฉะนั้นเซียวโจก็เลยวานให้คนซื้อไวน์มาให้จากต่างประเทศโดยตรง แล้วส่งมาทางเครื่องบินเอามาให้คุณปู่โดยเฉพาะเลยนะคะ”หลิวเมี่ยวเจินถือโอกาสเอ่ยขึ้นมา

“คุณชายเซียวมีความตั้งใจดีนะ” หลิวหมิงต๋าเอ่ยพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่มีเกียรติ

“นี่เป็นสิ่งที่เด็กๆอย่างพวกเราควรทำครับ”เซียวโจว่า

“พี่เขย ตอนนี้ยังไม่ได้ทำงานใช่ไหม? ให้แฟนฉันช่วยหางานที่บริษัทของเขาให้ไหม นายจะเป็นแบบนี้ไปตลอดไม่ได้หรอกนะ?”หลิวเมี่ยวเจินเดินเข้าไปดึงแขนของเซียวโจแล้วมองเซียวชุ่นอย่างดูถูก

“เมี่ยวเจินยังไม่รู้ใช่ไหม? ตอนนี้พี่สาวของแกน่ะรับบริษัทที่ล้มละลายมาแล้ว เซียวชุ่นกำลังทำงานเบ็ดเตล็ดอยู่ที่บริษัทแล้ว? เขามีงานทำแล้ว”

หลิวหยุนเซิ่งหัวเราะเยาะ จากนั้นก็ใช้คางชี้ไปยังของขวัญที่ตระกูลเหยาเอามาให้วางอยู่ตรงมุมนั้น

“นู่น ผลิตภัณฑ์ของบริษัทพวกเขา เอามาให้คุณปู่ของแก”

“ว่าไปแล้วก็ไม่ใช่ว่าอาศัยพี่ฉันหรอกเหรอ เป็นผู้ชายอาศัยผู้หญิงคอยเลี้ยงดู ใช้ได้นี่”หลิวเมี่ยวเจินเบะปาก

“แฟนเธอก็อาศัยครอบครัวเหมือนกันไม่ใช่เหรอ มีอะไรให้โอ้อวดกัน”เหยาเสินทนดูต่อไปไม่ได้แล้วจริง ในที่สุดก็อดที่จะพูดออกมาไม่ได้

และเป็นการดึงดูดการชำเลืองตามองมาของคนอื่นๆในตระกูลหลิวขึ้นมาในทันที

“แล้วยังไงล่ะ? มีคนที่คิดอยากจะอาศัยแต่ก็ไม่มีให้อาศัย ถูกตระกูลเหยาไล่ออกจากบ้าน”หลิวม่านชิงที่ไม่ถูกกับเหยาเสิน เอ่ยปากประชดประชันขึ้นมา

“พี่ แฟนของฉันไม่ได้อาศัยครอบครัวนะ บริษัทของเขาตอนนี้เงินทุนเริ่มต้นของบริษัทเป็นของเขาหามาเอง ตอนนี้ผลกำไรแต่ละเดือนเป็นหลักล้านขึ้นแล้ว” หลิวเมี่ยวเจินเอ่ยขึ้นด้วยท่าทางที่ใสซื่อบริสุทธิ์

“หนึ่งเดือนเป็นหลักล้านเก่งตรงไหนกัน? ลูกเขยฉันวันนึงมีรายได้เป็นสองพันล้านแล้ว”ตั้งแต่หลินหยุนเซียงพูดผิดครั้งที่แล้ว ก็เริ่มระมัดระวังขึ้นมาบ้าง จึงบ่นอุบอิบออกมาเบาๆ

ถึงแม้เป็นแบบนี้ คนอื่นๆเองก็ได้ยินอย่างคลุมเครือด้วยเช่นกัน