เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 229

เฮยแจคนึกไม่ถึงเลยว่าไอ้หมอนี่ที่ดูกิริยาสุภาพเรียบร้อย ร่างกายบอบบาง ใบหน้าเฉยเมย พอลงมือกลับโหดเหี้ยมเช่นนี้ ถูกทำให้ตกใจกลัวจนเสียความกล้าไปในทันที จึงยิ้มกว้างเอ่ย : “เป็นคุณชายเฉิงครับ เขาให้ผมสามล้าน ต้องการชีวิตของคุณ”

“คุณชายเฉิง? ไม่รู้จัก บอกชื่อเต็ม”

“เฉิงหยู คุณชายสามของตระกูลเฉิงแห่งเมืองหลวง”

เฉิงหยู ? เซียวชุ่นหวนคิดดูอย่างละเอียด ไม่นานนักก็นึกออก คือคนนั้นที่เมื่อเช้าวันนี้ที่ถางชือชือเอาตัวเองใช้เป็นข้ออ้าง เหมือนตอนนั้นถางชือชือไม่ได้เรียกชื่อของเขา

“ฉะนั้นคุณไม่ใช่คนของตระกูลถัง ?”

“ก็ใช่ ผมเป็นคนขับรถคนหนึ่งของนายท่านถัง”

เซียวชุ่นก็พอจะเข้าใจได้บ้างแล้ว

เฉิงหยูกับคนขับรถตระกูลถังสมคบคิดกัน ต้องการชีวิตของเขา

ว่ากันตามตรงเขาก็เป็นแค่หมอตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง ชีวิตไม่คุ้มค่ากับเงินเลย คนขับรถกลับไปบอกกับถังหลี่ได้ว่าไปรับไม่เจอคน อย่างไรเสียถึงตอนนั้นคนก็ไม่อยู่แล้ว คนตายไม่สามารถให้การได้ เกรงว่าถังหลี่คงจะไม่ทำให้เป็นเรื่องใหญ่โตเพราะหมอเล็ก ๆ คนเดียวหรอก

ไม่แน่ว่ายังจะนึกว่าหมอที่ถางชือชือเชิญกลับมาไม่ค่อยมีความสามารถ รู้ว่าตัวเองไร้ความสามารถจะช่วยเหลืออะไรได้ ระหว่างทางจึงเปลี่ยนความคิด

เอาเป็นว่าคงจะไม่เกิดเป็นคลื่นลูกใหญ่ด้วยเรื่องเรื่องนี้หรอก

“กลับไปบอกคุณชายเฉิงอะไรนั่นของพวกคุณซะ ผมกับถางชือชือไม่ได้มีอะไรกัน บอกเขาอย่าได้สิ้นเปลืองสมองให้กับตัวผมเลย ไม่งั้นผมจะบิดคอเขาออกมา” เซียวชุ่นโยนมีดลงบนพื้น

“คืนนี้ผมไม่ไปตระกูลถังแล้ว พรุ่งนี้ผมจะไปเอง”

พูดจบก็เดินไปที่เก็บสัมภาระหลังรถ หลังจากเปิดเอาสัมภาระออกมาแล้ว ก็เดินตรงดิ่งออกไปจากปากซอย

การปฏิบัติการนี้ทำให้เฮยแจคใจลอยไปพักหนึ่ง ลืมไปชั่วขณะเลยว่าตรงขายังมีเลือดพุ่งออกมาด้านนอกอยู่

แค่เหตุการณ์สั้น ๆ เซียวชุ่นก็ไม่ได้เอามาใส่ใจ ถือเสียว่านั่งเครื่องบินเพื่อลงมายืดเส้นยืดสายนิดหน่อย

หลังจากกลับถึงโรงแรมล้างหน้าบ้วนปากอย่างง่าย ๆ ก็โทรหาถางชือชือเพื่อถามที่อยู่ของตระกูลถัง และก็ไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างทางเลย เพียงแต่บอกว่าตัวเองเหนื่อยนิดหน่อย เวลาก็ดึกแล้ว พรุ่งนี้ค่อยไป ถางชือชือก็ไม่ได้สงสัยเขา ส่งที่อยู่ให้ในมือถือเขาด้วยความยินดี

เช้าวันรุ่งขึ้นเขาเอาสัมภาระไว้ที่โรงแรม เรียกรถแท็กซี่แล้วก็ไปตระกูลถัง

ที่พักอาศัยตระกูลถังตั้งอยู่หลังสวนป่าว่านซานของเมืองหลวง พิงภูเขาติดแม่น้ำ ชวนให้มีความรู้สึกอาลัยอาวรณ์ไม่อยากจากลา

คฤหาสน์ที่มีประตูทางเข้าออกของตระกูลโดยเฉพาะแต่ละหลังปิดบังซ่อนเร้นและขับดุลกันและกันอยู่ระหว่างภูเขาเขียวขจีน้ำใสผุดผ่อง สถานที่ที่ที่ดินราคาแพงลิ่วแบบนี้ในเมืองหลวง ไม่ต้องคิดก็รู้เลยว่ามูลค่าไม่ใช่ถูก ๆ เลย

คิดว่าถางชือชือได้กำชับไว้เป็นพิเศษแล้วอย่างแน่นอน จึงไม่ได้ถูกขัดขวางสามารถเข้าไปคฤหาสน์ตระกูลถังได้ทันทีเลย

ด้านในคฤหาสน์ตกแต่งได้โอ่อ่ารโหฐาน พอที่จะมองเห็นความหรูหรา

หญิงสาวที่สวมชุดแม่บ้านคนหนึ่งพาเขาตรงไปบนชั้นสองของคฤหาสน์

ในห้องนอนห้องหนึ่งที่ชั้นสองตอนนี้ได้มีหมอที่สวมเสื้อคลุมสีขาวสองสามคนวินิจฉัยโรคให้ถังหลี่อยู่ ทว่าดูสีหน้าของพวกเขา แต่ละคนหน้านิ่วคิ้วขมวดจึงดูออกได้ว่าพวกเขาก็จนปัญญาเช่นกัน

นอกเหนือจากเสื้อคลุมสีขาวไม่กี่คนนั่นแล้ว ยังมีผู้อาวุโสใบหน้าซูบเซียว ผมขาวแซมดำ มีราศีพิเศษอยู่ ซึ่งก็คือฉินกวงหยวนผู้รอบรู้แพทย์แผนจีนที่ชื่อเสียงเทียบเท่ากับหวางเย๋

ถังหลี่นอนบนเตียงอย่างกระสับกระส่ายและไม่เต็มใจ คนที่อยู่เบื้องหน้าตัวบวมเป่งเหมือนลูกท้อที่ใกล้จะสุก บีบอัดจนหนังตาลืมไม่ขึ้น กระดุมตรงหน้าอกถูกปลดออก สามารถมองเห็นว่ามีอีสุกอีใสขึ้นบนหน้าอกเขาอยู่จำนวนไม่น้อย คอสีแดงฉาน เห็นได้ชัดเจนว่าเกิดจากการเกา

ข้างเตียงผู้ป่วยมีหญิงวัยกลางคนอายุราวสี่สิบปี แต่งตัวพิถีพิถัน มีเสน่ห์คงไว้นั่งอยู่ คิดว่าเป็นแม่ของถางชือชือแน่ ๆ ถางชือชือเคยเอ่ยถึงสถานการณ์ในครอบครัวให้เขา