เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊ นิยาย บท 241

เสียงเพลงที่ตื่นเต้นเร้าใจ เอวที่บิดพลิ้วอยู่บนฟลอร์เต้นรำ หญิงงามแต่ละคนที่ต่างแต่งหน้ากันจัดจ้าน กลิ่นไอที่เป็นเอกลักษณ์ในไนท์คลับ ซึ่งให้ความรู้สึกเหมือนคนที่เมามายหรืออยู่แต่ในโลกแห่งความฝันประเภทหนึ่ง

ต้วนเจียเดินไปถึงที่บาร์อย่างคุ้นเคยเพื่อขอวิสกี้สองแก้ว แล้วยิ้มและพูดว่า "ฉันชอบเหล้าที่แรงๆ แล้วคุณเซียวล่ะคะ?"

“ผมยังไงก็ได้ ต่อไปไม่ต้องเรียกผมว่าคุณเซียวแล้ว ฟังดูรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย” เซียวชุ่นยกแก้วเหล้าขึ้นจิบหนึ่งคำแล้วพูดอย่างเรียบเฉย

“งั้นฉันจะเรียกคุณว่าพี่เซียวแล้วกันนะ”

"คุณแก่กว่าผมนะ"

“ไม่เป็นไร คุณต่อสู้ได้เก่งกว่าฉัน เรียกคุณว่าพี่เซียวสักคำฉันไม่รู้สึกว่าเสียเปรียบ” ต้วนเจียกล่าวด้วยรอยยิ้มที่สดชื่นเบิกบาน

“แล้วแต่คุณเถอะ” เซียวชุ่นกล่าว

“เล่าเรื่องของคุณให้ผมฟังหน่อยสิ?”

“คุณหมายถึงประสบการณ์การเป็นบอดี้การ์ดที่ต่างประเทศสินะ ที่จริงก็ไม่มีอะไรน่าเล่า ชีวิตมันก็ต้องดิ้นรนกันไปหน่ะ” แววตาของต้วนเจียจู่ๆก็มีความผันผวนเพิ่มขึ้นมามากมาย

ตามมาด้วยเริ่มพูดถึงว่าตระกูลต้วนในตอนนั้นของพวกเขาถูกฆ่าล้างทั้งตระกูลอย่างไร

ทันใดนั้นเซียวชุ่นรู้สึกว่าด้านหลังมีคนตบไหล่ของเขาทีหนึ่ง เมื่อเขาหันกลับไปมองก็เกือบจะสำลักเหล้าที่เพิ่งกรอกลงไปในลำคอออกมา

“ทำไมคุณถึงอยู่มาที่นี่?” เขาถามด้วยความแปลกใจ

“ประธานเซียวใช้ได้เลยนะ ฉันไปถึงที่เจียงไห่ คุณก็มาที่เหลยหยาง ไม่ใช่ว่าตั้งใจจะหลบฉันหรอกนะ?”

คนที่พูดนั้นคือถางชือชือ ดวงตาคู่งามของเธอมองเซียวชุ่นขึ้นลงอย่างละเอียด โดยมีความรู้สึกว่าซักไซ้เอาความเล็กน้อย

เซียวชุ่นประหลาดใจนัก ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงยังไล่ตามมาที่นี่อีกด้วยนะ

“ผมจำเป็นต้องหลบคุณหรือ？ตอนนี้เป็นคุณที่ขอร้องให้ผมรักษาอาการป่วยให้คุณ เข้าใจสถานการณ์ให้ชัดเจนด้วย” เซียวชุ่นเหล่มองเธอประกายหนึ่งอย่างช่วยไม่ได้

ถางชือชือไม่ได้สนใจเขา แล้วนั่งลงบนเก้าอี้บาร์ข้างๆเขา แล้วพูดกับบาร์เทนเดอร์ว่า "มาร์กาเร็ต หนึ่งแก้ว ขอบคุณ"

ต้วนเจียมองไปที่เซียวชุ่นอย่างสนใจ "สาวงามคนนี้เป็นใคร?"

เซียวชุ่นพูดเงียบๆว่า "มารสาว"

“ล้อคุณเล่นหน่ะ คุณเป็นผู้ชายตัวโตคนหนึ่งล้อเรื่องตลกหนึ่งอันหนึ่งก็ไม่ได้เหรอ?” ถางชือชือจงใจขยับร่างเข้าไปใกล้เขา แล้วกล่าวด้วยคำพูดที่ไพเราะ

เซียวชุ่นขยับไปด้านข้างครึ่งนิ้วโดยไม่รู้ตัว

“ไม่ใช่ว่าคุณมาจากเจียงไห่โดยเฉพาะอีกเพื่อมาหาผมอีกหรอกนะ? อีกสองสามวันผมก็จะกลับไปแล้ว กลับไปก็จะไปรักษาอาการป่วยให้กับคุณ ถึงขนาดที่จะต้องตามมาถึงที่นี่ด้วยหรือ?”

ถางชือชือพูดอย่างจริงจังว่า "ก็ใช่น่ะสิ พิษในร่างกายยังไม่ได้รับการกำจัดไปอย่างสิ้นเชิง ก็รู้สึกไม่สบายใจอยู่ตลอดนี่นา ถ้าหากว่าคุณหายไปแล้ว ฉันก็ไม่ใช่ว่าจะอยู่รอความตายหน่ะสิ"

“ก็ได้ พรุ่งนี้จะหาเวลาฝังเข็มให้คุณ” เซียวชุ่นพูดด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น

"งั้นก็ค่อยยังชั่ว"

ในเวลานี้เด็กสาวที่ย้อมผมสีน้ำเงิน วาดขอบตาเข้ม และสวมเสื้อผ้าที่นุ่งน้อยห่มน้อยคนหนึ่งได้เดินเข้ามา

เธอเดินไปตรงหน้าถางชือชือแล้วพูดว่า "สาวสวยเพื่อนของฉันอยากรู้จักกับคุณ จะเป็นเกียรติไปดื่มด้วยกันสักแก้วได้ไหม?"

เดิมทีถางชือชือก็สวยมาก รวมถึงเธอเกิดในตระกูลที่ร่ำรวย ในตัวจะมีลักษณะเฉพาะตัวไม่เหมือนคนอื่นๆ ทันทีที่เข้าประตูก็ได้ดึงดูดเพศชายจำนวนมากให้น้ำลายสอ แต่คนส่วนใหญ่ล้วนรู้จักประมาณตน ไม่ก้าวมาด้านหน้าให้รู้สึกรำคาญง่ายๆ

ถางชือชือยิ้มอย่างสง่างาม: "ขอโทษด้วย แฟนฉันอยู่หน่ะ"

เด็กสาวผมฟ้าเหลือบมองเซียวชุ่นทีนึง

เสื้อผ้าธรรมดา หน้าตาก็งั้นๆ