เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 612

ตอนที่ 612 ควบคุมสมอง!

เย่เฉินหัวเสีย “ยายแก่ใจร้าย! คิดไม่ถึงว่าจะกล้าแช่งปู่ผม! ถ้าหากว่าไม่เห็นแก่ตระกูลสมิตซ์และอายุของคุณ ผมคงตบสั่งสอนคุณไปแล้ว!”

เย่เฉินมีวันนี้ได้เพราะได้การบ่มเพาะดูแลจากคุณปู่ เขารักคุณปู่ของเขามากกว่าพ่อแม่ของเขาเสียอีก!

ดังนั้นเขาไม่มีทางยอมให้คนอื่นล่วงเกินคุณปู่ของเขา

หญิงชรากลับกล่าวด้วยรอยยิ้ม “แช่งเหรอ? เหอะๆ ฉันไม่ได้แช่งปู่ของเธอหรอกนะ แต่คนของทั้งแปดตระกูลน่ะ ไม่มีใครอายุยืนเกิน 80 ปีหรอกนะ กระทั่งเทพธอดาเองก็เหมือนกัน คุณปู่ของเธออายุ 79 แล้วใช่ไหมล่ะ? หึหึ นี่เป็นชะตาที่สมาชิกทั้งแปดตระกูลไม่ว่าใครก็หนีไม่รอด เด็กน้อย เธอต้องดีใจนะจึงจะถูกเพราะถ้าปู่เธออายุร้อยสองร้อยขึ้นมา แถมยังหนุ่มแน่นล่ะก็เธอจะเสียใจ ชีวิตนี้ทั้งชีวิตก็อย่าได้ฝันจะเป็นผู้ยำตระกูลเย่เลย เหอะๆ”

เย่เฉินตกใจไปเล็กน้อย หญิงชราคนนี้รู้เรื่องของทั้งแปดตระกูลดีเหลือเกิน

กระทั่งเรื่องที่เขาไม่รู้ อย่างเรื่องที่ว่าคนในแปดตระกูลจะอายุไม่เกิน 80 ปี

สมัยนี้ที่เริ่มมีคนแก่มากขึ้น คนแก่อายุเกิน 80 ปีมีมากมายเต็มไปหมด

ส่วนคนทั้งแปดตระกูลที่มีเทคโนโลยีในการรักษาและชะลอวัยที่ดีที่สุด ตามหลักแล้วควรจะต้องอายุมากกว่า 80 ปีถึงจะถูก

หรือว่าคุณปู่ของเขาเองก็จะไม่รอดพ้นชะตานี้เหรอ?

หญิงชรามองเย่เฉินแล้วกล่าวพลางหัวเราะคิกคัก “ในเมื่อเธอเป็นคนตระกูลเย่ จะให้ฆ่าเธอเลย ก็ออกจะน่าเสียดายเกินไป”

เย่เฉินเห็นหญิงชรายื่นมือเหี่ยวๆ สองข้างออกมาเหมือนจะลงมือทำร้ายเขาเลยถาม “คุณคิดจะทำอะไร?”

หญิงชรากล่าวอย่างไม่หวั่นเกรงอะไร “ฉันจะควบคุมเธอให้กลายเป็นคนตระกูลหานของเรา”

“ตระกูลหานเหรอ? คุณแซ่หานเหรอ? เมื่อครู่คนที่นั่งบนรถเก๋งไปก็แซ่หานเหมือนกันหรอ? แล้วตระกูลลหานของคุณเป็นอะไรกับตระกูลสมิตซ์เหรอ?”

เย่เฉินรีบร้อนซักไซร้

เขาคิดไม่ค่อยออกว่าในประเทศเขามีตระกูลแนวเกาหลีด้วย

คนแซ่หานมีไม่น้อย แต่ว่าคนที่มีอะไรเกี่ยวข้องกับตระกูลทั้งแปดน่าจะมีไม่มาก

หญิงชรากล่าว “อีกเดี๋ยวเธอก็จะโดนฉันควบคุมแล้ว บอกเธอก็คงไม่เป็นไร! ใช่แล้วล่ะ ฉันมาจากที่เดียวกับเธอ ตระกูลหานของเราไม่ใช่ตระกูลใหญ่อะไร เป็นแค่ตระกูลเล็กๆ ที่ต้องซ่อนตัวเอาไว้เท่านั้น แต่ว่าหนึ่งในตระกูลลึกลับที่ยิ่งใหญ่อย่างตระกูลสมิตซ์กลับโดนพวกเราควบคุมเอาไว้ ฮ่าๆ…”

เสียงหัวเราะของหยิงชราดังบาดหู ทำให้คนได้ยินขนลุกซู่

เย่เฉินกลับสนใจในความหมายที่หญิงชรากล่าว “คุณบอกว่าคุณควบคุมตระกูลสมิตซ์อยู่เหรอ? หรือว่าพ่อแม่ของเกอร์ธาก็โดนคุณควบคุมอยู่เหรอ?”

หญิงชราไม่ตอบคำถามอะไรเขาอีก แต่ชี้เขาแทน “ก็รวมเธอด้วย!”

ทันใดนั้นเองก็มีแมวดำตัวหนึ่งวิ่งมาเกาะบนตัวเย่เฉิน เขารู้ว่าแมวพวกนี้น่าจะไม่เป็นผลดีกับตัวเอง

ดังนั้นหลังจากที่เขาได้ยินเสียแมวร้อง ก็หยิบระเบิดควันจิ๋วออกมา แล้วโยนใส่แมวอย่างแรง!

แล้วก็เกิดเสียงแสบจมูกลอยคละคลุ้ง

แล้วแมวพวกนี้ก็หมดสติไปเมื่อได้กลิ่นเหม็นคละคลุ้งพวกนี้

“แค่กๆ… ไอ้เด็กบ้า ลูกไม้เยอะจริงๆ”

หญิงชราไอค่อกแค่ก แล้วพยายามใช้มือสะบัดควันที่ลอยอ้อยอ่งบนร่างกายตนเอง

เย่เฉินประหลาดใจเล็กน้อยที่ระเบิดควันลูกนี้ ไม่เพียงแต่จะทำให้สัตว์ตัวเล็กๆ เป็นลมไป ต่อให้เป็นคนก็เถอะ หลังจากที่สูดกลิ่นควันพวกนี้ไปแล้วก็จะเสียสติไปอย่างรวดเร็ว

แต่ว่าทำไมถึงไม่มีผลอะไรกับหญิงชราล่ะ?

ในมือของหญิงชรามีประคำอยู่ หลังจากที่พึมพำเล็กน้อยแล้วก็ดีดประคำลูกหนึ่งใส่ขาเย่เฉิน

“เจ็บจังเลย!”

เย่เฉินปวดหัวเข่าจนคุกเข่าลงบนพื้นทันที คิดไม่ถึงว่าแค่โดนอีกฝ่ายดีดประคำใส่ก็เจ็บปวดขนาดนี้!

ศักยภาพของทุกตระกูลลึกลับไม่อาจะประมาทได้จริงๆ ด้วย

พลังแบบนี้จะต้องได้เทพธิดาช่วยเหลือพวกเขาแน่

เสียดายที่ตระกูลเย่มุ่งเน้นแต้พัฒนาแพทย์แผนจีน ส่วนตระกูลพัคก็เอาแต่จดจ่อแต่การจะชะลอวัยให้คนสาวขึ้น

ถ้าหากว่าเย่เฉินเป็นบรรพบุรุษของตระกูลเย่ ตอนนั้นหลังจากที่รู้เรื่องเทพธิดาแล้วเขาจะต้องนำพาตระกูลเย่ให้สนใจเรื่องการต่อสู้

เพื่อจะให้คนตระกูลเย่มีศักยภาพแบบในนิยายกำลังภายใน สามารถทำให้คนบินได้ แล้วพัฒนาศักยภาพของคนไม่หยุด

“เด็กน้อย ยอมรับชะตาเถอะนะ!”

หญิงชราเหมือนลมพัดผ่าน แล้วกดมือสองข้างลงบนศีรษะเย่เฉิน

ทันใดนั้นเองเย่เฉินก็รู้สึกเหมือนหัวจะระเบิด ในสมองก็ปรากฏภาพต่างๆ ไม่หยุด!

“หยุดนะ! ยายเฒ่าคุณจะทำอะไรกับผม!”

เย่เฉินตะโกนเสียงดังแต่ว่าศักยภาพและร่างกายที่แข็งแรงของเขา แต่กลับไม่สามารถสลัดให้หลุดพ้นจากคนหญิงชรา

หญิงชรายิ้มอย่างโหดเหี้ยม “ฉันกำลังเจาะเข้าสมองเธออยู่ไงล่ะ นี่ก็คือพลังที่เทพธิดามอบให้เรา แล้วสมองของเธอก็จะโดนฉันควบคุมแล้วล่ะ ฮ่าๆ…”

ทันใดนั้นเองในสมองของเย่เฉินก็เกิดภาพต่างๆ ในหัวจำนวนนับไม่ถ้วน

มีภาพที่เย่เฉินตอนเด็กๆ เล่นสนุกกับพวกเย่เทียน เย่เซวียน กลับมีเด็กหญิงตัวน้อยๆ ที่เขาไม่รู้จัก เล่นทรายอยู่ในชนบท

“นี่คือภาพสมองที่ใช้ด้วยกันเหรอ?”

เย่เฉินคาดเดาว่าเด็กหญิงที่เขาไม่รู้จักคนนี้น่าจะเป็นหญิงชราคนตรงหน้า

ในวินาทีนี้ในสมองของคนสองคนกำลังเชื่อมต่อกันอย่างแนบแน่น

ภาพเหตุการณ์พวกนี้ไม่ใช่แค่เย่เฉินเห็น เกรงว่าหญิงชราตรงหน้าเองก็ปรากฏภาพแบบเดียวกัน

“ซวยแล้ว ฉันโดนหล่อนรุกคืบเข้าสมองมาแล้ว หล่อนน่าจะเห็นความทรงจำทั้งหมดของเราแล้วสิ ส่วนความทรงจำของหล่อนเองก็น่าจะค่อยๆ ฝังเข้าสมองฉันแล้ว”

เย่เฉินเกิดลางสังหรณ์ประหลาด เขารู้ว่าเทคโนโลยีในอนาคตค่อนข้างน่ากลัวอย่างมาก การเปลี่ยนสมองไม่ใช่เพียงเรื่องเหลวไหล แต่ตระกูลหานกลับใช้เทคโนโลยีขั้นสูงนี้มาใช้ในเรื่องไม่ดี ก็อาจจะเป็นไปได้!

“หยุดนะ!”

เย่เฉินดิ้นรนไม่หยุด

แต่ว่าก็ไร้ประโยชน์

ในสมองของเขานั้นปรากฏภาพเหล่านี้ขึ้นมาไม่หยุด

ภาพของเย่เฉินล้วนแต่เป็นสิ่งที่เขาเคยเผชิญมาก่อน

แต่ในวินาทีที่ดูชีวิตของหญิงชรา เย่เฉินก็เข้าใจได้ว่าเดิมทีหล่อนเติบโตอยู่ในชนบทเล็ก ที่ตั้งอยู่ทางเหนือของประเทศ ส่วนบรรพบุรุษก็ศึกษาไสยศาสตร์

เมื่อหลายสิบปีก่อนะพวกเขาเป็นแค่คนกลุ่มเล็กๆ มาที่สวิตเซอร์แลนด์ แล้วมาควบคุมพ่อแม่ของเกอร์ธาแล้วกลายมาเป็นคนชักใยอยู่เบื้องหลังพวกเขา

“บัดซบ! คิดไม่ถึงว่าพวกคุณจะฆ่าคนของตระกูลสมิตซ์เยอะขนาดนี้! แถมยังควบคุมพ่อแม่ของเกอร์ธาอีก พวกคุณมันรนหาที่ตายจริงๆ! พวกคุณไม่คู่ควรจะเป็นเพื่อนร่วมชาติผม!”

เย่เฉินเห็นภาพที่ขาดๆ หายๆ พวกนั้นก็สงสารพวกเขา

เทพธิดาศักดิ์สิทธิ์แห่งสวิตเซอร์แลนด์คนนี้น่าสงสารจริงๆ คนในครอบครัวตายไปมากกว่าครึ่ง แถมยังโดนคนบ้านนี้ควบคุมเอาไว้อีก

แต่ว่าก็ไม่เห็นว่าพวกเขาใช้วิธีนี้ควบคุมเกอร์ธา

หญิงชรายิ้มเจ้าเล่ห์ “เธอกำลังจะกลายเป็นหุ่นเชิดของตระกูลหานเราอยู่แล้ว ยังจะมีแก่ใจว่าเรียกร้องความยุติธรรมให้คนตระกูลสมิตซ์! เหอะๆ แม่เกอร์ธาตัวนี้มีเสน่ห์ดีจริงๆ มิน่าล่ะลูกชายคนโตของฉันถึงต้องรอให้หล่อนครบ 18 ก่อนแล้วค่อยเสพสุขกับหล่อน ควบคุมหล่อนทีหลัง ดีมาก รอเดี๋ยวกลายเป็นหุ่นเชิดของตระกูลหานเราก่อน ครึ่งเดือนหลังจากนี้ รอวันที่เกอร์ธาบรรลุนิติภาวะแล้ว ฉันจะให้เธอได้เห็นเด็กผู้หญิงที่รักกลายเป็นทาสของตระกูลหานเราได้ยังไง ฮ่าๆ…”