เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 610

ตอนที่ 610 ช่วยเหลือชิงหลง!

พวกเขาเห็นผู้หญิงกระโปรงแดงไม่ได้โจมตีฮยุนจังๆ แต่ดวงตาเคียดแค้น มือทั้งสองข้างกำลังบีบคอแมวขนสีขาวอย่างรุนแรง!

ถึงแม้ว่าหล่อนกำลังบีบคอแมว แต่กลับเหมือนว่ากำลังบีบคอฮยุนอยู่อย่างไรอย่างนั้นฮยุนเองไม่มีใครกำลังบีบคอเขา แต่หน้าเปลี่ยนสียอย่างมาก หายใจไม่ออก

เย่เฉินสังเกตเห็นความผิดปกติในทันที!

“ฮยุนโดนหญิงสาวชุดแดงโจมตีแน่ๆ! คิดไม่ถึงว่าหล่อนจะทำให้แมวกลายเป็นร่างทรงของฮยุนได้! นี่ทำได้ยังไง!”

หรือว่าเป็นไสยศาสตร์?

ส่วนพัคซุงวูเองก็ตะลึงจนตัวแข็งค้าง

“บัดซบ! นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่! ทำไมฮยุนถึงไม่ขยับตัวเลย แถมสีหน้ายังดูทรมานมากด้วย! ท่าทางเหมือนเป็นแมวตัวที่โดนผู้หญิงกระโปรงแดงบีบคอเลย!”

หญิงสาวในชุดแดงบีลคอแมวตัวนั้นจนตายอย่างรวดเร็ว

ในวลาเดียวกันนั้นเองฮยุนก็ล้มลงพับบนพื้น อาเจียน น้ำลายฟูมปาก แล้วแน่นิ่งไป

ทุกคนตกใจเพราะภาพที่เห็นตรงหน้า!

คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงชุดแดงจะสามารถฆ่าฮยุนได้โดยไม่ต้องแตะต้องเขา!

“ฮยุน!!”

พัคซุงวูเห็นฮยุนล้มลงไปกองบนพื้น เป็นไปได้อย่างมากว่าน่าจะตายไปแล้ว ก็เสียใจ!

“พี่ฮยุน! เราจะไปช่วย!”

ลูกน้องคนอื่นๆ ของพัคซุงวู เห็นเหตุการณ์เข้าก็โกรธจัด พวกเขาต้องการจะบุกเข้าไปด้วยความเสียใจ อยากจะสับเนื้อหล่อนเอาไปเลี้ยงหมาจนแทบรอไม่ไหว

แต่ว่าพัคซุงวูกลับตวาด “ห้ามไปทั้งนั้น! ฮยุนตายแล้ว! นั่นมันลูกน้องที่เก่งที่สุดของฉันเลยนะ! ทุกคนห้ามเข้าไปรนหาที่ตาย! สถานที่แห่งนี้มันแปลกประหลาด ตระกูลสมิตซ์เก่งมากจริงๆ ด้วย คิดไม่ถึงว่าจะยังสนใจเรื่องไสยศาสตร์ด้วย จะอยู่ที่นี่นานไม่ได้ ทุกคนกลับ!”

“ครับ!”

คราวนี้พัคซุงวูเริ่มหวาดกลัวขึ้มาจับใจ ไม่สนใจคำสัญญาที่ให้ไว้กับเกอร์ธา เขาจะพาตัวเองไปตายเพียงเพื่อผู้หญิงคนเดียวได้อย่างไร

พัคซุงวูสาวเท้าเดินไปด้านหน้า แล้วหันมองเย่เฉินพลางกล่าว “เย่เฉิน ฉันขอแนะนำนแกหน่อยนะว่ารีบไปจากที่นี่เถอะ อย่าเข้าใจผิดล่ะ ฉันไม่ได้เป็นหัวงแก แต่แค่กลัวว่าแกจะมาตายที่นี่เฉยๆ แกเคยยิงฉันสองทีแถมยังจะแย่งสาวกับฉันอีก ถ้าปล่อยให้แกตายโดยเงื้อมมือของตระกูลสมิตซ์ล่ะก็แกจะสบายไปหน่อย ฉันรอให้แกโดนเตะออกจากแปดตระกูลลึกลับก่อนเถอะ แล้วค่อยทรมานแก!”

เย่เฉินหัวเสียจัดในทันที เขากำมือแน่นแล้วอยากจะตะบันหน้าพัคซุงวู

แต่ในเวลานี้ หวังเอ้อร์เชอก็โพล่งออกมา “ซวยแล้ว! พี่หลงเจอผู้หญิงชุดแดงแล้ว!”

เย่เฉินหันมองจอภาพนั้นอย่างรวดเร็ว คิดไม่ถึงว่าผู้หญิงชุดแดงคนนั้นเพิ่งจะฆ่าฮยุนเสร็จแล้ว ก็รีบวิ่งไปอีกทางจนไปเจอชิงหลง!

“ฮึ หวังว่าอนาคตจะได้เจอกันอีกนะ ฉันไปก่อนล่ะ!”

พัคซุงวูกล่าวพลางเดินเข้าไปในเครื่องบินของเขา แล้วออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว

ส่วนเย่เฉินกลับไม่ได้สนใจเขาแม้แต่น้อย ในตอนนี้ลูกน้องของเขาอย่างชิงหลงถึงจะสำคัญที่สุด!

ชิงหลงได้คนตระกูลเย่เลี้ยงดูมาเกือบ 30 ปี ไม่มีทางตายง่ายๆ แน่!

เย่เฉินเห็นภาพเหตุการณ์ตรงหน้าก็พบว่าข้างกายหญิงสาวชุดแดง ก็มีแมวตัวน้อยกระโดดอกมา คราวนี้เป็นแมวบริติช ชอร์ตแฮร์

เย่เฉินรีบเตือนชิงหลงผ่านทางวิทยุสื่อสารขนาดเล็ก “ชิงหลงอย่าไปสบตาแมวนะ!”

แต่ว่าตอนนี้ดึกแล้ว ชิงหลงสบตาสีฟ้าๆ ของแมวตัวนั้นไปแล้ว หลัจงจากที่สบตากัน ดวงตาของแมวก็เหมือนเรืองแสงได้ ขนาดชิงหลงที่แข็งแกร่งยังอดปิดตาไม่ได้ น้ำตาก็ไหลออกมา

และในเวลาเดียวกันหญิงสาวชุดแดงก็ระบายยิ้มบางๆ มือสองข้างบีบคอแมวเอาไว้

“โอ้ย!”

ผู้หญิงชุดแดงบีบคอแมว แต่คนที่ร้องโหยหวนกลับเป็นชิงหลง!

“บัดซบ! มาไม้เดิมเลย!”

ฮยุนเมื่อครู่ก็ตายเพราะหญิงสาวเรือนร่างบอบบางคนนี้ ตอนนี้ชิงหลงก็อาจจะตายด้วยเงื้อมมือของหญิงสาวชุดแดง!

หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงดังโครมคราม!

เย่เฉินเล็งไปที่ตำแหน่งของผู้หญิงชุดแดง แล้วใช้ร่างกายกระแทกใส่หล่อน!

โครม!

ในเวลาเดียวกันกับที่เย่เฉินกระแทกใส่ผู้หญิงชุดแดง แล้วใช้หมัดสองข้างกดลงบนคอของหล่อน ผู้หญิงชุดแดงล้มลงบนพื้นแล้วโดนเย่เฉินฆ่าทันที!

“เมี้ยว!”

และในเวลาเดียวกันนั้นเจ้าแมวก็หนีไปอย่างรวดเร็ว

ส่วนชิงหลงเองก็ไอแค่กๆ ไม่เหมือนเมื่อครู่ที่หายใจไม่ออกด้วยซ้ำไป

เย่เฉินรีบร้อนเดินไปแล้วถาม “ชิงหลงนายเป็นยังไงบ้าง?”

ชิงหลงพักฟื้นครู่หนึ่ง เขาคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้นแล้วกล่าว “ขอบคุณคุณชายที่ข่วยชีวิตผม คนที่นี่น่ากลัวจริงๆ เหมือนว่าพวกเขารู้ไสยศาสตร์เลย เราออกไปจากที่นี่กันเถอะครับ”

เย่เฉินแค่นเสียง “ไสยศาสตร์อะไร ทั้งหมดนี้มันใช้วิทยาศาสตร์มาอธิบายได้น่า พวกหล่อนก็แค่ใช้เทคโนโลยีที่เราไม่รู้เท่านั้นเอง”

เหมือนที่เย่เฉินรู้จักวิชาจู้โหยว ที่พอสัมผัสร่างกายคนอื่นก็เกิดควันลอยขึ้นมา สามารถทำให้คนสับสน ดูเหมือนมีเวทย์มนตร์

แต่เย่เฉินรู้ว่านั่นเป็นแค่วิชาลวงตาเท่านั้น ที่เกิดผลแบบนี้ก็เพราะใช้เทคโนโลยีที่ก้าวหน้ามาหลอกตาเอาไว้

เหมือนคนในปัจจุบัน ถ้ากลับไปที่อดีต หยิบเอามือถือออกมาเล็งถ่ายภาพคนๆ หนึ่งแล้วล้างให้เขาดู

งั้นคนๆ นั้นก็ต้องคิดว่าคุณใช้เวทย์มนตร์แน่นอน เป็นเทวดา

ความเป็นจริงมันก็แค่เทคโนโลยีที่ล้ำหน้า ไม่ได้มีอะไรประหลาด

ดังนั้นเย่เฉินจึงตัดสินว่าวิธีการประหลาดพวกนี้ของตระกูลสมิตซ์เป็นเพียงเทคโนโลยีที่ล้ำหน้าของพวกเขาเท่านั้น

“ฮึ คนของสมิตซ์ชอบเล่นลูกไม้นัก วันนี้เกือบทำเอายอดขุนพลของเราตาย! วันนี้จะต้องพาตัวเกอร์ธาไปด้วยให้ได้! ฉันเองก็อยากจะเห็นว่าจะขวางฉันได้ไหม จะกล้าขวางฉันไหม!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)