เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 102
เซย์เดนลืมตาอย่างช้า ๆ ภายในห้องของโรงพยาบาล
คนแรกที่เขาเห็นหลังจากที่ลืมตาขึ้นคือพ่อของเขา ซิลวา
เซย์เดนรู้สึกแน่นหน้าอกขณะที่พยายามอ้าปากและพูดด้วยเสียงสั่น “พ่อครับ เจ้าเด็กแจสเปอร์นั่น... ผม...”
“ฉันรู้” ซิลวากล่าวอย่างใจเย็น
“ผมจะไม่ยอมเรื่องนี้แน่!” เซย์เดนขยำผ้าปูที่นอนและพูดพลางกัดฟัน
“แกเสียทุกอย่างไปแล้ว” ซิลวากล่าวด้วยน้ำเสียงที่ผิดหวังเป็นอย่างมาก
“ทางตระกูลได้ตัดสินใจยอมแพ้การประมูลครั้งนี้แล้ว เราจะเสียเงินสดมัดจำอย่างแน่นอน ศาลากลางลุกเป็นไฟเพราะว่าการประมูลเป็นงานที่ใหญ่มากและความสนใจของทุกคนก็มุ่งไปที่นั่น ยังไงก็ตาม สุดท้ายแล้ว เราตัดสินใจให้ผลการประมูลเป็นโมฆะ”
“ศาลากลางได้คาดโทษเราเป็นเงิน 200 ล้าน”
“ทางตระกูลคงจะไม่ให้อภัยผมเรื่อง 200 ล้านและอีก 50 ล้านนี่ด้วยแน่ ๆ” เซย์เดนกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“แกเดินไปติดกับดักของมันตั้งแต่แรกแล้ว”
ซิลวาถอนหายใจอย่างเวทนา “ฉันไม่คิดว่าไอ้หนุ่มชื่อแจสเปอร์จะสามารถทำให้แซคคารีเคลื่อนไหวได้ นี่เป็นตัวแปรที่ใหญ่มากและเป็นกุญแจให้ชูเลอร์พลิกกลับมาได้”
“ผมอยากฆ่ามัน!” เซย์เดนกัดฟันแน่น เขารู้สึกโกรธมากซึ่งเสียงของเราเริ่มเปลี่ยนไป
“ตอนนี้แกควรจะออกจากจังหวัดไปก่อน” ซิลวากล่าวเสียงเรียบ
“พ่อครับ พ่อกำลังยอมแพ้ในตัวผมงั้นหรอ? ผมจะไปที่ไหนได้ล่ะ ถ้าออกจากจังหวัดไป? เซย์เดนกล่าวอย่างรีบร้อน
ซิลวาถอนหายใจและมองราวกับว่าเขาแก่ตัวขึ้นไม่กี่ปีมานี้ เขาพูดว่า “จากที่เห็นตอนนี้ ตระกูลแฮงค์ตกอยู่ในตำแหน่งที่เสียเปรียบโดยสมบูรณ์ ความเสียหายต่อเนื่องนี้ทำลายศักดิ์ศรีฉันอย่างหนัก เมื่อคนหนึ่งโตขึ้น อีกคนก็ต้องร่วงลง คำพูดของลุงแซคของแกกำลังเป็นจริงในตอนนี้”
“แกต้องไปที่เมืองฮาร์เบอร์ ฉันยังคงมีทางอยู่และฉันจะวางแผนอนาคตของแกใหม่ ตระกูลลอว์หลอกประชาชน และพวกมันก็มีคู่แข่งมากในเมืองฮาร์เบอร์”
ซิลวามองเซย์เดนอย่างจริงจังและพูดว่า “แกได้รับบทเรียนที่ตามมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะงั้นฉันหวังว่าแกจะโตขึ้นเพราะมัน ถ้าไม่ละก็ คงไม่มีอะไรที่ฉันจะให้แกทำอีก”
หลังจากกล่าวเสร็จ ซิลวาก็ออกจากห้องไป
เซย์เดนลืมตากว้างและมองไปที่เพดานสีขาว ทำเสียงขู่คำรามด้วยความแค้นสุดขีด “แจสเปอร์ เลน! คอยก่อนเถอะ! คอยก่อนเถอะแก!”
…
‘ตระกูลแฮงค์ทุ่มเงินกว่า 1.5 พันล้านในงานประมูลเพื่อที่ดินสิบหกเอเคอร์ในเซาธ์เฟสริฟเวอร์ และสิทธิ์ในการพัฒนาฝั่งทางใต้ทั้งหมด!’
‘ท่าทีที่เปลี่ยนไปของนักธุกิจจากเมืองฮาร์เบอร์ในการร่วมงานกับกลุ่มอสังหาริมทรัพย์ JW’
‘ตระกูลแฮงค์ยกเลิกการเสนอราคา ทำให้ทางศาลากลางไม่พอใจ นำมาซึ่งการสูญเสียเงินสดมัดจำ 50 ล้านและค่าปรับอีก 200 ล้านดอลลาร์!’
พวกชนชั้นสูงต่างพากันชมเรื่องราวข่าวใหญ่ที่ทำให้จังหวัดต้องตกตะลึง
มีข่าวมากมายภายในวันเดียวและไม่ได้มีให้เห็นบ่อย
ความสับสนและความตื่นเต้นของเรื่องราวนั้นเกินคาด
ไม่มีใครคาดคิดเลยว่าผู้ได้ชัยชนะจะพ่ายแพ้ให้กับอุปสรรคสุดท้ายทันที ในทางตรงกันข้าม นี่หมายความว่ากลุ่มอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลชูเลอร์จะกลายเป็นกุญแจทำให้สถานการณ์เปลี่ยนไป
ในเวลาเดียวกัน แจสเปอร์กำลังนั่งอยู่ในออฟฟิศดอว์สัน เขากำลังคุยโทรศัพท์กับใครคนหนึ่งที่มีหน้าที่ดูแลงานประมาณผ่านทางโทรศัพท์ของพ่อตาในอนาคต
“โอ้ คุณลุงแจสเปอร์ คุณนี่ตลกจริง ๆ ช่างเป็นเกียรติที่คุณตั้งใจจะโอนสิทธิ์ในการพัฒนาที่ดินและที่ดินในกับกลุ่มอสังหาริมทรัพย์เจดับเบิ้ลยู”
ผู้ที่ทำหน้าที่นี้ชื่อแจสเปอร์เหมือนกัน เขามีชื่อเหมือนกับแจสเปอร์และอายุมากกว่าเขาด้วยเช่นกัน เพราะเหตุนั้นเพื่อจะทำให้เกิดความสนิทสนม แจสเปอร์จึงเรียกเขาว่าคุณลุงแจสเปอร์โดยปริยาย
“ราคาหรอ? โอ้ คุณลุงแจสเปอร์ คุณควรทราบนะครับผมมันคนบ้า ผมรู้สึกสับสนตอนการประมูล ผมถึงเสนอราคาไป 1.2 พันล้าน ความจริงแล้ว เราเป็นแค่บริษัทอสังหาริมทรัพย์เล็ก ๆ ที่เพิ่งเริ่ม เราจะหาเงินขนาดนั้นมาจากไหนกัน?
“ผมไม่กล้าเล่นตุกติกกับคุณหรอกจริงๆ นะ ผมไม่ได้แกล้งจนเลย ผมจนจริง ๆ ...”
“งั้นเอาแบบนี้ คุณลุงแจสเปอร์ ผมก็ต้องทำอยู่ดีไม่ว่าคุณว่าไง คุณดูแลเรื่องสำคัญตั้งหลายอย่างทุกวัน คุณต้องเหนื่อยมากแน่ ๆ ผมช่วยอะไรคุณไม่ได้เลย เพราะงั้นเราจะสร้างปัญหาเพิ่มให้คุณด้วยเรื่องเล็กน้อยแค่นี้ทำไมกัน?”
“ใช่ครับ นั่นคือราคาที่ผมเสนอไปรอบที่สาม 710 ล้าน ราคานั้นยังพอรับได้อยู่นะครับ ถ้ามากถึง1.2 พันล้านคงไม่ไหวหรอก”
“เอาล่ะครับ ตอนนี้คุณควรกลับไปทำงานก่อน คุณลุงแจสเปอร์ คราวหลังให้ผมจะเลี้ยงข้าวนะครับ”
ดอว์สันไม่รู้ว่าควรหัวเราะหรือร้องไห้ดีเมื่อเห็นแจสเปอร์ถกเถียงกับชายที่ทำหน้าที่ของการประมูลนั้น
อย่างไรก็ตาม เด็กคนนี้ฉลาดมากจริง ๆ เขากดราคาจาก 1.2 พันล้านลงมา 710 ล้านได้เพราะแค่ทำตัวทะลึ่ง
ยังมีใครอีกหรือในโลกนี้ที่สามารถทำได้ดีเหมือนเขาไหม?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด