เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 104

“ในฐานะคนรุ่นหลัง เป็นเรื่องที่น่ายินดีเป็นอย่างมาก ทันทีที่เดินทางไปถึงเมืองฮาร์เบอร์ ผมจะติดต่อท่านไปอย่างแน่นอนครับ มิสเตอร์ลอว์” แจสเปอร์กล่าวและยิ้ม

แซคคารีกล่าวอย่างตรงไปตรงมาว่า “ถ้าเธอไม่ตามหาฉัน ฉันจะส่งคนไปลักพาตัวเธอมาหาฉัน ที่สำคัญคือเธอได้สัญญาว่าจะหาเงินให้กับเราแล้วนะ”

หลังจากการทักทายตามธรรมเนียมแล้ว แจสเปอร์ได้ลุกออกไป

ในจังหวะที่เขาเดินออกจากห้องของแซคคารี เขาเดินชนกับเฮนรี่และแอนนา

“โธ่เว้ย ทำไมฉันต้องมาเดินชนชาวแผ่นดินใหญ่คนนี้ด้วยนะ?”

เมื่อเฮนรี่เห็นแจสเปอร์ เขาโกรธและอยากจะเดินหันหลังไปซะ

“หยุดก่อน”

คำพูดของแอนนาทำให้เฮนรี่ต้องหยุดราวกับถูกตอกตะปูลงบนพื้น

“ฉันบอกพี่กี่ครั้งแล้วว่าให้เคารพผู้คนจากแผ่นดินใหญ่ในตอนที่เราอยู่ที่นี่กัน? มันง่ายที่จะหมางใจพวกคำด้วยการเรียกพวกเขาว่าชาวแผ่นดินใหญ่ พี่ไม่รู้เลยเหรอ?” แอนนาบ่น

เฮนรี่พูดอย่างร้อนรน “พี่แค่พลั้งปากพูดไป พี่ไม่ได้ความแบบนั้นเลยนะ”

“แล้วพวกเขาจะรู้ได้ไงกันว่าพี่ไม่ได้หมายความแบบนั้น? ขอโทษเขาซะ” แอนนากล่าว

เฮนรี่เลิกมองแอนนาและตะโกนว่า “นี่เธอบ้าไปแล้วเหรอ? เธอกำลังขอร้องพี่ชายของตนโตให้ขอโทษคนนอกเนี่ยนะ?

“พี่ผิด พี่ก็ต้องขอโทษ” แอนนามองที่เฮนรี่อย่างเยือกเย็น “พี่จะทำหรือไม่ทำห๊ะ?”

เฮนรี่เบ้ปากและหันหลังอย่างไม่เต็มใจเพื่อพูดกับแจสเปอร์ว่า “ขอโทษ”

นั่นไม่ได้จริงใจเลย

อย่างไรก็ตาม แจสเปอร์ไม่ได้ถือสา

เขารู้ว่าเฮนรี่ไม่ใช่คนเลว ไม่ใช่แค่ไม่เป็นคนเลว เขามีความเป็นเลิศของตระกูลลอว์อยู่ในตัว

ทำไมน่ะเหรอ?