เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 106

“เล่ามาครับ ผมกำลังฟังอยู่ บอกทีว่าเกิดอะไรขึ้น” แจสเปอร์พูดขณะนั่งลง

จอห์นลูบหน้าและเริ่มบอกแจสเปอร์ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา

แจสเปอร์เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นทีละน้อย

ปัญหาที่จอห์นประสบนั้น เกี่ยวข้องกับเขาโดยตรงอย่างแน่นอน

แม้ว่าแจสเปอร์จะได้รับเงินจำนวนมหาศาลหลังจากการต่อสู้กับฮิวจ์ในรอยซ์วิลล่า แต่ฮิวจ์ไม่เคยวางแผนที่จะปล่อยให้เรื่องนี้ดำเนินไปอย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตาม หลังจากเหตุการณ์นั้น แจสเปอร์ยังอยู่ในเมืองคาเวิร์น ดังนั้นฮิวจ์จึงไม่สามารถหาโอกาสที่จะแก้แค้นเขาได้

ฮิวจ์สูญเสียเงินไป 50 ล้านดอลลาร์ เขาจึงเอาความโกรธทั้งหมดลงที่จอห์นซึ่งสนิทกับแจสเปอร์มากที่สุด

แม้ว่าจอห์นจะสนิทกับแจสเปอร์ แต่สุดท้ายแล้ว เขาก็เป็นแค่ประธานสาขาเขตของธนาคารพาณิชย์ เขายังคงต้องพึ่งพาเงินเดือนของเขาในการดำรงชีวิตอยู่

โดยปกติเมื่อบริษัทต้องการกู้ยืมเงิน พวกเขาจะต้องดูว่าเขาอารมณ์ดีหรือไม่ดี พูดตามตรง เศรษฐีเหล่านั้นไม่เคยให้เกียรติจอห์นเลย

นอกจากนี้ ฮิวจ์ยังโจมตีเขาก่อน ดังนั้น จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีใครสักคนเต็มใจที่กล้าไปลองดีกับฮิวจ์เพื่อจอห์น

เป็นเพราะเหตุนี้ฮิวจ์จึงเล่นสกปรกและวางกับดักเพื่อจับผิดจอห์นว่าทำผิดต่อกฎเกณฑ์ในการอนุมัติสินเชื่อสำหรับบริษัทอย่างไร จากนั้นเขาก็เปิดเผยเรื่องนี้กับสาขาในเมือง

คนของฮิวจ์เป็นหนึ่งในผู้นำสาขาในเมืองและมีอำนาจ จอร์นพยายามช่วยแต่พวกเขากลับปิดประตูใส่หน้าของเขา

หากทีมสืบสวนสืบเรื่องของเขา เขาจะตกงาน ด้วยเหตุนี้ จอห์นจึงโทรหาแจสเปอร์เพียงเพราะเขาไม่มีทางเลือก

“ นายละเมิดกฎและอนุมัติเงินกู้ เป็นเรื่องจริงเหรอ? มันเป็นเงินเท่าไหร่ครับ?” แจสเปอร์ถาม

ดวงตาของจอห์นแดงก่ำ เขากัดฟันและกล่าวด้วยความขุ่นเคือง “มันไม่มากนัก ประมาณสามล้านกว่า ถึงยังไง ไอ้สารเลวที่ไร้มนุษยธรรมเหล่านั้นมีเงินมากมายขนาดไหนมันก็ยังไม่พอหรอก พวกขี้ข้าเนรคุณ!

“ผมละเมิดกฎในบางส่วน ถ้าต้องปฏิบัติตามกฎอย่างเคร่งครัด ผมคงจะกู้ไม่ผ่าน เพราะบริษัทหลายแห่งไม่เข้าข่ายข้อกำหนดในการขอสินเชื่อเลย ส่วนพวกบริษัทที่เหมาะสมกับข้อกำหนดอาจไม่ต้องการเงินกู้ด้วยซ้ำ พวกเขาคาดหวังให้เราทำงานแบบนี้ได้ยังไงกัน?

“นี่เป็นกฎเกณฑ์ที่ไม่ได้เขียนไว้ในธุรกิจ ทุกคนจะประเมินเกี่ยวกับเรื่องนี้เองได้ มันจะดี ตราบใดที่ไม่มีใครสร้างปัญหาใหญ่โตขึ้นมา

“ไอ้สารเลวนั่น ที่ฮิวจ์จงใจให้มาวางกับดักผม เขาไม่ใช่คนแปลกหน้า ผมเลยไม่กังวลว่าเขาจะไม่จ่ายเงินคืน และนั่นเป็นสาเหตุที่ผมอนุมัติเงินกู้ ใครจะไปรู้ว่าคน ๆ นั้นจะเอาเงินทั้งหมดหนีไป?

“ผมไม่สามารถตามเงินคืนได้ และฮิวจ์ใช้คนรู้จักของเขาเพื่อเปิดเผยเรื่องนี้กับสาขาในเมือง นั่นมันสร้างปัญหาให้กับผมมาก”

แจสเปอร์ไม่พูดอะไรในขณะที่กำลังใช้ความคิด

จอห์นเงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็กัดฟันและพูดว่า “พี่ชาย ไม่เป็นไร ถ้าพี่จะช่วยเรื่องนี้ไม่ได้ ในกรณีที่เลวร้ายที่สุด ผมจะลาออกจากตำแหน่งประธาน”

แจสเปอร์ส่ายหัวแล้วพูดว่า “ถ้าเรื่องนั้นเกี่ยวข้องกับนายจริง ๆ นี่ไม่ใช่เรื่องของการตกงานหรือไม่ตกงาน นายอาจถูกถูกส่งเข้าคุกด้วยนะ หากไม่ได้รับการจัดการอย่างถูกต้อง”

ใบหน้าของจอห์นเปลี่ยนเป็นสีขาวซีด เขาทำงานอยู่ในอุตสาหกรรม แล้วเขาจะไม่รู้ถึงเรื่องพื้นฐานของธนาคารเหล่านี้ได้อย่างไร? ถ้าเขาอนุมัติเงินกู้โดยไม่ทำตามกฎ แล้วบุคคลนั้นหนีไป เขาจะถูกส่งตัวเข้าคุกจริง ๆ

“แต่ไม่ต้องห่วงครับ” แจสเปอร์ยิ้มและทำให้จอห์นสงบลง

“มันสามารถจัดการได้ง่าย ๆ เป้าหมายของผมไม่ได้จะจัดการแค่เรื่องนี้ครับ

“คนอย่างฮิวจ์จะแบกรับความแค้นอยู่เสมอ และเขาจะเป็นระเบิดเวลาสำหรับคุณและผม ทำไมเราไม่ใช้โอกาสนี้กำจัดเขาล่ะครับ”

เมื่อจอห์นได้ยินสิ่งที่แจสเปอร์พูด เขาก็เบิกตากว้างและควบคุมความตื่นเต้นของเขา เขาพูดว่า “น้องชาย คุณแน่ใจแล้วเหรอ?”

จากความทรงจำในชาติที่แล้ว จอห์นยังคงได้รับการเลื่อนตำแหน่ง และในท้ายที่สุด เขาจะเป็นถึงรองผู้บังคับบัญชาของสาขาจังหวัด

ในทางกลับกัน เมืองหลวงเลนเทิร์นของฮิวจ์ก็จะระเบิด และในที่สุดมันจะจบสิ้น

เมื่อพิจารณาทุกอย่างแล้ว เหตุผลที่แจสเปอร์รู้เรื่องนี้ก็เป็นเพราะว่าเขาได้เปลี่ยนแปลงบางสิ่งหลังจากการเกิดใหม่

อย่างไรก็ตาม โดยรวมแล้วมันมีสิ่งหนึ่งที่ยังคงไม่เปลี่ยนแปลง