เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 135

ในตอนนั้น ประตูห้องกำลังถูกดันเปิดออก

ในความคุ้มกันของผู้รักษาความปลอดภัยแค่ไม่กี่คน บ๊อบผู้โด่งดัง ผู้ซึ่งเป็นที่รู้จักในโลกของการเงินทั้งหมด เข้าสู่ห้องอย่างยิ่งใหญ่

“พ่อครับ พ่อมาแล้ว!”

ท้ายที่สุด เซนก็กล้าพูดออกมากเมื่อเห็นพ่อของเขามาถึง อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นท่าทีที่โกรธเคืองในแววตาของบ๊อบ เขาจึงทำได้แค่กัดฟันและหันไปมองที่แจสเปอร์

บ๊อบชำเลืองตามองไปรอบห้อง สายตาของเขาดุดันเป็นอย่างมากขณะที่มองผ่านเซน และหลังจากนั้นจึงมองไปที่ตัวของแจสเปอร์

ทันทีที่เห็นเฮนรี่ บ๊อบแสดงท่าทีราวกับว่าเขาเกือบจะยิ้มออกมา “เฮนรี่ นี่เพื่อนของเธอเหรอ?”

‘บ๊อบพยามยามที่จะถามถึงประวัติของแจสเปอร์’

ในตอนนี้ บ๊อบไร้สติด้วยความโกรธ มันเป็นเขาตลอดที่ชนะคนอื่น ๆ ในตลาดหุ้น ‘มันเป็นไปได้ยังไงที่ฉันจะแพ้ให้กับคนอื่น?’

ความโกรธและความอับอายทำให้เขาอยากที่จะสั่งพนักงานรักษาความปลอดภัยของเขาโยนแจสเปอร์ลงทะเลเพื่อป้อนอาหารปลาในทันที อย่างไรก็ตาม เฮนรี่นั่งอยู่ตรงนั้น และนั่นทำให้เขาต้องระมัดระวัง

แม้กระนั้น ตำแหน่งของเฮนรี่ในเมืองฮาร์เบอร์ไม่ใช่แค่ใครสักคนอย่างบ๊อบจะเทียบได้

โดยจิตใต้สำนึกแล้ว เฮนรี่มองที่แจสเปอร์ ไม่รู้ว่าเขาควรจะตอบอย่างไรดี

“ผู้อำนวยการแลนแคสเตอร์ ได้โปรดนั่งลงก่อน”

แจสเปอร์กล่าวเสียงแผ่ว “แม้ว่ามิสเตอร์ลอว์และฉันจะมีความเกี่ยวพันธ์กันอยู่บ้าง ธุรกิจยังคงเป็นธุรกิจ ปัญหาในวันนี้ไม่ได้เกี่ยวกับมิสเตอร์ลอว์เลย”

บ๊อบมองที่แจสเปอร์อย่างจริงจัง ทันใดนั้นเอง เขาหัวเราะและพูดว่า “เธอนี่มันแน่จริง ๆ แค่กล่าวคำเดียวและเธอได้บอกทุกอย่างออกมาชัดเจน ตอนนี้ ฉันยิ่งกว่ามั่นใจเลยว่าเธอเป็นคนสอดมือเข้ามาในบริษัทของฉัน”

“ถึงอย่างนั้น ผมก็ยังคงหนุ่มกว่าเล็กน้อย มันคงเป็นเหตุผลเดียวสำหรับท่านผู้อำนวยการแลนแคสเตอร์มีความสงสัย”

แจสเปอร์มองไปที่บ๊อบที่กำลังนั่งอย่างมีเกียรติและกล่าวอย่างใจเย็น

ไม่รู้ว่าทำไม เฮนรี่แอบมองที่แจสเปอร์ข้าง ๆ เขาซึ่งมีท่าทีสนุกสนาน ลึก ๆ ในใจเขาแล้ว มีเสียงหนึ่งกำลังกรีดร้องภายในใจ

‘มันกำลังเริ่มขึ้น มันกำลังเริ่มขึ้น มันกำลังจะเริ่มขึ้นอีกครั้งแล้ว!’

‘ไอ้งั่งนี่กำลังจะสร้างภาพอีกครั้ง!’

เฮนรี่มองไปข้างหน้าเล็กน้อยในบางครั้งแต่ก็ยังตื่นเต้นด้วยในเวลาเดียวกัน

ถึงอย่างนั้น ในครั้งนี้ แจสเปอร์ไม่ได้ไปขัดแข้งขัดขานายน้อยไร้สมองที่ไหน แต่กลับเป็นอัจฉริยะด้านธุรกิจระดับโลก บ๊อบ จะตระกูลแลนเคสเตอร์!

เขาคือหัวหน้าใหญ่ผู้ซึ่งมีระดับต่ำกว่าครึ่งหนึ่งของพ่อของเฮนรี่ แซคคารี ลอว์!

บ๊อบไม่พูดอะไรเลย แจสเปอร์ไม่ได้พูดต่อเช่นกันและรับประทานข้าวอย่างช้า ๆ ขณะที่ไม่ได้สนใจสายตาอันน่ากลัวของบ๊อบเลยด้วยซ้ำ

บ๊อบเริ่มทนไม่ไหวอีกต่อไป

“ฉันมีความเข้าใจอยู่แล้วเกี่ยวกับปัญหาในวันนี้ นั่นคือเซนที่เป็นคนผิดแต่แรก ฉันจะทำให้เขาขอโทษเธอ งั้น นี่ถือว่าเป็นการทำความรู้จักกันหลังจากเหตุการณ์หนึ่ง ฉันจะจัดงานเลี้ยงในวันอื่นและเลี้ยงอาหารเธอซักมื้อ มาผูกมิตรกันไว้เถอะ เธอจะว่าไง?”

บ๊อบลดทิฐิของเราเป็นอย่างมาก นั่นถือว่าเป็นท่าทางที่ช่วยไม่ได้

ถึงอย่างนั้น ดูผิวเผินแล้ว แจสเปอร์ถือไพ่เหนือกว่า

ในเมืองฮาร์เบอร์ การจัดงานเลี้ยงจะหมายถึงการขอโทษ ด้วยตำแหน่งของบ๊อบแล้ว เขาได้ให้ค่อนข้างมากแล้วโดยใช้วิธีนี้

“เอาน่า พวกคนหนุ่มก็มีบ้างแหละ เวลาพวกเขาโมโหหนัก มันก็แค่เรื่องเล็กน้อย ถ้าผู้อำนวยการแลนแคสเตอร์พูดเช่นนั้นแล้ว แน่นอนว่าจะไม่เป็นปัญหาอย่างแน่นอน”

แจสเปอร์วางช้อนส้อมลง ดึงทิชชู่จากข้าง ๆ เขาและเช็ดปากขณะที่กำลังพูด

บ๊อบก็แสดงรอยยิ้มออกมาเช่นกันเมื่อได้ยินแบบนั้น เขารู้สึกว่าแจสเปอร์เป็นคนที่ค่อนข้างมีเหตุผล

“งั้น มาลืมเรื่องทะเลาะไร้สาระระหว่างคนหนุ่มก่อน มาคุยถึงเรื่องธุรกิจเถอะ ตอนนี้ ในมือของผม ผมกำลังถือหุ้น 37% ของบริษัทเมแกนอยู่ คุณคิดว่าจะซื้อกลับที่ราคาเท่าไหร่ครับ ผู้อำนวยการแลนแคสเตอร์”

ความเห็นของเขาทิ้งให้บ๊อบยิ้มอย่างเยือกเย็นบนใบหน้าของเขา นั่นราวกับว่าพายุหิมะได้ปกคลุมใบหน้าของเขาทั้งหมดในทันที

เฮนนี่ที่อยู่ข้าง ๆ ตาเป็นประกายระยิบระยับ

‘แน่นอนว่า มันจะเป็นไปได้อย่างไรที่เจ้าเด็กเหลือขอคนนี้จะยอมปล่อยเรื่องนี้ไป?!’

นี่เป็นช่วงเวลาที่เฮนรี่เฝ้ารอ เขาต้องการเห็นว่าแจสเปอร์วางแผนจะสู้กับบ๊อบยังไง!

“ไอ้งั่งเอ้ย! แกอย่าคิดที่จะหือ พ่อของฉันเป็น...”

เซนที่อยู่ข้าง ๆ รู้สึกได้เหมือนกันว่าแจสเปอร์กำลังจะเดินหนีและโวยวายออกมาทันที

“หุบปากเดี๋ยวนี้นะ!”

สายตาอันเย็นชาของแจสเปอร์มองไปที่เขาก่อนที่เข้าจะพูดจบด้วยซ้ำ และหยุดเขาในทันที

“ตอนนี้น่ะ แกยังมีสิทธิ์พูดอีกเหรอ?”