“เธอวางใจเกี่ยวกับทุกเรื่องของคุณในเมืองฮาร์เบอร์ได้เลย มิสเตอร์โรเจอร์ เรากำลังจับตาดูตระกูลสำคัญ ๆ ของเมืองฮาร์เบอร์อยู่เสมอ ไม่มีอะไรนอกเหนือไปจากศักยภาพที่ธรรมดาของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ชาวแผ่นดินใหญ่คนหนึ่งชื่อว่า แจสเปอร์ ได้เข้าร่วมกับตระกูลลอว์เมื่อไม่นานมานี้…”
โรเจอร์ขมวดคิ้วเมื่อพบความลังเลในคำกล่าวของเคนเนดี้ เขาวางแก้วไวน์ลงและพูดว่า “กังวลใจเรื่องอะไร บอกผมมาเถอะ แลงดอน แผนนี้มีขอบข่ายที่ใหญ่มาก ส่วนต่าง ๆ ที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของเราก็ควรจะตัดมันทิ้งออกไป”
เคนเนดี้เริ่มอธิบาย “ไม่นานมานี้ บ๊อบและฉันพบว่าตระกูลลอว์ได้ซ่อนกองทุนก้อนโตไว้ เราไม่รู้เลยว่ากองทุนก้อนนี้โตขึ้นมาจนถึงตอนนี้ ดูเหมือนมันจะเกิดขึ้นพร้อม ๆ กับการมาถึงของแจสเปอร์ เลน”
บ๊อบพูดเสริมว่า “อย่างไรก็ตาม ตระกูลลอว์ดำเนินทำธุรกิจในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อยู่เสมอ นอกเหนือจากวิกฤตการณ์ทางการเงินเมื่อสามปีก่อน พวกเขาแทบจะไม่ดำเนินการใด ๆ เกี่ยวข้องกับด้านเงินทุนเลย เพราะงั้น เรายังคงอยู่ระหว่างการสืบสวน เราไม่มั่นใจว่าตระกูลลอว์ตั้งใจจะทำอะไร”
“ผมรู้จักตระกูลลอว์จากเมืองฮาร์เบอร์ดี พวกเขาแทบจะไม่ทำธุรกิจใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับเงินทุนเลย พวกคุณควรจะสอดแนมกิจกรรมของพวกเขา แต่อย่าทำอะไรโจ่งแจ้ง นอกจากนั้น พวกนัั้นเป็นตระกูลที่ร่ำรวยอันดับต้น ๆ ของเมืองฮาร์เบอร์ พวกเขาต้องตื่นตัวอยู่ตลอดเวลาแน่” โรเจอร์กล่าวอย่างสงบ
“เรื่องของแจสเปอร์ เลนล่ะ...ประวัติเขาเป็นไง?”
เคนเนดี้ตอบกลับว่า “มันเป็นคนจากแผ่นดินใหญ่และค่อนข้างสนิทสนมกับตระกูลลอว์เมื่อไม่นานมานี้ ตลาดหุ้นคือจุดแข็งของมัน”
“เขาคือคนที่ทำให้ลูก ๆ ของพวกคุณเจ็บหนัก ใช่ไหม?” โรเจอร์ถามอย่างขบขัน มีแววตาขี้เล่นในสายตาของเขา
เคนเนดี้และบ๊อบมีท่าทีที่โกรธมากแทบจะในทันที
“เจ้าหนุ่ม ยิ่งเธอบินสูงมากเท่าไหร่ เธอยิ่งเจ็บหนักเมื่อร่วงลงมาเท่านั้น คนหนุ่มที่มีพรสวรรค์จำนวนนับไม่ถ้วนผุดขึ้นในวอลสตรีททุก ๆ ปี แต่ท้ายที่สุดแล้ว รุ่นพี่อย่างเราคือคนที่มีอำนาจมากที่สุด”
...
หลังจากที่งานกาล่าการกุศลจบลง แจสเปอร์ออกจากโรงแรมพร้อมกับแอนนาและเฮนรี่
ก่อนที่พวกเขาจะออกไป แจสเปอร์พบกับควีนนี่ ชอว์และโวเอล กริฟฟินอีกครั้งหนึ่ง ในครั้งนี้ ทุกอย่างได้ต่างออกไป
“มิสเตอร์...มิสเตอร์ เลน” ควีนนี่ทักทายแจสเปอร์อย่างสุภาพ
ในเวลาเดียวกันความรู้สึกที่แสนซับซ้อนได้พรั่งพรูผ่านหัวใจของพวกเขา
โลกใบนี้ช่างเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ไม่กี่ชั่วโมงที่แล้ว พวกเขาเพิ่งจะพบกันเป็นครั้งแรก
อย่างไรก็ตาม ชายที่อยู่ต่อหน้าพวกเธอกลายเป็นผู้นำไปแล้ว
ตาของควีนนี่เป็นประกายเมื่อนึกถึงวีรกรรมของแจสเปอร์ในงานกาล่าการกุศลของคืนนี้
อย่างไรก็ตาม เมื่อชายตามองไปที่แอนนา ลอว์ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ แจสเปอร์ เธอหยุดความคิดเรื่องแอนนากับเขาไปในทันที
เธอต้องรู้ที่ของตัวเอง ควีนนี่คิดเองว่ารูปโฉมของตนโดดเด่นเป็นประกายว่าดาราคนอื่น ๆ จำนวนมากจากอุตสาหกรรมความบันเทิงของเมืองฮาร์เบอร์ อย่างไรก็ตาม ต่อหน้าของแอนนา ลอว์แล้ว...เธอไม่ควรทำให้ตัวเองขายหน้าด้วยการไปเทียบกับเขาทั้งสอง
“สวัสดีครับ” แจสเปอร์ทักทาย เขาไม่ได้แสดงท่าทีเย่อหยิ่งต่อหน้าพวกหล่อน ในความคิดเห็นของเขา ดาราเหล่านี้คือคนที่ทำงานและหาเงินภายในนามของเขา พวกเขาเป็นหนึ่งแหล่งกำเนิดความมั่งคั่งสำหรับเขา
ดังนั้น ไม่จำเป็นที่จะแสดงท่าทีสูงส่งและวางอำนาจต่อหน้าพวกเขา
มันคงไร้ความหมายถ้าเป็นแบบนั้น
ทันใดนั้นเอง รถของตระกูลลอว์ก็มาถึง
“ผมจะกลับไปก่อนนะ อีกสักพัก ผมอาจจะไปที่บริษัท ไว้เรามาคุยกันสักหน่อยเมื่อมีโอกาสนะครับ” แจสเปอร์กล่าวอย่างสุภาพ หลังจากนั้น เขาออกไปพร้อมกันกับพี่น้องตระกูลลอว์
ควีนนี่ที่มองแจสเปอร์ออกไปหลังจากขึ้นรถโรยส์รอยซ์ กำลังคิดอะไรบางอย่าง
“เขาต่างจากเศรษฐีคนอื่น ๆ มาก” โซเอลกล่าวในทันที
ควีนนี่พยักหน้า “ใช่ เศรษฐีคนอื่น ๆ ที่ทำกับดาราหญิงแบบเราเหมือนเป็นคนธรรมดาทั่วไปมีบ่อยแค่ไหนกัน?”
ทั้งคู่ต่างถอนหายใจ อนาคตมีเรื่องที่เป็นไปได้อย่างไม่รู้จบ แต่พวกเธอยังมีความลำบากของตัวเองที่คนภายนอกไม่อาจรู้ได้
...
ณ ห้องวิจัยของตระกูลลอว์
แจสเปอร์และแซคคารีต่างนั่งอยู่ในห้องวิจัย
“ฉันเพิ่งหารือกับไมเคิลก่อนหน้านี้ มันจะเป็นไปด้วยดีตราบใดที่เราจัดการเรื่องการชำระเงินก่อนที่เธอจะออกจากเมืองฮาร์เบอร์” แซคคารีกล่าว
แจสเปอร์พยักหน้า “นั่นจะเป็นเรื่องดีที่สุดครับ ถ้าหนึ่ง1.5 พันล้านดอลลาร์สามารถถอนออกมาเวลาไหนก็ได้ แต่มันจะกระทบกับแผนการณ์ที่ตามมา” เขาตอบกลับ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด
รออัพอยู่นะคะ เดือนเศษแล้ว จะมีต่อไหมคะ...