เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 230

เฮนรี่จ้องไปที่แอนนาด้วยสายตาที่ผิดแปลกเป็นอย่างมากตอนทางที่แจสเปอร์เดินจากไป

“ไปกันเถอะ”

แอนนาคืนสติที่เคยมั่นคงกลับมาในทันที

“พี่ต้องฝึกฝนและศึกษาให้มากกว่าเดิมนะ พยายามให้ดีที่สุดเพื่อให้คุณปู่กับคุณพ่อยอมไปที่แผ่นดินใหญ่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้” แอนนาดุเขา

ทัศนคติที่ขัดแย้งของน้องสาวของเขาทำให้เฮนรี่เสียสมดุลไปโดยสิ้นเชิง

ทำไมนะเหรอ!?

ทำไมเธอถึงสุภาพมากตอนอยู่ต่อหน้าแจสเปอร์แต่กลับชักสีหน้าเมื่ออยู่ต่อหน้าเขา ทำตัวเป็นพี่สาวคนโตแทนงั้นเหรอ?

“ทำไมเธอต้องสนใจตอนฉันจะไปที่นั่นด้วย? ปู่ขอให้ฉันไป ไม่ใช่เธอซะหน่อย” เฮนรี่บูดบึ้ง

“ฉันอยากไปกับพี่!” แอนนากล่าวอย่างแน่วแน่

เฮนรี่จ้องไปที่แอนนาและเข้าใจในสิ่งที่เธอหมายถึงในทันที เขาพูดอย่างประหลาดใจว่า “น้องพี่ เธอรู้ชัดเจนอยู่แล้วว่าเขามีแฟนแล้วและเธอยังยืนกรานที่จะตกลงปลงใจจะอยู่กับเขาอีกเหรอ?! เธอลืมไปแล้วรึไงว่าเธอเป็นใคร? เธอคือลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของตระกูลลอว์!”

แอนนามองไปที่เฮนรี่และหัวเราะในทันทีพลางพูดว่า “พี่คิดว่าฉันสวยงั้นเหรอ?”

เฮนรี่หันหน้าหนีด้วยท่าทีที่รังเกียจ “ไม่ว่าเธอจะสวยมากแค่ไหน ฉันก็ยังไม่ดีหลังจากที่มองหน้าเธอมา 20 ปีอยู่ดี...”

หลังจากที่พูดคำพูดเหล่านั้น เฮนรี่เห็นท่าที่ของแอนนาที่เปลี่ยนไปและแก้คำพูดของตัวเองอย่างรวดเร็ว “อย่ามองพี่ด้วยสายตาอาฆาตแบบนั้นนะ...เธอดูสวยมาก โอเค๊!”

“แล้วทำไมฉันจะสู้เพื่อหัวใจตัวเองไม่ได้ล่ะ? เขายังไม่ได้แต่งงานกันเลย ดังนั้นเราจึงมีอิสระที่จะเลือกคู่ครองของตัวเอง” แอนนากล่าวอย่างไม่พอใจ

เฮนรี่รู้สึกขบขันและสายหน้าอย่างช่วยไม่ได้ “นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นใครบางคนใช้เสียงคำพูดเสียงสูงเพื่อเข้าไปแทรกในความสัมพันธ์ของคนอื่น”

“พี่ชุบเลี้ยงคู่หมั้นของไอ้เด็กบ้านรวยในปีแรกที่พี่กลับมาจากต่างประเทศ ถ้านั้นไม่ใช่เพราะฉัน เหตุการณ์นี้คงไปถึงหูของพ่อแล้ว พี่ไม่อายตัวเองบ้างเหรอที่พูดแบบนี้กับฉัน?”

“…เราเหมือนกันยังไง!? ฉันไม่ได้เสียหายอะไร แต่เธอ! เธอเป็นผู้หญิงนะ!”

“เธอมันหน้าไม่อายจริง ๆ!”

…

บนเครื่องบิน แจสเปอร์ซื้อตั๋วเฟิร์สคลาส

มันเป็นไฟลท์เดียวกันแต่มันแพงว่าเดิมสามเท่า

แจสเปอร์รู้ว่าจะใช้ชีวิตให้สนุกอย่างไร เขาไม่ใช่คนขี้เหนียวที่ทำเงินได้มากและไม่กล้าจะใช้มัน

มันไม่ได้เป็นความตั้งใจที่จะตระหนี่ของเขา ดูซีอีโอของบริษัทพื้นบ้านวอร์วิคเป็นตัวอย่าง ในอนาคต บริษัทของเขาจะกลายเป็นยักษ์ใหญ่ข้ามชาติ แต่เมื่อเขาออกไปข้างนอก เขายังคงเลือกที่นั่งชั้นธุรกิจบนรถไฟความเร็วสูงและชั้นประหยัดบนเครื่องบิน

แจสเปอร์แสดงความชื่นชมกับจิตวิญญาณของรุ่นเก่าที่ประหยัดและขยัน แต่ไม่ดีกว่า ขอบคุณ

หากนี่ไม่ใช่ช่วงเวลาที่สำคัญสำหรับเขาที่จะใช้เงินสตางค์เพื่อใช้มันอย่างดี แจสเปอร์คงคิดจะซื้อกระทั่งเครื่องบินส่วนตัว

ถ้าชายคนหนึ่งไม่ใช้เงินที่เขาหาได้ จากนั้นชายคนนั้นคงไม่ได้แตกต่างกับคนที่ตายแล้ว

แจสเปอร์ที่เพิ่งจะได้ที่นั่งเมื่อเขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมฟุ้งในอากาศผ่านตัวเขา หญิงสองคนเดินเข้ามาและนั่งไม่ไกลจากเขา

“ควีนนี่ ชอว์นิ?”

แจสเปอร์ประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่คิดเลยว่าจะมาเจอกับคนดังของเมืองฮาร์เบอร์ คนหนึ่งที่เขาเคยเจอมาก่อนหน้านี้เช่นกัน!

“โอ้ ควีนนี่ เป็นเกียรติอย่างยิ่ง เราเพิ่งจะเพิ่มงานในนาทีสุดท้าย แค่นั้น ชาวแผ่นดินใหญ่พวกนั้นเป็นแค่พวกโง่ที่มีเงินสำรองมากเกินไป คุณจะทำเงินได้ถึง 5 แสนดอลลาร์แค่ยืนอยู่ตรงนั้นไม่กี่นาทีและพูดไม่กี่คำ ทำไมคุณถึงไม่ไปกันล่ะ?”

หญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ควีนนี่เหมือนกับเป็นเอเจนซี่ของเธอและกำลังพยายามโน้มน้าวเธอ “คุณต้องเข้าร่วมงานนี้ไม่ว่ายังไงก็ตาม! อีกแง่หนึ่งคือ เงินจะสูญจะไป!”

อีกฝ่ายไม่สังเกตเห็นแจสเปอร์อย่างเห็นได้ชัด