เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 233

มาร์คเห็นได้ถึงความสนใจของทั้งแจสเปอร์และเวนดี้เมื่อเอ่ยถึง เจดับเบิ้ลยู เรียล เอสเตท

เวนดี้ขมวดคิ้ว ไม่พอใจเล็กน้อยกับน้ำเสียงดูถูกในคำพูดของมาร์ค

มาร์คมาที่โต๊ะต้อนรับส่วนหน้าขณะที่ยังคงคุยโทรศัพท์อยู่

แจสเปอร์กำลังทำตามขั้นตอนการเช็คอินอยู่ในตอนนี้ เขาได้ยื่นบัตรประจำตัวของเขาและเงินมัดจำ เขากำลังรอการ์ดเข้าห้องของเขาในขณะนี้

มาร์คแทรกในทันทีเหมือนว่าแจสเปอร์ไม่ได้อยู่ตรงนั้น โยนกระดาษลายเซ็นที่แจสเปอร์วางบนเคาท์เตอร์ไปข้าง ๆ และพูดกับผู้ดูแลว่า “ฉันอยากได้ห้องสูท”

พนักงานที่กำลังยื่นเอกสารเตรียมการเช็คอินให้กับแจสเปอร์ได้ถอยผงะ เธอคงพูดได้ว่ามาร์คไม่ใช่คนที่เธอจะขัดใจได้ ดังนั้น เสียงฟังดูเสียใจเมื่อต้องพูดกับเขาว่า “ขอโทษด้วยนะคะท่าน ห้องสูทห้องสุดท้ายถูกของไว้แล้วโดยคุณผู้ชายที่อยู่ตรงนั้น ตอนนี้เราเหลือแค่ห้องธรรมเท่านั้นค่ะ”

“เธอรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? ห้องธรรมดางั้นเหรอ? ช่างหัวห้องธรรมดาสิ เธออยากตายงั้นเหรอถึงขอให้ฉันพักในห้องธรรมดา?” มาร์คทุบเคาน์เตอร์และโวยวาย

พนักงานคนนั้นตกใจเป็นอย่างมาก และสีหน้าของเธอซีดเผือด เธอกลัวเกินไปที่จะพูดออกมา

ในครั้งนี้ เสียงของแจสเปอร์ดังไปถึงหูของพวกเขา

“ได้โปรดให้การ์ดห้องกับผมโดยเร็วที่สุดด้วยครับ”

แจสเปอร์พูดอย่างสุภาพมาก ช่วยเหลือเหล่าพนักงานให้ออกจากสถานการณ์ที่น่าขายหน้าอย่างมีไหวพริบ สุภาพสตรีคนหนึ่งเหลือบมองแจสเปอร์อย่างขอบคุณและรีบดำเนินการต่อให้เสร็จสิ้น

หลังจากที่เขาพูดไป แจสเปอร์เหลือบมองมาร์คอย่างเฉยเมนและพูดอย่างอ่อนโยนว่า “เข้าแถวด้วยครับ”

มาร์คขมวดคิ้วเล็กน้อยขณะที่มองไปที่แจสเปอร์จากหัวจดเท้า เขาเย้ยหยันว่า “แกไม่ได้เป็นคนแถวนี้งั้นเหรอ? แกไม่รู้จักฉันใช่ไหม?”

“แกไม่รู้ว่าฉันเป็นใครจริง ๆ งั้นเหรอ? ฉันไม่ต้องเข้าแถวที่ไหนเลยในบรัคนี่”

หลังจากที่กล่าวแบบนั้น มาร์คหันไปเห็นเวนดี้ที่กำลังยืนอยู่ข้าง ๆ แจสเปอร์ เขาตาค้างและเป็นประกายขึ้น

เขาไม่เคยเห็นคนช่วยเช่นนี้ในบรัคมาก่อนเลย!

เขาไม่สนว่าแจสเปอร์เป็นใคร ด้วยอำนาจและฐานะของเขาในบรัคแล้ว ทุกคนที่เห็นเขาจะแสดงความเคารพต่อเขา