“ก็ได้...ก็ได้...ก็ได้...ผมจะไปหาพวกเขาตอนนี้…”
มาร์คสัมผัสได้ถึงความโกรธจากพ่อของเขา เขาไม่กล้าที่จะเสียเวลาแม้วินาทีเดียวและพยักหน้าตกลงในทันที
เขาเริ่มเคลื่อนไหวเพื่อตามหาเวนดี้เพื่อขอโทษ
หลังจากรับประทานอาหารกับแจสเปอร์ เวนดี้วางแผนอย่างมีความสุขที่จะลากเขาไปดูหนังกับเธอ อย่างไรก็ตาม เธอไม่คาดคิดว่าจะเจอคนที่เธอไม่ปรารถนาจะเจอ
มาร์ค ไซออน! เขากำลังยืนอยู่ที่ทางของห้องในโรงแรมของพวกเขา
ดูท่าทางแล้ว ดูเหมือนว่าเขายืนอยู่ตรงนั้นมาสักพักแล้ว
“นายมาทำอะไรที่นี่?”
มาร์คที่ได้ยินเสียงอันเยือกเย็นของเวนดี้ กัดฟันเงียบ ๆ อย่างไรก็ตาม เขายิ้มทางสีหน้าพยายามทำให้เธออารมณ์ดี
“มิสชูเลอร์...ฉ-ฉันมาที่นี่วันนี้เพื่อขอโทษ”
“ฉันได้คิดเรื่องนั้นแล้วและรู้ว่าทัศนคติของฉันเมื่อคืนนั้นมันแย่มาก ฉันทำตัวอวดดีเกินไป เพราะงั้น ฉันมาที่นี่โดยมีจุดประสงค์ที่จะขอโทษเธอ มิสชูเลอร์ ฉันหวังว่าเธอจะใจกว้างพอที่จะให้อภัยฉัน”
มาร์คพยายามอย่างที่สุดเพื่อลดความทะนงของเขาลงขณะที่โพล่งคำพูดที่ถ่อมตนที่สุด ถึงอย่างนั้น เขาสบถด้วยคำหยาบภายในใจ
ตลอดทั้งชีวิตของเขา เขาไม่เคยเจอเรื่องน่าขายหน้าเช่นนี้มาก่อน เขาสลักเหตุการณ์ทั้งหมดในใจของเขาและสาบานที่จะแกแค้น ‘ฉันจะทำแน่!’
เวนดี้มองที่มาร์คอย่างเยือกเย็น แน่นอนว่า เธอรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่คนคนนี้จะยอมรับความผิดของตัวเอง
‘ดูเหมือนว่าวิธีของแจสเปอร์ได้ผลแล้ว บังคับให้เขาโผล่หน้ามาและขอโทษ’
เวนดี้ยิ้มอย่างเยือกเย็นออกมา หลังจากนั้น เธอหันหลังไปมองที่แจสเปอร์
เวนดี้ไม่เคยตัดสินใจใด ๆ เลยเมื่อต้องจัดการกับพวกคนนอก เช่นนั้นแล้ว เธอยกการตัดสินใจสุดท้ายให้กับแจสเปอร์
แจสเปอร์ยิ้ม หลังจากที่เปิดประตูห้อง เขาเข้าไปพร้อมกับเวนดี้
ตั้งแต่แรกเริ่ม เวนดี้และแจสเปอร์ไม่มีปฏิกิริยาต่อการขอโทษของมาร์ค
พวกเขาไม่พูดถึงการให้อภัยเขาเลยสักคำแต่ก็ไม่ได้ออกความเห็นว่าพวกเขาจะไม่ยกโทษให้เขาด้วยเช่นกัน
พวกเขาแค่ทิ้งมาร์คไว้หน้าประตู!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด
ต่อหน่อยคร๊าฟ...
รออัพอยู่นะคะ เดือนเศษแล้ว จะมีต่อไหมคะ...