เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 252

มาร์คและสตีฟรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังจะบ้า

ความอิ่มเอมใจของพวกเขาตกลงมาจากสวรรค์สู่ขุมนรก ในนาทีที่พวกเขาเห็นแจสเปอร์… พวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำยังไง

พวกเขาไม่รู้จริง ๆ ว่าต้องทำยังไง

ในจินตนาการของพวกเขา แจสเปอร์กำลังนอนจมกองเลือดอยู่ และพร้อมที่จะสาปแช่งหรือคุกเข่าอ้อนวอนเมื่อเห็นพวกเขา

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาไม่ควรนั่งบนโซฟาแล้วจิบไวน์แดง ราวกับว่าเขากำลังรอการมาถึงของพวกเขา!?

ใครคือผู้บงการวางวางแผนไว้อย่างประณีต?

สตีฟเริ่มเหงื่อออกพราก ในขณะที่เขาตื่นตระหนก

ริมฝีปากของมาร์คสั่นสะท้าน แววตาของเขาวาววับ

ตามสัญชาตญาณ ทั้งสองมองไปที่จูเลียนพร้อมกัน

จูเลียนมีสีหน้าสงบขณะเดินไปตรงโซฟาที่แจสเปอร์นั่งอยู่ เขาคอยยืนเฝ้าระวัง

คำตอบที่มาร์คไม่เต็มใจที่จะยอมรับผุดขึ้นในใจของเขา ขณะที่เขามองไปที่จูเลียน ซึ่งจ้องมองกลับมาด้วยท่าทางที่ไม่แยแส

พวกเขาถูกจูเลียนหักหลัง!

“จูเลียน ลาเกอร์ แกกล้าหักหลังฉันงั้นเหรอ!?” สตีฟจ้องที่จูเลียนด้วยความตกใจและคำรามด้วยความโกรธ หลังจากเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น

จูเลียนไม่ตอบ เขาทำเหมือนไม่ได้ยินอะไรเลย

มาร์คโกรธมากจนหันหลังไปตบสตีฟ เขากัดฟันพูด “นี่คือคนที่แกบอกไว้ใจได้งั้นเหรอ!? แม่งเอ้ย มันแทงข้างหลังเรา!?”

สตีฟตกใจกับการตบของมาร์ค

เขาหันหน้าไปอีกด้าน เขากลัวที่จะพบกับท่าทางโกรธของมาร์ค ท่าทางของเขาเต็มไปด้วยความกลัวและความกังวลใจ

ความทะนงตนของเขาหายไปไหนแล้ว?