ดิกสันมองเวนดี้ด้วยท่าทางนิสัยเสีย และนี่ทำให้เจนิสรู้สึกเกลียด เธอเริ่มกัดฟัน เธอรีบ เข้าไปยุ่งและจับแขนของดิกสันไว้อย่างรวดเร็วและพูดว่า “คุณนี่ช่างดื้อ ฉันอยู่ที่นี่และคุณกำลัง จะจีบผู้หญิงคนอื่นอีก"
ดิกสันระเบิดเสียงหัวเราะ เขายกฝ่ามือขึ้นแล้วตบก้นของเจนิสและพูดว่า “ไม่ต้องห่วง คนที่ฉันรักที่สุดคือคุณแน่นอน”
ขณะที่เขาพูด ดิกสันมองไปที่แจสเปอร์อย่างเย็นชาก่อนที่จะส่งเสียงเข้ม “เฮ้ ไอ้สวะ แกไม่ ได้ยินที่ฉันบอกให้แกออกไปเหรอ? ทำไมแกยังยืนอยู่ที่นี่?”
“และกลุ่มพนักงานขายของแก แกหูหนวกหูหนวกกันหมดหรือไง? หรือแกคิดว่าสวะคนนี้ สามารถซื้อบ้านที่นี่ได้? ต้องให้ฉันบอกพวกแกอีกกี่ครั้ง ถ้าพวกแกไม่ไล่เขาออก ฉันจะไม่ซื้อบ้านที่นี่!”
ความคิดเห็นของดิกสันทำให้พนักงานขายคนหนึ่งซึ่งอายุมากกว่าเล็กน้อย ดูเหมือนจะเป็น หัวหน้าเริ่มกัดฟัน
“ค่ะ อย่างที่คุณเห็นตอนนี้เราค่อนข้างยุ่ง เราไม่สามารถให้ความบันเทิงแก่คุณได้ ดังนั้นเชิญออกไปค่ะ”
ความคิดเห็นของเธอแสดงให้เห็นถึงทัศนคติของพวกเขา
ดิกสันและเจนนิสยิ้มอย่างเยาะเย้ย เจนนิสปิดปากและยิ้มขณะที่พูดว่า “เฮ้ เขานี่มันสร้างความอับอาย ให้กับครอบครัวจริง ๆ ที่ถูกคนอื่นไล่แบบนี้! "
“เวนดี้ เข้าใจแล้วนะตอนนี้ ใช่ไหม?! สาว ๆ ควรมองหาผู้ชายที่มีพลังอำนาจเป็นที่พึ่ง ผู้ชายที่ น่าสมเพชสามารถให้อะไรเธอได้บ้าง? เขาจะทำให้เธอถูกไล่เหมือนสุนัขเท่านั้น”
เจนิสยิ้มอย่างเยาะเย้ย ขณะที่เธอพูดอย่างชั่วร้าย “ตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเธอชอบทำตัว มีเกียรติ ทุกครั้งที่ฉันเห็นพฤติกรรมของเธอ มันก็ทำให้ฉันอยากจะอ้วก เธอกำลังพยายามที่ จะอวดใครเหรอ? อันที่จริงเธออาจจะโง่กว่าที่ฉันคิด”
“หุบปากเน่า ๆ นั่นซะ !”
เสียงตะคอกอย่างกะทันหันทำให้เจนิสสะดุ้งด้วยความหวาดกลัว
เธอหมุนตัวไปรอบ ๆ และสังเกตว่าเป็นแจสเปอร์ จู่ ๆ เจนิซก็ตะโกนด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “แกเป็นใครจะมาด่าฉัน? แกคิดว่าเรื่องมันจะจบง่าย ๆ เหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด
ต่อหน่อยคร๊าฟ...
รออัพอยู่นะคะ เดือนเศษแล้ว จะมีต่อไหมคะ...