เซย์เดนโกรธจนหน้าแดง ในขณะที่แจสเปอร์ยังคงไม่สะทกสะท้านขณะที่เขากินเกี๊ยวโดยไม่สนใจอะไรเลย
“แจสเปอร์เป็นเพื่อนของฉัน”
จู่ ๆ เวนดี้ก็พูดขึ้น เธอมองเซย์เดนอย่างเฉยเมย ก่อนที่แจสเปอร์จะพูดอะไรออกมา
“ฉันอยากให้คุณสุภาพกับเขามากกว่านี้”
เซย์เดนรู้สึกได้ถึงไฟแห่งความโกรธแค้นในตัวเขาที่ประทุขึ้นมาในขณะที่เขามองดูเวนดี้ปกป้องแจสเปอร์
เซย์เดนเยาะเย้ยอย่างไม่สุภาพว่า “ทุกสิ่งที่ฉันทำ คือช่วยบริษัทชูเลอร์เข้าสู่ตลาด แทนที่จะขอบคุณ กลับมาสงสัยกันแทน?”
“แผนกการลงทุนทางการเงินอยู่ภายใต้การบริหารของคุณมาโดยตลอด และฉันไม่สงสัยในความสามารถของคุณเลย แต่ยังมีสิ่งที่ต้องทำเพื่อความเป็นระเบียบในคณะกรรมการบริษัท ดังนั้นให้ส่งรายงานการลงทุนของแผนกในวันพรุ่งนี้ให้คณะกรรมการวิเคราะห์ซะ”
ดอว์สันพูดขึ้นมาอย่างกะทันหัน
“ได้สิ... แต่ท่านครับ มีใครในบอร์ดตั้งคำถามถึงงานของแผนกการลงทุนทางการเงินไหม?”
“มันก็แค่พิธีการ ฉันจะไปที่นั่น อะไรมันจะเกิดขึ้นได้?” ดอว์สันยิ้มอย่างมั่นใจ
“แน่นอน” เซย์เดนยิ้มอย่างสุภาพ “แค่สั่งผมมาคำเดียว ผมแน่ใจว่าจะไม่มีใครกล้าถามอะไรเพิ่มเติมอีก ผมขอไปเข้าห้องน้ำสักครู่”
จากนั้นเซย์เดนก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ
รอยยิ้มบนใบหน้าของดอว์สันหายไปทันทีที่เซเดนจากไป
“ฉันโดนหลอกจริง ๆ!”
น้ำเสียงของดอว์สันเจือไปด้วยความโกรธ
สีหน้าของเวนดี้เปลี่ยนไป และเธอก็แนะนำทันทีว่า “แล้วเราจะรออะไรอีก? เปิดโปงเขาเลยตอนที่เขากลับมา”
“ไม่!”
แจสเปอร์เป็นคนพูด
สองพ่อลูกหันมามองเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ ไปให้สุด
ต่อหน่อยคร๊าฟ...
รออัพอยู่นะคะ เดือนเศษแล้ว จะมีต่อไหมคะ...