เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 45

“จะไม่ตีตลาดอีกแล้วเหรอ?” เวนดี้ถามอย่างประหลาดใจ

“ถ้าคุณคิดว่าผมจะพังตลาด เซย์เดนก็คงคิดเช่นกัน เขาต้องช่วยอสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์ในขณะที่ผมต้องการบดขยี้เขา”

“ไม่ต้องพูดเลยถึงว่าผมไม่สนใจที่จะเล่นเกมเล็ก ๆ กับเขา อสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์แทบจะไม่มีหุ้นคุณภาพสูงเลย อีกไม่นานราคาหุ้นที่สูงเกินจริงจะดิ่งลง เขาไม่มีทางรักษาตลาดนี้ได้”

ดอว์สันเห็นด้วยกับคำพูดของแจสเปอร์

แม้จะไม่เข้าใจว่าตลาดหุ้นทำงานอย่างไร แต่การทำธุรกิจก็สร้างขึ้นจากแนวคิดเดียวกัน เมื่อบริษัทมีมากเกินความต้องการ มันก็ไม่สำคัญว่าผู้คนจะตื่นเต้นแค่ไหน เพราะราคาตลาดของบริษัทจะไม่เกินประสิทธิภาพการทำงานมากเกินไป

สุดท้ายแล้ว เหล่านักลงทุนนั้นก็ไม่ใช่คนโง่

“พอแล้ว แค่นี้แหละสำหรับวันนี้ เราจะจัดการกับมันอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ วันนี้กลับไปกับเราเถอะแจสเปอร์ นายอยู่บ้านเราได้นะ” คำพูดของดอว์สันทำให้ตกตะลึง

เวนดี้ส่งเสียงเล็ก ๆ และเริ่มสับเปลี่ยนที่นั่งของเธอ เธอเหลือบมองแจสเปอร์แล้วกลับมามองที่ดอว์สัน

เวนดี้บอกกับตัวเองว่าเธอจะไม่ 'เป็นผู้หญิง' มากหากให้แจสเปอร์มาอยู่ที่บ้านของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม หัวใจของเวนดี้ไม่ได้ปฏิเสธความคิดนี้

อันที่จริง ความคิดของเธอเริ่มหมุนวนไปในทางที่เพ้อฝัน… 'นี่ไม่ใช่… การอยู่ก่อนแต่งใช่ไหม?'

แก้มของเวนดี้แดงก่ำเมื่อได้ยินคำที่ลอยอยู่ในหัว และเธอก็เบือนหน้าหนีเพื่อไม่ให้ใครเห็นอารมณ์ในดวงตาของเธอ

“เป็นเกียรติมากครับ” แจสเปอร์ยิ้มเล็กน้อยในขณะที่เขามองท่าทีเขินอายแต่มีเสน่ห์ของเวนดี้

ดอว์สันหัวเราะเสียงดังและพาทั้งสองคนลงไปข้างล่าง