เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 61

ถ้าหากไม่ใช่เพราะเพื่อนสาวคนสนิทของฉันส่งคำเชิญมาล่ะก็ ฉันไม่มีทางไปหรอก” เวนดี้อธิบาย

“อย่ากังวลไปเลย ผมไม่ได้คิดมาก มันเป็นเรื่องของอีวาน ช่างเขาเถอะ ถ้าหากเขาต้องการที่จะวิ่งไล่ตามคุณ มีคนอีกตั้งมากมายทำแบบเดิมกัน ยังไงก็เถอะ ในเมื่อเขากำลังจะแสดงตัวกับคุณ ผมคงต้องบอกเขาว่า เขาควรเลิกหมกมุ่นอยู่กับการคิดเพ้อฝันนั้นเสียที” แจสเปอร์หัวเราะเบา ๆ “คำพูดของคุณทำให้คนอื่นเข้าใจผิดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเราได้ง่ายนะ” เวนดี้บ่น

“จะไม่มีการเข้าใจผิดอีก ผมหมายถึงในสิ่งที่ผมพูด คุณก็รู้อยู่แล้วเหมือนกัน” แจสเปอร์พูดยืนยัน

“เฮ่! คุณยังไม่ได้เตรียมตัวเลยด้วยซ้ำ คุณ...จะพูดแบบนั้นได้ยังไง?”

“ผมต้องเตรียมตัวอะไรล่ะ? สิ่งที่ผมหมายถึงคือการที่คุณควรจะจดจ่อในเรื่องการทำงานอยู่เคียงข้างผม แทนที่จะคิดแต่เรื่องความสัมพันธ์ ในฐานะหัวหน้า ผมไม่ต้องการเลขาที่คิดถึงแต่ผู้ชายคนอื่นอยู่ตลอดเวลา”

“...ไปตายซะ!”

…...

เวลา 5 โมงเย็น ณ โรงแรมเชอราตัน

ในฐานะที่เป็นกลุ่มโรงแรมตะวันตกกลุ่มแรก ๆ ในจังหวัด สำหรับคนธรรมดาไม่สามารถที่จะไปเชอราตันได้

ผู้คนต่างรู้สึกอยากรู้อยากเห็นและชื่นชมโรงแรมห้าดาวแห่งนี้อย่างมาก

รถเบนท์ลีย์ของแจสเปอร์ค่อย ๆ มาจอดตรงหน้าทางเข้า แจสเปอร์ลงจากรถและยื่นกุญแจให้กับพนักงานหิ้วกระเป๋าแล้ว จากนั้นสายเรียกเขาจากจอห์นก็ดังขึ้น

“คุณเลน พวกเราพร้อมแล้วครับ ตอนนี้ทุกคนกำลังรอคุณอยู่”

แจสเปอร์เหลือบมองเวลาและยิ้มกว้าง “ฉันอยู่ห้อง 407 ชั้นล่าง เดี๋ยวขึ้นไป ขอคุยกับคนข้างล่างก่อนสักสองสามคนนะ”

“407เหรอ? ก็ได้ พวกเรากำลังรอคุณอยู่” จอห์นพูดพลางหัวเราะคิกคัก

หลังจากวางสายโทรศัพท์ แจสเปอร์และเวนดี้ได้เข้าไปที่ล๊อบบี้ของโรงแรมพร้อมกัน

แม้ว่าเชอราตันจะเป็นโรงแรมสุดหรูหราสำหรับผู้คนในยุคนี้ แต่ก็ดูเชยเกินไปสำหรับบางคนที่มองเห็นความงามทางสุนทรียศาสตร์ที่มาจากอนาคตอีก 20 ปีในข้างหน้า

“ผมควรจะเข้าไปบริหารอุตสาหกรรมโรงแรมเองสินะ ไม่มีโรงแรมไหนเลยที่เตะตาเลยสักแห่ง” แจสเปอร์พูดอย่างเป็นกันเอง

เวนดี้เคยชินกับแนวคิดที่แปลกประหลาดของแจสเปอร์อยู่แล้ว ขณะที่บรรสนทนาดำเนินไป ผู้หญิงหน้าตาคุ้นเคยก็ปรากฏตรงหน้าของทั้งสองคน

“เวนดี้ ชูเลอร์?” ผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างความประหลาดใจ

เวนดี้ยิ้ม “ควินนี่ คลินท์ ใช่ไหม? เกือบจำเธอไม่ได้แล้วเสียนิ” เธอกล่าว

ใบหน้าของควินนี่เป็นมิตรเเละค่อนข้างสวย อย่างไรก็ตาม เธอดูซีดกว่าเมื่อเทียบกับเวนดี้

ถึงอย่างไรก็ตาม ควินนี่มีท่าทีสุภาพเรียบร้อย เเจสเปอร์จำเธอได้เช่นกัน เธอเป็นหญิงสาวที่มีการศึกษาสูงเเละมารยาทดี

ควินนี่เเต่งตัวไปงานเลี้ยงรุ่นวันนี้ ดูเหมือนว่าเพิ่งซื้อชุดเดรสตัวใหม่ได้ไม่นาน เเละมันค่อนข้างเหมาะกับเธอเลย

“ฉันคิดว่าเธอจะไม่มาเเล้ว”

ควินนี่ดีใจมากเมื่อเห็นเวนดี้ เธอเดินไปข้างหน้าพลางพูดต่อ

“ฉันไม่มีทางเลือก ก็พวกเธอเล่นโทรมาเซ้าซี้ขนาดนั้น ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องมา… นี่คือ เเจสเปอร์ เลน จำเขาได้ใช่ไหม?”

เมื่อได้ยินคำพูดของเวนดี้ ควินนี่ก็มองไปทางเเจสเปอร์ เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหัว “มันก็นานแล้วนะ ฉันจำไม่ได้” เธอพูดอย่างงุ่มง่าม

เเจสเปอร์ไม่สนใจเช่นกัน เขาหัวเราะ “สิบปีผ่านไปไวเหมือนโกหก มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่คุณจะจำผมไม่ได้”

ควินนี่ไม่ได้คิดมากในสิ่งที่เเจสเปอร์พูด “คุณรู้รึเปล่า มีนักเก็งกำไรหุ้นที่มีทักษะสูงในชั้นเรียนของเรา อีวานเป็นคนเดียวที่ทำเงินได้ 700,000 ถึง 800,000 ดอลลาร์ ในตลาดหุ้นของปีนี้ และออกเงินค่างานเลี้ยงรุ่นของวันนี้ด้วย” เธอบอกเวนดี้อย่างชื่นมื่น