เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 81

แจสเปอร์ขมวดคิ้วกับคำพูดของฮัดสัน

ตามที่เขาจำได้ ขณะนี้ซีน่าน่าจะอยู่ในช่วงวิกฤตในการเตรียมตัวสำหรับรายการ

ซีน่าได้พัฒนาซอฟต์แวร์การสื่อสารอย่างแท้จริง และพวกเขาได้สร้างปัญหาให้กับเทอไรโซนอย่างมาก

แต่นั่นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในปีพ.ศ. 2547

ผีเสื้อเริ่มขยับปีกเพื่อโบยบินแล้ว แต่ซีน่าเข้าสู่อุตสาหกรรมการสื่อสารเมื่อสองปีก่อนที่มันควรจะเป็น ไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขากำลังพัฒนามันด้วยตัวเอง

ปัจจุบันซีน่ากำลังดำเนินการอย่างเต็มที่ และจะกลายเป็นหนึ่งในสามเว็บไซต์เครือข่ายชั้นนำของประเทศ ร่วมกับเน็ตซีและโซฮา

แนวคิดที่สำคัญที่สุดสำหรับผู้ใช้อินเทอร์เน็ตในตอนนี้ คือแนวคิดของเว็บพอร์ทัล เนื่องจากหน้าที่หลักของตอนนี้คือทันต่อสถานการณ์ต่าง ๆ อย่างรวดเร็ว จึงซับซ้อนน้อยกว่าในปีต่อ ๆ มา

เทอไรโซนและซีน่ามีขนาดที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงในขณะนี้ ทั้งหมดที่ใช้เป็นเพียงการย้ายเล็ก ๆ ของซีน่า และเทอไรซอนจะสูญเสียแนวรับหนึ่งแนว

นั่นเป็นเหตุผลที่ฮัดสันโทรหาแจสเปอร์ทันทีที่เขารู้เรื่องนี้ ความกังวลใจของเขาปรากฏชัดในน้ำเสียงของเขา

“ใจเย็น ๆ ก่อน รอดูการตอบรับ”

“ในตอนนี้หาวิธีรับเวอร์ชั่นเบต้าภายในก่อนนะ”

แจสเปอร์ยังคงไม่สะทกสะท้าน ต่างกับเทอไรโซนที่เป็นกังวลใจ ซีน่าไม่เคยสามารถเอาชนะเทอไรโซน เพราะภายหลังเทอไรโซนได้ค่อย ๆ เข้าสู่โรงไฟฟ้ามูลค่าหลายล้านเหรียญ ในขณะเดียวกันซีน่าก็ถูกทิ้งให้ยืนบนขาสุดท้าย และกล้าเป็นฝุ่นเท่านั้น

ความทรงจำที่เขามีในชาติที่แล้วทำให้แจสเปอร์มีความเชื่อเต็มเปี่ยมว่าเขาจะรอดพ้นจากสงครามธุรกิจครั้งนี้ไปได้

เหลือเพียงรอดูว่าซีน่าวางแผนโจมตีเทอไรโซนอย่างไร

เมื่อวางสาย ประตูด้านหลังเขาก็เปิดออก

เวนดี้ออกมา

“พวกท่านหลับไปแล้ว” เวนดี้บอกแจสเปอร์

“เอาล่ะ ถึงเวลาที่เราจะต้องกลับกันแล้ว” แจสเปอร์ตอบ

อย่างไรก็ตาม เวนดี้ไม่ยอมเดินไป สายตาของเธอกวาดมองแจสเปอร์ขณะที่เธอถามอย่างไม่ใส่ใจว่า “แฟนเก่าของคุณ เพเนโลเป้น่ะ คุณสองคนเกือบจะแต่งงานกันแล้วใช่ไหม?”

‘ใช่ ผมเคยคิดเรื่องนี้มาก่อน มันเป็นการเข้าใจผิดนี้ ผมสาบานได้’

แจสเปอร์เดินไปทางเบนท์ลีย์และตอบด้วยน้ำเสียงที่เฉยเมยมากกว่าของเวนดี้ “การทำผิดพลาดคือการเป็นมนุษย์ การเป็นมนุษย์คือความผิดพลาด”

เวนดี้ยิ้มด้วยดวงตาพระจันทร์เสี้ยว ขณะที่เธอมองไปที่แจสเปอร์และรีบวิ่งไปเปิดประตูที่นั่งผู้โดยสาร “ไปกันเถอะ ไปส่งหน่อย นะ!”

แจสเปอร์สตาร์ทรถด้วยความโล่งอก

มันถึงเวลาแล้วล่ะ!

“อยู่คนเดียว มันน่ากลัวไม่ใช่เหรอ?”

แจสเปอร์ขับรถไปยังย่านเล็ก ๆ ที่เวนดี้อาศัยอยู่และถามอย่างเป็นกันเอง

“ไม่จริงเลย” เวนดี้ตอบอย่างไม่ใส่ใจ ไม่สนใจความหมายที่ซ่อนอยู่ของแจสเปอร์

“อย่าดูถูกฉันนะ ฉันนอนคนเดียวตั้งแต่ยังเด็กเพราะพ่อของฉันยุ่งกับงานอยู่เสมอ และฉันก็ค่อย ๆ โตขึ้นเองไงเล่า”

แจสเปอร์ชมเชยเธอว่า “พ่อแม่ของผมชอบคุณใช่ไหม? แวะมาทานอาหารเย็นที่บ้านพ่อแม่ของผมได้ทุกเมื่อนะ แต่ย่านที่คุณอาศัยอยู่ มันอยู่ไกลจากบ้านพ่อแม่ของผมไปหน่อยหรือเปล่า?”

“มันไกลเกินไปหน่อยไหม หมายความว่าไง?” เวนดี้กะพริบตา ยังคงไม่รู้ว่าแจสเปอร์พูดอะไรเป็นนัย “ฉันจะรู้สึกแย่ถ้าฉันไปทานอาหารของพ่อแม่คุณบ่อยน่ะสิ”

"พ่อแม่ของผมก็เหมือนพ่อแม่ของคุณแหละ ลืมที่พ่อของคุณพูดไปหรือไง?” แจสเปอร์ถามอย่างเคร่งขรึม

จู่ ๆ เวนดี้ก็นึกขึ้นได้ว่าพ่อของเธอส่งเธอไปให้แจสเปอร์ดูแลอย่างไร ตอนนั้นเองที่เธอเข้าใจสิ่งที่แจสเปอร์บอกเป็นนัย ถึงการคุยตลอดการเดินทาง

เวนดี้หน้าแดงก่ำ เวนดี้ตอบอย่างเขินอายว่า “คือ ฉัน...”

“พื้นที่วิลล่าทั้งหมดนี้เป็นของผมอยู่แล้ว ตอนนี้มันก็ยังว่างอยู่ทั้งหมด งั้น ผมให้คุณเลือกหนึ่งที่ใกล้ ๆ ผม”

แจสเปอร์เชิญด้วยความจริงใจ “ห๊ะ! คุณไม่ได้ขอให้ฉันย้ายไปอยู่กับคุณใช่ไหม?” เวนดี้โพล่งออกมา

สิบนาทีต่อมา

...

ใต้อพาร์ตเมนต์ของเวนดี้

ปัง ประตูรถก็ปิดลง

“แจสเปอร์ ไอ้บ้า! บ้าชะมัด!” เวนดี้คว้ากุญแจวิลล่าที่เธอขโมยมาจากแจสเปอร์ไป เวนดี้ก็วิ่งออกไปอย่างเขินอายและโกรธเคือง

แจสเปอร์มองดูร่างของเวนดี้ค่อย ๆ หายไปในอาคาร ขณะที่เขาลูบแก้มและถอนหายใจอย่างสิ้นหวัง

เขารู้ว่าถ้าเขาต้องการให้เวนดี้อยู่กับเขา ไม่มีทางที่เวนดี้จะเห็นด้วยเมื่อพิจารณาถึงความสัมพันธ์ในปัจจุบันของพวกเขา และบุคลิกที่ขี้อายกับความรักนวลสงวนตัวของเธอ

เพราะว่ามันไม่ใช่ความตั้งใจของเธอด้วย เวนดี้จึงต้องแสดงบทบาทที่เกินไป และตอนนี้เธอก็โกรธเป็นอย่างจากอับอายอีก

ถึงกระนั้น เขาได้มอบกุญแจวิลล่าอีกชุดหนึ่งให้กับเธอ และเขาไม่ต้องเสียเวลาขับรถไปมาระหว่างสถานที่ทั้งสองแห่ง

“เราควรจะชวนเธอมาอยู่ด้วยกันสินะ ถ้ารู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น ถูกปฏิเสธดีกว่าถูกเทวดาโกรธเอาแหละ” แจสเปอร์บ่นกับตัวเองและขับรถกลับบ้าน

...

ขณะที่แจสเปอร์หลับไปอย่างสงบ บริษัทของซีน่ากำลังลุกโชนตอนเที่ยงคืนในเมืองหลวง

หลังจากได้รับทุนจากประเทศที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกในตอนแรก ซีน่ามีแผนที่จะผลักดันตัวเองเข้าสู่ตลาดต่างประเทศในปีนี้ สภาพการทำงานและสิ่งอื่น ๆ ของพวกเขาดีกว่าของเทอไรโซนมาก

เดน วาร์เรน นั่งอยู่ในห้องประชุมซึ่งมีแกนหลักด้านเทคนิคและผู้บริหารระดับสูงของซีน่าอยู่ด้วย

“ผมเห็นซีน่าแชทเวอร์ชั่นเบต้าแล้ว มันไม่เลวเลย”

เดนพูด และส่วนใหญ่ในห้องประชุมก็สว่างขึ้น

“ถึงยังไง นี่ไม่ใช่เหตุผลที่เราจะก้าวไปข้างหน้า หากเราไม่สามารถแม้แต่จะเอาชนะมือสมัครเล่นทั้งห้าในคาเวิร์น ซิตี้ด้วยกำลังทางเทคนิคและทีมอุตสาหกรรมที่ดีที่สุดในประเทศได้ เราลืมการเข้าสู่ตลาดไปได้เลย เราอาจจะพามังกรผงาดกระแทกเข้ากับพื้นได้นะ”

ในฐานะผู้ก่อตั้ง เดนมีอำนาจเด็ดขาดในซีน่าและการเลือกใช้คำพูดของเขาค่อนข้างหยาบคาย

“เป้าหมายของเราคือเป็นผู้นำในด้านข้อความโต้ตอบแบบทันที เทอไรโซนมีความกล้าเพียงอย่างเดียว ไม่มีอะไรมาเทียบการพัฒนาเทคโนโลยีที่เร็วกว่าของเราได้เลย ไม่มีอะไรมากไปกว่าก้อนกรวดเล็ก ๆ ที่พยายามก้าวขึ้นสู่จุดสูงสุด

“การส่งข้อความโต้ตอบแบบทันที คือการต่อสู้ที่สำคัญที่สุดที่เราต้องเอาชนะก่อนที่เราจะเข้าสู่ตลาดหุ้นต่างประเทศ หากเราชนะ รายงานธุรกิจของเราจะดูดีขึ้นมาก และจะส่งผลต่อผลลัพธ์ที่ว่า เราจะสามารถเข้าสู่ตลาดได้สำเร็จหรือไม่ ประมาทไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว

“คุณวาร์เรน ฝ่ายวิจัยและพัฒนาเทคโนโลยีมีความมั่นใจมากในการชนะการต่อสู้ครั้งนี้” เวลส์กล่าวอย่างมั่นใจ เขาเป็นผู้อำนวยการด้านเทคนิคคนปัจจุบันของซีน่า

เดนพยักหน้า “แล้วฝ่ายธุรกิจล่ะ? คุณได้สรุปแผนการเผยแพร่สำหรับโปรแกรมเบต้าเวอร์ชั่นแรกแล้วหรือยัง?

ผู้บริหารระดับสูงอีกคนพยักหน้าและพูดว่า “พร้อมตามแผนครับ จะเปิดตัวอย่างเป็นทางการตอน 8 โมงเช้าของวันพรุ่งนี้ และเราได้เริ่มเผยแพร่ข่าวบนเว็บไซต์อย่างเป็นทางการของเราแล้ว”

“ดีมาก แล้วฉันจะรอฟังข่าวชัยชนะของเรา” เดนยืนขึ้นและเดินไปที่หน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศสบานใหญ่ด้วยรอยยิ้ม

“โซฮาเป็นคู่แข่งรายเดียวของเรา เมื่อพูดถึงตลาดอินเทอร์เน็ตภายในประเทศ แม้แต่เน็ตซีของแซมก็ตามหลังเราหลายไมล์”