เกิดใหม่ ไปให้สุด นิยาย บท 80

แซลลี่ทานอาหารเย็นพร้อมกับเสียงหัวเราะอย่างมีความสุข

เวนดี้หันไปหาแจสเปอร์ด้วยท่าทางภาคภูมิใจ

แจสเปอร์หัวเราะคิกคัก 'ผู้หญิงคนนี้น่ารักขึ้นเรื่อย ๆ’

...

อาหารเย็นประกอบด้วยไก่ทอด ผักสองสามจาน และซุป

แจสเปอร์และครอบครัวของเขานั่งรอบโต๊ะอาหาร บรรยากาศสว่างขึ้นอย่างมาก และเวนดี้ก็ไม่ประหม่าเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว อันที่จริง เธอเริ่มทำให้อารมณ์แจ่มใสขึ้นแล้ว

ชาร์ลีพูดมากขึ้นเมื่อเวนดี้อยู่ที่นี่ และเขาจะถามคำถามกับเธอเป็นครั้งคราว

ผู้หญิงคนนั้นฉลาดเพราะเธอไม่ได้เล่าเรื่องทั้งหมด เธอเพียงบอกว่าครอบครัวของเธอทำธุรกิจและเธอทำงานที่ธนาคารพาณิชย์

ตามที่ครอบครัวคนธรรมดาคิดกัน ผู้หญิงที่มีพื้นฐานครอบครัวเช่นนี้เหมาะสมที่สุดสำหรับลูกชายของพวกเขาแล้ว

ไม่ต้องพูดถึงว่าเวนดี้เป็นผู้หญิงที่สวย ทั้งแซลลี่และชาร์ลีก็พอใจกับเธอมาก

แจสเปอร์ดื่มกับชาร์ลีและพูดว่า "พ่อครับ ปีนี้...ผมรบกวนพ่อกับแม่มากเกินไปแล้ว” ชาร์ลีไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้น

“นายกำลังพูดเรื่องอะไร มันเป็นหน้าที่ของเราในฐานะพ่อแม่ของนายยังไงล่ะ”

แจสเปอร์หัวเราะออกมาอย่างขมขื่น “ผมเลิกกับเพเนโลเป้แล้วนะครับ” หูของเวนดี้ผึ่งทันทีที่ได้ยินหัวข้อนี้

“งั้นก็ดี” ชาร์ลีพอใจ “แม่หนูคนนี้เก่งกว่าเพเนโลเป้เสียอีก”

“ผมกับเวนดี้พึ่งรู้จักกันเอง ยังไม่ได้คบกัน แต่อีกไม่นานเราจะได้คบกันครับ”

“คืนนี้กลับกับพวกเรานะพ่อ ผมซื้อบ้านใหม่แล้ว เราจะได้อยู่ด้วยกัน” แจสเปอร์แนะนำ

“ไม่ไป”

ชาร์ลีปฏิเสธโดยไม่ได้คิดอะไรมาก

“ฉันไม่มีอิสระในเมืองนั้นเท่าที่นี่หรอก” ชาร์ลีอธิบาย

แจสเปอร์ยืนกรานว่า “ผมซื้อวิลล่าในเมืองสองสามหลังแล้ว พ่อกับแม่ไปอยู่ด้วยกันได้ มีสวนข้างบ้านที่พ่อสามารถปลูกผักและดอกไม้ได้ แล้วแต่การตัดสินใจของพ่อแม่ครับ” ชาร์ลีเงียบไป

“ผมรู้ดีว่าแม่เสียสละมามากพอแล้ว พ่อ ผมรู้ว่าพ่อเอาแต่นิ่งเงียบเกี่ยวกับสิ่งที่เพเนโลเป้ทำ เพียงเพราะผมชอบเธอ แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว ผมแค่อยากให้พ่อแม่มีความสุข” แจสเปอร์แสดงความจริงใจ

“ฉันจะให้แม่เก็บของหลังอาหารเย็น อย่าลืมคืนเงินด้วยล่ะ” ชาร์ลีเตือน

“ผมจะไม่ลืมครับ” แจสเปอร์ตอบอย่างร่าเริง “เอาศักดิ์ศรีของตระกูลเลนเป็นประกันครับ”

“ไอ้เด็กคนนี้” ชาร์ลียิ้มแล้วเดินกลับเข้าไปในบ้าน

หลังอาหารเย็น แจสเปอร์พาเวนดี้ไปด้วย ในขณะที่เขาไปคืนเงินให้ทุกคนที่ครอบครัวเป็นหนี้

ญาติส่วนใหญ่ของเขาสงสารครอบครัวของเขาไม่เหมือนกันครอบครัวของบาร์ด ดังนั้นพวกเขาจึงรู้สึกขอบคุณมากกว่าไม่พอใจ

แจสเปอร์ชัดเจนเมื่อเจอครอบครัวเหล่านี้ เขาจะคืน 10,000 สำหรับทุกสองสามครอบครัวของเขาที่ยืมมาสองสามพัน และ 15,000 สำหรับที่ยืมมา 10,000

ไม่ใช่ว่าแจสเปอร์ไม่ต้องการให้มากกว่านี้ แต่เพราะดอกเบี้ยที่เขาได้รับในแต่ละวัน มันมากกว่าจำนวนเงินที่เขาจ่ายคืนในวันนี้เสียอีก

ผู้คนเหล่านั้นควรที่จะได้รับผลประโยชน์จากความใจดีในครั้งนี้

เขาจะเพาะเมล็ดพันธุ์แห่งความเกลียดชัง ก็ต่อเมื่อเขาให้มากเกินไป

หลังจากเขาจ่ายหนี้คืนหมดแล้ว คนทั้งหมู่บ้านก็รู้ว่าลูกชายของชาร์ลีเข้ามาในเมือง เขายังใจกว้างมากที่จะจ่ายหนี้ที่พวกเขามี ทั้งหมู่บ้านยกย่องเขา

แจสเปอร์กลับบ้านไปหาชาร์ลีและแม่ของเขา ที่เก็บของเรียบร้อย และพร้อมที่จะไปแล้ว

พวกเขามีเสื้อผ้าเพียงไม่กี่ตัว ดังนั้นพวกเขาจึงพร้อมที่จะออกไปเมื่อใดก็ได้

เขาล็อกประตู

แจสเปอร์ได้เดินทางไปที่บ้านของหัวหน้าหมู่บ้านเป็นการส่วนตัวและขอให้เขาดูแลที่ดินของเขา แจสเปอร์จะไม่ใจดีแบบนี้อีกแล้ว ถ้าครอบครัวของบาร์ดพยายามแย่งชิงมันไปจากพวกเขาอีกครั้ง

แจสเปอร์ไม่ได้สนใจเรื่องแปลงที่ดิน เขาไม่ยอมให้ป้าทำตามที่เธอต้องการ ถ้าเธอต้องการจะทำอะไร เขาจะทำทุกอย่างเพื่อขัดขวางเธอ

นี่คือสิ่งที่บรรพบุรุษของพวกเขามอบให้ชาร์ลี ดังนั้นจึงไม่สามารถมอบให้ใครได้

นี่เป็นเรื่องศักดิ์ศรีของตระกูลเลน

หลังจากจัดการทุกอย่างแล้ว แจสเปอร์ก็เก็บสัมภาระของพ่อกับแม่ไว้ในท้ายรถ และออกจากหมู่บ้าน มุ่งหน้าไปยังเมือง

ขณะนั่งอยู่ในรถ แซลลี่สัมผัสในรถ ก่อนจะอุทานว่า “รถคันนี้สบายมาก มันต้องแพงมากใช่ไหม?”

ชาร์ลีไม่ได้พูดอะไร แต่สายตาของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม

พ่อแม่ของแจสเปอร์ไม่เคยนั่งในรถหรูมาก่อน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับรถมากนัก เขาจะรู้สึกได้ว่าสบายหรือไม่ก็ต่อเมื่อได้เข้าไปนั่งข้างใน

เวนดี้ยิ้ม “รถคันนี้ราคาไม่ถูกเลยนะคะ แต่มันเป็นเงินที่หามาอย่างยากลำบากของลูกชายคุณ”

“มันคงเป็นเรื่องยากมากเลยสินะ” แซลลี่ปวดใจกับลูกชายของเธอ

เวนดี้ปิดปากและยิ้ม ก่อนจะหันไปมองแจสเปอร์อย่างตั้งใจ ขณะที่เขาขับรถ “ใช่ค่ะ ทั้งหมดนั้นมันไม่ง่ายเลย”

ที่จริงแล้วมันยากมากเลยที่จะนั่งหน้าคอมพิวเตอร์และขยับเมาส์ และพิมพ์บนแป้นพิมพ์ และเขาก็ทำเงินได้ในเวลาเพียงไม่กี่นาที

...

ไม่กี่ชั่วโมงต่อมา ที่บริเวณวิลล่าของมิเรจซิตี้ แจสเปอร์จอดรถไว้ที่ประตูบ้านที่เขาเลือกไว้นานแล้ว และเข้าไปในบ้านพร้อมกับพ่อแม่ที่ตกตะลึง

“แม่ครับ พ่อครับ พวกคุณจะอยู่ที่นี่ต่อจากนี้ พรุ่งนี้ผมจะให้เวนดี้จ้างแม่บ้านให้คุณสอง เพื่อจะดูแลคุณด้วย”

ทั้งแซลลี่และชาร์ลีส่ายหัว

“แม่บ้านอะไรกัน? เปลืองเงินเปล่า ๆ ทำไมต้องมีคนดูแลเรา ในเมื่อเราย้ายมาเองได้ เราก็ต้องดูแลตัวเองได้ ใช่ไหมล่ะ? ไม่ต้องจ้างแม่บ้านหรอก”

“ไม่ต้องเปลืองเงินหรอก” ชาร์ลีย้ำ

แจสเปอร์ส่ายหัว แต่ก็ปล่อยให้เรื่องนั้นจบลง

แจสเปอร์มอบการ์ดให้แซลลี่ กุญแจวิลล่า และเงินสดสองสามปึก “ผมอยู่ไม่ไกลจากที่นี่นะครับ แต่ปกติผมไม่ค่อยว่าง ดูแลตัวเองด้วย ผมจะไม่เป็นไรครับ ผมกับเวนดี้จะมากินข้าวด้วยตอนเราว่าง”

“เก็บเงินไว้นะครับ และรหัสผ่านของบัตรคือวันเกิดของผม ไม่ต้องกังวลเรื่องการใช้จ่ายเงิน”

แซลลี่รับบัตรและสัญญา แต่ดูเหมือนชัดเจนว่าเธอวางแผนที่จะเก็บบัตรไว้และเก็บเงินไว้ และไม่เต็มใจจะใช้มัน

แจสเปอร์ทำอะไรไม่ได้ เพราะพ่อแม่ของเขาเคยชินกับการประหยัด แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่พ่อแม่ของเขาจะเริ่มกระฉับกระเฉงในตอนนี้

แต่คงจะเปลี่ยนได้ในไม่ช้า

อย่างน้อยสภาพความเป็นอยู่ของพวกเขาก็ดีขึ้นมากในตอนนี้

เวนดี้นำทางคู่สามีภรรยาเข้าไป พาพวกเขาเดินขึ้นและลงวิลล่าเพื่อทำความคุ้นเคยกับบ้านใหม่ของพวกเขา ระหว่างนั้นแจสเปอร์ก็รับสายโทรศัพท์และเดินไปตรงทางเข้าวิลล่า

“ตามคำแนะนำของคุณ คุณเลน เราได้อัปโหลดโปรแกรมบีบอัดใหม่ที่น้อยกว่า 1MB ในเย็นวันนี้ และลูกค้าก็ชมว่ามันยอดเยี่ยมมาก! ผู้ใช้ที่ลงทะเบียนของเรามีเกินเจ็ดล้านคน และเรามาถึงจำนวนสูงสุดแล้ว ผู้ใช้ออนไลน์ถึง 3 ล้านคนเลยครับ!”

เสียงของฮัดสันเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“ทำได้ดีมากครับ” แจสเปอร์ยิ้ม

“แต่คุณเลน ผมเพิ่งได้รับการแจ้งเตือนจากเพื่อนร่วมชั้นเก่าที่ทำงานที่ซีน่า เว็บไซต์พอร์ทัลที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ พวกเขากำลังดึงจำนวนผู้ใช้ของเราไป และแอบพัฒนาซอฟต์แวร์ส่งข้อความโต้ตอบแบบใหม่ทันทีเพื่อโจมตีเรา เราอาจจะมีปัญหาครับ”