เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 7

คนลึกลับประหนึ่งเทพมังกรที่เห็นหัวไม่เห็นหางอย่างเฉียวหยู่โม่ จะมาร่วมงานวันเกิด ซ้ำยังเตรียมของขวัญมาด้วยตัวเองงั้นเหรอ!

ทว่าสิ่งที่ทำให้คนทั้งงานตกตะลึงเสียยิ่งกว่า คือลูกสาวของตระกูลเหลิง แม้จะยืนอยู่ต่อหน้าเฉียวหยู่โม่ แต่กลับยังวางตัวสุขุมเยือกเย็นและมีท่วงท่าสง่างาม ราวกับว่าไม่ใช่คนเดียวกันกับหญิงสาวที่หยิ่งผยองและโง่เขลาเมื่อก่อนหน้านี้เลย

เรื่องนี้ นับว่าเป็นเหมือนระเบิดลูกหนึ่ง ที่ทำให้แขกเหรื่อทั่วทั้งงานช็อกจนอ้าปากค้าง!

ทว่าตอนนี้ เฉียวหยู่โม่ไม่สนใจสายตาจากรอบข้างที่มองมาเลยแม้แต่น้อย เพียงจดจ้องเหลิงหยุนฉีไม่วางตา

แม้แต่ท่านเหลิงที่มากประสบการณ์ ซ้ำยังเป็นคุณปู่แท้ๆของเธอ อยู่ด้วยกันทั้งเช้าเย็นแบบนี้ ยังมองพลาดไปได้

การมาในครั้งนี้ ถือว่าน่าสนใจ

เหลิงหยุนฉีอดกำมือตัวเองไว้แน่นไม่ได้ คนอย่างเฉียวหยู่โม่ ด้วยหน้าตาแบบนี้ กำลังจดจ้องเธอไม่วางตาต่อหน้าคนทั้งงาน

ยิ่งไปกว่านั้น คือเธอยังสังเกตเห็นแววตาลึกซึ้งของเซียวหรานที่ยืนมองอยู่อีกข้าง

บอกตามตรง ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งเธอก็แอบรู้สึกภูมิใจอยู่ลึกๆ แต่ว่า!

ทำไม เธอถึงรู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนหนังสือเล่มหนึ่งที่ถูกเปิดออก และกำลังถูกเฉียวหยู่โม่สำรวจอย่างละเอียดกัน?

“คุณชายเฉียวกำลังมองอะไรคะ?” ถ้าไม่ใช่เพราะผ่านช่วงสาวน้อยวัยใสมานานแล้ว ถูกเฉียวหยู่โม่จ้องมองขนาดนี้ เธอคงจะเข้าใจผิดว่าเขาแอบคิดอะไรกับเธอแน่ ๆ

เฉียวหยู่โม่ยกยิ้ม โค้งตัวลงเล็กน้อย เห็นเธอเบิกตากว้าง ทว่าลมหายใจกลับสม่ำเสมอ ไม่เปลี่ยนแปลงไปแม้แต่น้อย อดไม่ได้ที่จะยิ้มเอ่ยที่ข้างหูเธอเบาๆว่า “เธอกลัวฉันเหรอ?”

แม้จะไม่แสดงออกมาทางสีหน้า แต่ฝ่ามือกลับถูกบีบจนแดงไปหมดแล้ว กลัวว่าเขาจะดึงหางจิ้งจอกน้อยของเธอออกมาหรือไง?

“จะจะเป็นไปได้ยังไงกัน?” เหลิงหยุนฉีรู้สึกว่าวันนี้โลกมันช่างแฟนตาซีเสียเหลือเกิน เฉียวหยู่โม่ที่ลึกลับคาดเดายาก และเย็นชาห่างเหินคนนั้น กำลังกระซิบที่ข้างหูเธอในระยะใกล้ชิดขนาดนี้?

หรือนี่ นี่ก็เป็นความต้องการของคุณปู่งั้นเหรอ?

ที่สำคัญคือ กลิ่นอายของคนคนนี้ อยู่ใกล้เกินไปแล้ว!

แม้เธอจะมั่นใจว่าตัวเองหนักแน่นขนาดไหน ก็อดไม่ได้ที่จะเผลอวู่วาม

“งั้นก็ดี” เฉียวหยู่โม่พยักหน้า พลันหยัดตัวตรง ท่ามกลางสีหน้าของแขกเหรื่อที่บ้างก็ตกตะลึง บ้างก็ประหลาดใจ

เมื่อเห็นว่าเขาเว้นระยะห่างพูดคุยปกติ เหลิงหยุนฉีก็ค่อยๆถอนหายใจอย่างโล่งอก คนคนนี้ให้ความรู้สึกกดดันเกินไป จนเมื่อกี้เธอถึงกับเผลอกลั้นหายใจ

ทันใดนั้น ดนตรีในห้องโถงจัดเลี้ยงก็เริ่มถูกบรรเลง เสียงเพลงวอลซ์ไพเราะค่อยๆดังขึ้น

ในฐานะเจ้าภาพงานเลี้ยง จางหมินมาทักทายพูดคุยกับเฉียวหยู่โม่ รอบข้างพลันมีคนไม่น้อยเข้ามารายล้อม

ทว่า ทันใดนั้น จู่ ๆก็เกิดเสียงอื้ออึงขึ้นท่ามกลางฝูงคน

ทุกคนต่างมองไปยังทิศทางของเหลิงหยุนฉีด้วยสีหน้าที่บอกไม่ถูก