เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 140

โทรศัพท์มือถือของ เฉียวหยู่โม่ อยู่ดีๆ ก็สั่นขึ้นมา เขามองไปที่ข้อความที่หวังเชียนส่งมาหา เขารู้สึกได้ทันที ว่าอีกฝ่ายกำลังตัวสั่นเพราะความโกรธ

พี่สะใภ้เล็ก...

ดังนั้น เขาได้พบกับ เหลิงหยุนฉีแล้วเหรอ?

เฉียวหยูโม่ขยับริมฝีปากขึ้น เผยรอยยิ้มเยาะ

“แล้วนายทำยังไง?” เขาส่งข้อความถามกลับไป

จิ้งจอกน้อยตัวนั้น ซ่อนหางไว้เป็นอย่างดี การควบคุมอารมณ์ของเธอก็สมบูรณ์แบบ จนไม่มีใครจับพิรุธได้ เขาอยากรู้ อยากเห็นจริงๆ ว่าหวังเชียนไปยั่วโมโหเธอแบบไหน?

ครั้งที่แล้ว เจอกันที่ร้านกาแฟก็ดูคุยพูดจากันถูกคอดี ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ลวงความลับว่าเธอจะไปปาร์ตี้ที่ "หยูดี" เพื่อจะได้สร้างสถานการณ์ว่าเจอกันโดยบังเอิญ

พอเขาจ้องโทรศัพท์ พิมพ์ตอบกลับวีแชทแบบนั้น ทั้งห้องประชุมก็เงียบสงัด จนสามารถได้ยินเสียงเข็มตกลงพื้น!

คนทั้งโต๊ะหันขวับมามองเขาเป็นสายตาเดียวกัน

ในที่ประชุมนั้น ส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติผมสีบลอนด์ ตาสีฟ้า

ทนายความที่ติดตามเฉียวหยู่โม่ มาประชุมที่สวิตเซอร์แลนด์ ล้วนรู้สึกประหลาดใจมากขึ้นเรื่อยๆ

โครงการมูลค่ากว่า50 พันล้านดอลลาร์ กำลังประชุมกันถึงจุดสำคัญ ประธานใหญ่ของพวกเขา กลับเล่นโทรศัพท์ในที่ประชุมอย่างหน้าตาเฉย? ? ? ?

ทุกคนต่างขยี้ตาตัวเองเบาๆ คิดว่าตัวเองตาฝาดไปหรือเปล่า

แต่ไม่ว่าเขาจะขยี้ตากี่ครั้ง เฉียวหยู่โม่ ก็ยังพิมพ์ส่งข้อความในโทรศัพท์มือถืออย่างหน้าตาเฉย

วินาทีนั้น ทุกคนมองไปที่หลัวจิ้นเกือบจะพร้อมกัน ส่งสายตาขอคำแนะนำ!

สีหน้าของผู้ช่วยหลัวดูสงบกว่าทุกคน เขาก้มหน้าอ่านสัญญาต่อไป สีหน้าไม่เปลี่ยนไปสักนิด

ตั้งแต่ที่ได้รู้จักกับเหลิงหยุนฉี เวลาที่คุณชายเฉียวเข้าที่ประชุม เขาก็ไม่เคยปิดโทรศัพท์มือถือเลยสักครั้ง แถมเขายังพิมพ์ตอบกลับวีแชท ในเวลาที่สำคัญแบบนี้อีก ถ้าเดาไม่ผิด น่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับคุณหนูเหลิงแน่ๆ

พอตัวแทนจากสวิตเซอร์แลนด์ ได้เห็นท่าทางสบายอกสบายใจของ เฉียวหยู่โม่ จากนั้นก็หันไปดูท่าทางที่เป็นธรรมชาติของหลัวจิ้นก็อดไม่ได้ที่จะกระซิบกระซาบกัน:

“หรือว่าประธานเฉียวไม่พอใจกับราคาที่พวกเราเสนอไปหรือเปล่า? รู้สึกเหมือนเขาจะเดินออกไปได้ทุกเวลา”

"50 พันล้านดอลลาร์ ราคานี้สูงที่สุดในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาแล้วนะ ถ้าจะพูดว่าเป็นราคาที่สูงเสียดฟ้าก็ไม่เกินไปสักนิด"

“ในตอนนี้เทคโนโลยีของเฉียวซื่อมีสิทธิบัตรผูกขาดระดับโลก ไม่มีบริษัทไหนแทนที่ได้ ผมสงสัยว่า อาจมีคู่แข่งของเราแอบส่งข้อความติดต่อกับประธานเฉียว ไม่อย่างนั้นเวลาที่สำคัญขนาดนี้ ประธานเฉียวคงไม่มีท่าทีที่เปลี่ยนไป ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุผลนี้ คุณลองว่ามาสิ ว่ายังมีเหตุผลอื่นอีกไหม?”

คนที่ถูกถามเงยหน้าขึ้น แล้วหันไปมองเฉียวหยู่โม่ครู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเฉียวหยูโม่ตั้งใจดูหน้าจอโทรศัพท์ ไม่ได้สังเกตเห็นท่าทีของเขาแม้แต่น้อย

ตอนนั้นเอง ที่เขารู้สึกได้ถึงสุภาษิตที่ว่า "น้ำท่วมปาก" เป็นยังไง

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ท่าทางของประธานเฉียว บอกอย่างชัดเจนว่าราคาที่พวกเขาเสนอให้นั้น มันต่ำเกินไป จนไม่อยากจะทำสัญญาด้วย!

"ขะ ขอโทษครับ ราคาที่เราเสนอไปเมื่อครู่ เกิดความผิดพลาดนิดหน่อย! ถ้าบริษัทของคุณ ยินดีที่จะให้ การสนับสนุนจดสิทธิบัตรกับบริษัทเรา เราเปลี่ยนราคาในสัญญาได้นะครับ"

ทนายหันขวับไปมองตัวแทนชาวสวิสเซอร์แลน ราวกับว่าเห็นผี

พะ พวกเขาต้องอ่อนน้อมถ่อมตนขนาดนี้เลยเหรอ?