ตอนแรกโจวอี้หมิงก็ฟังไม่เข้าใจ รอจนลูกสาวของตนเองเผยรอยยิ้มที่แสนผิดมนุษย์มนาออกมา สมองหมุนติ้ว จนความดันพุ่งสูงปรี๊ดขึ้นมาทันที
โดยไม่คำนึงถึงสถานการณ์ใดๆ พลันใช้ฝ่ามือตบหลังศีรษะของเธอ “ยัยเด็กบ๊อง พูดไร้สาระอะไรออกมาเนี่ย!”
มันเป็นความเคยชินมาก่อนหน้านี้ ปากไม่มีหูรูด สาวน้อยคนหนึ่ง ท่ามกลางสาธารณชน กลับลามกมากกว่าผู้ชาย!!
เพื่อไม่ยอมนัดบอด เธอสามารถทำทุกอย่างได้จริงๆ!
วิธีการนี้ ขนาดคุณหญิงโจวยังไม่ยอมออกโรงปกป้องลูกสาวของตนเองด้วยซ้ำ
คำพูดประเภทนี้ ถ้าไม่เอามาปะติดประต่อจนเชื่อมโยงกันก็ช่างเถอะ
สิ่งที่สำคัญคือ โจวหยุนยังจงใจให้อีกฝ่ายคิดไปทางนั้น...
นี่มันเป็นเรื่องที่ฝ่ายหญิงมานัดบอดควรทำงั้นเหรอ???
เมื่อฉุกคิดการนัดบอดที่เหมาะสมก่อนหน้านี้ ตนเองเสียพลังงานไปตั้งมากมาย
เมื่อคิดถึงสถานการณ์ของผู้ชายที่อยู่ฝ่ายตรงข้าม พยายามครุ่นคิดอย่างหนักหน่วง
ต้องการภูมิหลังของทางบ้านดีกว่าครอบครัวของตนเอง เอาแบบนิสัยเรียบง่าย ลูกสาวก็จะไม่ถูกหลอกและถูกรังแกได้ง่าย....
เธอยากเย็นแสนเข็ญ พยายามอย่างหนัก เพื่อหาคู่ที่เหมาะสมให้ลูกสาว จากนั้น วินาทีนั้น คุณหญิงโจวก็รู้สึกว่า เหมือนให้ข้าวหมารับประทานจริงๆ
เธอไม่คาดหวังใดๆ เรื่องนัดบอดระหว่างหวังเชียนและลูกสาวของตนเองอีกแล้ว แค่หวังว่า หวังเชียนจะไว้หน้าพวกเขาสักหน่อย อย่าเที่ยวแพร่ข่าวลือประโยคนั้นที่ลูกสาวของเธอเพิ่งจะพูดออกมาต่อโลกภายนอก...
มิเช่นนั้น คำนินทาอะไรพวกนั้น มันไม่สามารถดึงกลับมาได้ตลอดชีวิต
คุณหญิงโจวผู้ประพฤติตนเป็นผู้รากมากดีมาค่อนชีวิต วินาทีนี้อดไม่ไหวจนอยากจะก่ายหน้าผาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก