เกิดใหม่เป็นนางร้าย เอ๊ย! นางเอก นิยาย บท 143

หวังเชียนจ้องมองคำสามคำอย่างไม่อยากจะเชื่อ

พี่ชายของเขาไม่ปลอบใจเขาก็ไม่เป็นไร กลับทำร้ายจิตใจเขาเช่นนี้!!!

เมื่อเห็นว่าหวังเชียนถูกลูกระเบิดระเบิดลงศีรษะ วินาทีนั้นเหลิงหยุนฉี น้อยครั้งมากที่ไม่ได้สมทบให้หนักกว่าเดิม

อย่างไรก็ตาม หวังเชียนตัวสั่นอย่างอดไม่ได้

“พี่เฉียวทำเกินกว่าเหตุ!!เขามาถามผมว่า ‘ตายหรือยัง’?”

วินาทีถัดมา หวังเชียนทำตัวเป็นน้องชายที่ก็บ่นปอดแปดกับพี่สะใภ้ พร้อมทั้งเอาโทรศัพท์โชว์ทางด้านหน้าเหลิงหยุนฉี เพื่อให้เธอเห็นหลักฐาน!

-- “อ๊ากกก!! ซวยแล้ว!! พี่สะใภ้จะฆ่าผม!!!

-- “นายไปทำอะไรไว้?”

-- “ตายหรือยัง?”

นอกจากประโยคแรกที่หวังเชียนพูดแล้ว สองประโยคทางด้านหลังเฉียวหยู่โม่เป็นคนส่งทั้งสิ้น ระยะเวลาต่างกันมาก น่าจะเหตุผลด้วยความบังเอิญตรงที่โจวหยุนพูดลามกอยู่จนทำให้หวังเชียนตกใจ จึงไม่ได้ตอบกลับเฉียวหยู่โม่ทันทีทันใด ถึงได้โดนเขาซักถามกลับมาประโยคหนึ่งอย่างไม่น่าฟังเช่นนี้

เนื้อหาไม่มีความผิดปกติอะไร...

แต่ว่า...

ทำไมเฉียวหยู่โม่จึงไม่แก้ไขคำเรียกขาน “พี่สะใภ้เล็ก” ให้ถูกต้องทันทีล่ะ?

เหลิงหยุนฉีกระพริบตา ตอนที่เตรียมจะพูดออกมา ทันใดนั้นสีหน้าของหวังเชียนก็เปลี่ยนทันที “หยุนฉี คุณไปล่วงเกินใครในเซี่ยงไฮ้มาหรือเปล่าครับ?”

สายตาของเขากวาดตามองทิศทางบางแห่งจากทางด้านหลังของเหลิงหยุนฉี สีหน้าแววตาที่เพิ่งบ่นน้อยเนื้อต่ำใจบนสีหน้าเมื่อครู่นี้ถูกกวาดเรียบจนหายวับไปกลับตา ในทางกลับกัน สีหน้าเคร่งขรึมลงทันที

สไตล์เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วกิน ถึงกับโจวหยุนที่อยู่ด้านข้างตามไม่ทัน จนตอบโต้กลับอย่างไม่รู้ตัว “ไม่นะ เพื่อนซี้ของฉันยอดเยี่ยมขนาดนี้ จะไปล่วงเกินใครได้ไง แต่คนทั่วไปที่รู้สึกว่าเพื่อนซี้ของฉันเป็นคนไม่ดี สมองอีกฝ่ายต้องมีปัญหาทั้งนั้นแหละ”

ใช้ประโยชน์ความสัมพันธ์อันกว้างขวาง ดุดันอย่างแข็งแกร่ง อีกทั้งยังตั้งหน้าตั้งตาทำธุรกิจ!มีเพื่อนซี้ที่เก่งเฉียบขาดเช่นนี้ ไม่มีคู่แข่งแล้วใช่มั้ยล่ะ!!

หวังเชียนจ้องมองเธออย่างหวาดหวั่น พลันอ้าปาก

เพื่อนซี้ของพี่สะใภ้เล็กคนนี้—ปลิ้นปล้อนจริง!

ไม่เพียงแต่พูดลามก ทัศนคติเอาใจตามมาตรฐานสุดโต่ง! ต้องคารวะเลยแหละ!

“มีคนสองคนคอยจ้องมองพวกคุณอยู่ทางด้านหลัง แสดงอาการจ้องมองมาทางไม่พอใจนัก พูดกันอย่างจริงจัง อีกฝ่ายจับตามองหยุนฉีอยู่ตลอด” หวังเชียนเรียกความคิดที่กระจัดกระจายดึงกลับมา พลันเร่งพูดเรื่องจริงจัง

เหลิงหยุนฉีได้ยินคำพูดนี้ของเขาแล้ว จึงหันหลังกลับไปสงบเสงี่ยม บังเอิญสบตาสายตาสอดส่องลับๆ ล่อๆ ของบก.จางและช่างภาพของ《บุกเบิก》พอดี

บก.จางกับช่างภาพถูกจับได้ต่อหน้าต่อตาว่าแอบสอดส่องอยู่...

เหลิงหยุนฉีใช้สายตาประเมินอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก พลันหันหน้ากลับไปพูดกับหวังเชียน “คนเลวที่ไม่สามารถก่อเรื่องใหญ่โตได้ ไม่ต้องไปสนใจ”

ครั้งนี้บก.จางอยู่ในระยะกระชั้นชิดมาก ทุกคำพูดของเหลิงหยุนฉี เขาได้ยินอย่างชัดเจนทุกถ้อยคำ เลือดพลุ่งพล่านไปทั่วในที่เกิดเหตุนั้น!!!

แต่กลับไม่สามารถกล้าตอกกลับไปแม้สักคำเดียว!