ตอนที่ 374 จุดเซินชางตำแหน่งที่สอง
เวลานี้นักพรตชิงอวิ๋นรู้สึกโมโหเป็นอย่างมาก
เพราะเย่ฉางชิงนั้นเกี่ยวพันถึงอนาคตของสำนักชิงหยางทั้งสำนัก
และเขาก็ได้สั่งให้หลี่ซิวหยวนมาคอยชี้แนะเย่ฉางชิงในการบำเพ็ญเพียร เพียงเพื่อต้องการให้หลี่ซิวหยวนช่วยชี้แนะ วิธีการบำเพ็ญเพียรที่ถูกต้องให้แก่เย่ฉางชิง
แต่สุดท้ายเวลานี้เย่ฉางชิงกลับกำลังเปิดจุดเซินชางอะไรนั่น !
เพิ่งเริ่มต้นบำเพ็ญเพียรแต่กลับมัวเปิดจุดเซินชาง นี่มันเรื่องไร้สาระชัด ๆ
โลกนี้มีวิธีบำเพ็ญเพียรที่ประหลาดเช่นนี้ที่ไหนกัน !
นี่มันคือการสอนแบบผิด ๆ ของผู้ที่ไร้ความสามารถชัด ๆ !
อีกอย่างยอดฝีมือที่ไร้เทียมทานเช่นเย่ฉางชิง หากระหว่างบำเพ็ญเพียรเกิดข้อผิดพลาดอะไรร้ายแรงขึ้นมา
ความทรงจำและตบะบารมีถูกปลดผนึกออก ถึงตอนนั้นอย่าว่าแต่สำนักเล็ก ๆ อย่างสำนักชิงหยางเลย คาดว่าแม้แต่นิกายกระบี่สวรรค์ก็คงยากจะต้านทานได้
‘หลี่ซิวหยวน ! ’
‘มือมิพายแต่เอาเท้าราน้ำจริง ๆ ! ’
ทว่าสุดท้ายนักพรตชิงอวิ๋นก็มิได้เอ่ยห้ามเย่ฉางชิง มิให้ฝึกเคล็ดวิชาเทพปีศาจโบราณต่อ เพราะกลัวว่าเย่ฉางชิงจะเกิดสงสัยขึ้นมา
“ฉางชิง ตอนที่เจ้าฝึกเคล็ดวิชาเทพปีศาจโบราณนี่ เคยรู้สึกมิสบายตรงไหนหรือไม่ ? ”
นักพรตชิงอวิ๋นเอ่ยถามเย่ฉางชิงด้วยความเป็นห่วง
เย่ฉางชิงจึงยิ้มออกมา ก่อนจะเอ่ยอย่างระมัดระวังถ้อยคำว่า “เรียนท่านเจ้าสำนัก ศิษย์มิได้มิสบายอะไรขอรับ เพียงแต่ขั้นตอนการเปิดจุดเซินชางค่อนข้างใช้เวลานาน เพราะคุณสมบัติของศิษย์ต่ำเกินไปขอรับ”
‘คุณสมบัติต่ำเกินไป ! ’
‘ฉางชิงเอ๊ย เหตุใดเจ้าชอบพูดคำพวกนี้ออกมานะ ? ’
‘หากเจ้าคุณสมบัติต่ำต้อย เช่นนั้นเศษสวะอย่างพวกหลี่ซิวหยวนมิเท่ากับอยู่เปลืองอากาศหายใจหรอกหรือ ? ’
หางตาของนักพรตชิงอวิ๋นกระตุกเล็กน้อย ก่อนจะแสร้งทำเป็นชี้แนะว่า “การบำเพ็ญเพียรก็เป็นเช่นนี้ จากซับซ้อนไปเรียบง่าย หรือจากยากไปง่าย ล้วนมิมีข้อยกเว้น”
เย่ฉางชิงพยักหน้าพลางเอ่ยว่า “ขอบคุณท่านเจ้าสำนักที่ชี้แนะ”
“เอาเช่นนี้ก็แล้วกัน”
“ฉางชิง เจ้าจงบำเพ็ญเพียรต่อเถอะ”
นักพรตชิงอวิ๋นพยักหน้า แล้วเอ่ยอีกว่า “ข้าจะอยู่ที่นี่สองวันระหว่างนี้หากเจ้ามีอะไรสงสัย หรือหากข้าพบข้อผิดพลาดตรงจุดไหน จะได้ช่วยแก้ไขให้เจ้าได้อย่างทันท่วงที”
ได้ยินเช่นนั้นใบหน้าอันหล่อเหลาของเย่ฉางชิงก็เผยรอยยิ้มยินดีออกมา พร้อมกับรีบโค้งคำนับให้แก่นักพรตชิงอวิ๋นในทันที
หลังจากนั้นเขาก็ได้นั่งสมาธิลงกับพื้น และเริ่มท่องเคล็ดวิชาเทพปีศาจโบราณอีกครั้ง เพื่อเปิดจุดเซินชางตำแหน่งที่สองต่อ
แต่เนื่องจากหลายวันมานี้ศิษย์พี่ใหญ่หลี่ซิวหยวนมิอยู่
เย่ฉางชิงจึงกังวลว่าตอนที่ตนเองเปิดจุดเซินชางจะเกิดปัญหาอะไรขึ้น และมิทันรู้ตัวอาจทำให้เกิดปัญหาร้ายแรงขึ้นได้
เช่นนั้นเขาจึงบำเพ็ญเพียรให้ช้าลง
และใช้เวลาส่วนใหญ่ในการรู้แจ้งภาพกระบี่ไร้สิ้นสุด
แต่เพราะเหตุนี้ทำให้ความแตกฉานในวิถีกระบี่ของเขาก้าวหน้าไปอย่างรวดเร็ว และสามารถรู้แจ้งเพลงกระบี่ได้ถึงห้าหมื่นกระบวนท่าแล้ว
นั่นหมายความขอเพียงเขารู้แจ้งอีกห้าหมื่นกระบวนท่า ก็จะสามารถเข้าสู่การบำเพ็ญเพียรภาพกระบี่ไร้สิ้นสุดขั้นที่สองได้แล้ว
จากซับซ้อนไปเรียบง่าย !
แน่นอนว่าเรื่องเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่เย่ฉางชิงเองก็มิรู้ว่าควรจะทำเช่นไร
แม้ภาพกระบี่ไร้สิ้นสุดจะแข็งแกร่ง แต่หากตบะบารมีของเขายังมิแก่กล้ามากพอ
เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ที่แข็งแกร่งที่ไร้เทียมทาน เขาก็ยังเป็นได้แค่คนไร้ค่าเท่านั้น
ฉะนั้นเพื่อความแข็งแกร่งที่แท้จริง เขาจะต้องเพิ่มตบะบารมีของตัวเองให้สูงขึ้นไปอีก
แต่เขาเองก็รู้ดีว่าผู้ที่เก่งกาจอย่างศิษย์พี่ใหญ่ ย่อมใช้เวลาส่วนใหญ่ในการบำเพ็ญเพียรของตัวเอง
ต่อให้ในโลกนี้เขาจะมีพรสวรรค์ในการบำเพ็ญเพียรอยู่บ้าง แต่ในสายตาของศิษย์พี่ใหญ่จะไปมีค่าอันใดกัน?
มิว่าจะเป็นอัจฉริยะที่มีพรสวรรค์อันยอดเยี่ยมเพียงใด แต่ก่อนที่จะบำเพ็ญเพียรสำเร็จก็มิต่างอันใดกับคนธรรมดาคนหนึ่งอยู่ดี
ทว่าวันนี้กลับต่างออกไป เพราะมีท่านเจ้าสำนักมาคอยชี้แนะด้วยตัวเอง เขาย่อมต้องคว้าโอกาสนี้เอาไว้ให้ดี
หากเป็นไปได้เขาอยากจะเผยจุดอ่อน และปัญหาออกมาให้หมด
เพื่อที่ต่อไปจะสามารถฝึกเคล็ดวิชาเทพปีศาจโบราณ และเปิดจุดเซินชางได้อย่างต่อเนื่อง
คิดถึงตรงนี้สีหน้าของเย่ฉางชิงก็ค่อย ๆ สงบนิ่งลง ก่อนจะจมดิ่งสู่การเปิดจุดเซินชางตำแหน่งที่สองในทันที
จนเวลาผ่านไปมิกี่อึดใจ
เนื่องจากจุดเซินชางตำแหน่งที่สอง ที่เย่ฉางชิงต้องการจะเปิดนั้นเป็นธาตุไฟ
เช่นนั้นในวินาทีที่เขาจมดิ่งและตกอยู่ในภวังค์นั้น
เพียงเสี้ยววินาทีปราณวิญญาณธาตุไฟ ที่ปกคลุมเขาด้านหลังก็พลันระเบิดขึ้นมา
เกิดเป็นพายุขนาดใหญ่ลูกหนึ่ง โดยเย่ฉางชิงนั้นอยู่บริเวณตาของพายุพอดิบพอดี ก่อนจะดึงดูดปราณวิญญาณฟ้าดินธาตุไฟ เข้ามาสู่ร่างอย่างคลุ้มคลั่ง
ขณะเดียวกัน นิมิตอันน่าสะพรึงกลัวที่ปกคลุมร่างของเย่ฉางชิงเอาไว้ก่อนหน้านี้ ก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง
ทว่าถ้ำสวรรค์ศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ตรงด้านข้างของเงาร่างขนาดใหญ่นั้น
พลันเกิดสะเก็ดไฟระยิบระยับขึ้น ก่อนจะกลายเป็นเปลวเพลิงอันลุกโชน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ทั้งทีข้าขอเป็นเซียน