ตอนที่ 60 ฝึกเคล็ดวิชานี้เจ้าจะไร้เทียมทาน
กลางดึก
มิรู้ว่าเพราะถานไถชิง เสวี่ยจะจากไปแล้ว หรือเพราะเหตุใดจึงทำให้เย่ฉางชิงที่นอนอยู่บนเตียงยากที่จะข่มตาให้หลับลงได้
จนอดที่จะรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมามิได้
เขาเป็นเช่นนั้นอยู่เกือบชั่วยาม ก่อนที่มีบางอย่างดลใจให้เขานึกถึงคัมภีร์โบราณที่ถานไถชิง เสวี่ยมอบให้เขาขึ้นมา
เย่ฉางชิงรู้จักอักษรบนคัมภีร์โบราณเล่มนี้ทุกตัว แต่เมื่อตัวอักษรถูกนำมารวมกันแล้วกลับอ่านมิรู้เรื่อง มิรู้ว่ากำลังเอ่ยถึงสิ่งใดอยู่กันแน่
เพียงแค่เปิดอ่านหน้าแรกเย่ฉางชิงก็รับรู้ได้ถึงความพิเศษบางอย่าง เขาพบว่าตัวอักษรโบราณเหล่านี้เหมือนมีกฎในการอ่านอยู่
ทว่าเมื่อครู่จู่ ๆ เขาก็คิดขึ้นมาได้ว่า หรือนี่จะเป็นการเข้ารหัสรูปแบบหนึ่ง
บางทีคัมภีร์โบราณเล่มนี้อาจจะเป็นเพียงเคล็ดวิชา หรืออาจบันทึกเรื่องราวสำคัญบางอย่างเอาไว้ก็เป็นได้
คิดถึงตรงนี้เย่ฉางชิงจึงรีบลุกขึ้นมาจุดเทียน ก่อนจะหยิบคัมภีร์โบราณที่มีหน้าปกว่างเปล่าขึ้นมาจากโต๊ะหนังสือตรงหน้า
ภายใต้แสงไฟสลัว เย่ฉางชิงเปิดหน้าแรกของคัมภีร์โบราณออก ก่อนจะเริ่มทำเครื่องหมายและเรียงลำดับดู
“หนึ่งเข้าสอง สี่ถอยสอง สองเข้าสาม……”
เย่ฉางชิงทำเครื่องหมายและเรียงลำดับอยู่อย่างนั้น หลังจากนั้นบนกระดาษเปล่าแผ่นหนึ่งก็ปรากฏเนื้อหาที่เขาเรียงลำดับขึ้นมาใหม่
จนเวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วยาม ในที่สุดเขาก็เรียงตัวอักษรมิกี่ร้อยคำของหน้าแรกขึ้นมาใหม่จนสำเร็จ
เนื้อหาคร่าว ๆ ของหน้าแรกก็คือ
ข้าบำเพ็ญเพียรมา 20,000 ปี ในที่สุดก็ได้พบความลับของสวรรค์ ก่อนที่ข้าจะขึ้นสรวงสวรรค์ข้าจะทิ้งคัมภีร์เหนือปฐพีไว้ที่นี่ เพื่อให้ชนรุ่นหลังได้ฝึกฝน
แต่จงจำเอาไว้ว่าเคล็ดวิชาเล่มนี้ถูกข้าบันทึกเอาไว้ด้วยวิธีพิเศษ หากต้องการฝึกเคล็ดวิชานี้ จำต้องไขรหัสลับที่ข้าตั้งไว้ให้ได้เสียก่อนจึงจะสามารถฝึกฝนได้ มิเช่นนั้นจะต้องยอมรับผลที่จะตามมา
สุดท้ายข้าขอบอกแก่ทุกท่านว่า หากฝึกเคล็ดวิชานี้สำเร็จ เจ้าจะไร้เทียมทาน !
เย่ฉางชิงอ่านเนื้อหาหน้าแรกของคัมภีร์โบราณแล้วถึงกับพูดมิออก
ผู้เป็นอมตะที่มีชีวิตมาสองหมื่นกว่าปี กลับเป็นคนเจ้าเล่ห์อำมหิต
ใช้ประโยคล่อลวงผู้คน จากนั้นก็กล่าวถึงจุดสำคัญ สุดท้ายก็ทิ้งความสงสัยเช่นนี้ นี่มันตั้งใจทำร้ายความรู้สึกกันชัด ๆ ?
เย่ฉางชิงกวาดตามองเนื้อหาของหน้าแรก ก่อนมุมปากจะยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน
“แม้เจ้าจะเจ้าเล่ห์เพทุบาย แต่รหัสลับที่เจ้าตั้งเอาไว้เมื่อเทียบกับรหัสมอร์สในอีกโลกหนึ่งแล้วล่ะก็ นี่ก็เป็นเพียงแค่เรื่องหลอกเด็กก็เท่านั้น”
เย่ฉางชิงเอ่ยออกมาเรียบ ๆ
แต่หลังจากที่เขาลองนึกย้อนกลับไปแล้ว ก็รู้สึกราวกับชาวาบจนแข็งเป็นหินขึ้นมาในพริบตา
………………………….
ห้าปีก่อน
ตอนที่เขามาถึงโลกแห่งเซียนนี้ครั้งแรก เขาคิดว่าตัวเองจะสามารถปลุกดัชนีทองคำได้ เช่นเดียวกับผู้ทะลุมิติคนอื่น ๆ จากนั้นก็จะบดขยี้เหล่าผู้แข็งแกร่ง และเดินบนหนทางนี้ไปได้ไกลแสนไกล
แต่ความเป็นจริงกลับตาลปัตร !
หลังจากทำการทดสอบ เขากลับมิมีแม้กระทั่งรากวิญญาณธรรมดาด้วยซ้ำ เช่นนั้นเขาจึงมิเคยได้เห็นเคล็ดวิชาในการบำเพ็ญเพียรมาก่อน
จวบจนถึงวันนี้ แม้จะผ่านมาห้าปีแล้ว แต่เขาก็ยังอยากจะได้เคล็ดวิชาสักเล่มอยู่ดี
เขามิเชื่อว่าผู้ทะลุมิติเช่นเขา จะต้องมีชีวิตอยู่ในที่กันดารและห่างไกลเช่นนี้ไปตลอดชีวิตหรอก
เขามิเชื่อว่าตัวเองจะเป็นได้เพียงแค่คนไร้ประโยชน์คนหนึ่งเท่านั้น !
บางคราเย่ฉางชิงก็สงสัยว่า ดัชนีทองคำของตัวเองอาจจะใช้งานได้ในเฉพาะสถานการณ์ที่คับขันก็เป็นได้
หรือบางที… อาจจะต้องฝึกเคล็ดวิชาบางอย่างเสียก่อน หลังจากนั้นก็จะสามารถใช้พลังได้
ตอนนี้เขาบังเอิญได้รับคัมภีร์เหนือปฐพีของผู้แข็งแกร่งที่บรรลุเป็นเซียนมา
ที่สำคัญที่สุดก็คือเขาสามารถไขรหัสลับของผู้แข็งแกร่งท่านนี้ได้อย่างง่ายดาย และได้รับคัมภีร์เหนือปฐพีนี้
ดูก็รู้ว่าเวลานี้ภายในใจของเขาตื่นเต้นมากเพียงใด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ทั้งทีข้าขอเป็นเซียน