เล่ห์ร้ายใจปรารถนา Series Follow you heart นิยาย บท 38

เมื่อการเจรจาผ่านพ้นไปได้ด้วยดี นายเมสันตกลงเซ็นสัญญาร่วมลงทุนกับบริษัทของอีธาน จนประธานหนุ่มถึงกับประหลาดใจ เพราะไม่เคยมีใครพูดให้เมสันใจอ่อนได้เลย แต่ในเวลานี้เขากลับตกลงทำตามเงื่อนไขที่ฮันน่าเสนอออกไป โดยที่เมสันนั้นไม่ลังเลใจเลยสักนิด แถมยังชมว่าเธอเก่งสวยและฉลาดอีกด้วย

"อืม... คุณฉันขับรถอยู่นะ เอามือออกไปให้พ้นจะล้วงมาทำไมเนี่ย" ฮันน่าขับรถออกมาจากโรงแรมหรู กำลังมุ่งหน้าไปที่บ้าน ซึ่งในเวลานี้ประมาณสามทุ่มเศษเห็นจะได้ อีธานที่เมาจนคอพับไม่รู้ว่าเขาแกล้งเธอหรือเปล่า เพราะนี่คือครั้งแรกที่เขาเมามายแบบนี้ แถมผู้เป็นสามีกำลังพยายามใช้มือสอดไปใต้ชายกระโปรงรัดรูปของเธอ พร้อมกับลูบลงไปที่ใต้หว่างขาเรียวราวกับคนอื่นกระหายในกาม

"นิดเดียวเองที่รัก ผมอยากจะฟัดคุณบนรถจัง เมียผมทั้งสวยทั้งเก่ง พูดมาแล้วอยากจะชกหน้าไอ้เมสันที่บังอาจใช้สายอ่านกินคุณ ถ้าโปรเจคนี้มันไม่ใช่หมากสำคัญผมไม่มีวันปล่อยให้มันลอยนวลแน่" น้ำเสียงของชายหนุ่มในท้ายประโยคเขาได้พูดออกมาด้วยความเกรี้ยวกราด และแข็งกระด้าง แต่แววตากลับหวานหยาดเยิ้มเวลาที่มองมายังใบหน้าของภรรยา อีธานทำเหมือนกับว่ากำลังจะกลืนกินเธอลงไปทั้งตัว

"พูดเฉยๆ ก็ได้ ไม่จำเป็นที่จะต้องโน้มตัวเข้ามาใกล้ คุณเห็นไหมว่าฉันกำลังขับรถอยู่ ถ้าเกิดอุบัติเหตุจะทำยังไง ลูกจะอยู่กับใคร หื่นไม่เลือกเวล่ำเวลาจริงๆ " ฮันน่าพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดุ ในขณะอีธานก็ไม่ได้ลดละความพยายาม ชายหนุ่มยังคงใช้มือลูบลงไปที่ต้นขาของฮันน่าด้วยท่าทางที่เย้ายวนชวนขึ้นเตียง

"แอบกินยาคุมหรือเปล่าเนี่ย... หลายเดือนแล้วทำไมคุณไม่ท้องสักที ผมอยากมีลูกกับคุณอีกสักสองสามคน"

"ทำไมถึงเป็นคนเอาแต่ใจแบบนี้ เชื่อเลยว่ากันยาได้คุณมาเต็มๆ ไม่มีเหตุผลแถมยังดื้อรั้นเอาแต่ใจเป็นที่หนึ่ง" เมื่อห้ามไม่ได้ฮันน่าก็ปล่อยเลยตามเลย เธอพยายามลดความเร็วลง เพราะอีกไม่กี่นาทีก็จะถึงบ้านแล้ว

พอรถยนต์คันหรูแล่นเข้ามาจอดภายในบ้าน ฮันน่าถึงกับถอนใจออกมา เมื่อเธอรู้สึกยอมใจ ในความพยายามของอีธาน เพราะในเวลานี้ชายหนุ่มกำลังพยายามไซ้จมูกคมเป็นสันลงไปที่ซอกคอระหงของเธอ พร้อมกับกดปุ่มให้เบาะเอนลงไปข้างหลัง เขาทำเหมือนกับว่าจะเอากับเธอบนรถนี้ให้ได้

"นี่คุณ! หยุดเดี๋ยวนี้นะ ถึงบ้านแล้วค่ะ เดี๋ยวลูกก็ออกมาเห็นหรอก เมาแล้วเป็นแบบนี้ทุกทีหรือเปล่า" ฮันน่าพูดพร้อมกับดันตัวอีธานออกให้พ้นจากร่างเล็กของเธอ

"ก็ผมรักคุณนี่ครับ" ชายหนุ่มทำเสียงอ้อนออกมา ในขณะที่ดวงตาคมกริบของเขา ยังคงจ้องมองไปที่ดวงตากลมโตของภรรยาอย่างไม่วางตา

"แม่ครับ ทำไมยังไม่เข้าบ้าน ผมเห็นจอดรถนานแล้ว" ตุลาเดินออกจากบ้านมาพร้อมกับตะโกนถามมารดาออกไป เพราะโรงจอดรถอยู่ไม่ไกลจากตัวบ้านสักเท่าไหร่

"นี่คุณลูกมาแล้ว ลงไปเลยนะ เดินไหวหรือเปล่า" แม้จะมีความหมั่นไส้ผู้เป็นสามีแต่ฮันน่าก็ถามเขาออกมาด้วยความห่วงใยไม่น้อยเช่นกัน จนชายหนุ่มสัมผัสได้ ภายใต้เสียงหวานที่แฝงความนุ่มนวลเอาไว้ จนเขาไม่อยากให้ใครเข้าใกล้ และเมื่อนึกถึงเมสันทีไรก็ทำให้ อีธานรู้สึกหวงแหนภรรยาขึ้นมาทุกที