เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 821 ความเห็นแก่ตัว ทำให้เขาต้องการกักขังเธอไว้

มหาวิทยาลัยแคพิทัล ซิตี้ นอกจากจะเป็นหนึ่งในมหาวิทยาลัยอันดับหนึ่งในประเทศจีนแล้ว แต่ยังเป็นมหาวิทยาลัยระดับโลกเช่นกัน มันเป็นมหาวิทยาลัยที่เปิดกว้าง ทางหอพักอนุญาติให้นักศึกษาออกไปพักข้างนอกได้

เชอรีชชอบไปอยู่ที่บ้านของบอยล์ มันจึงทำให้เกิดปัญหาอีกอย่างหนึ่ง เธอเริ่มไปพักที่บ้านบอยล์บ่อยขึ้น เธอก็รู้ว่าเฮกเตอร์ก็พักอยู่ที่นั่นด้วย และในบ้านมีห้องน้ำเพียงห้องเดียว ซึ่งทำให้ไม่ค่อยสะดวก

ในคืนวันเสาร์ เฮกเตอร์ยืนพิงหน้าประตูห้องของบอยล์ เขาเคี้ยวแอปเปิ้ลและถามบอยล์ "พรุ่งนี้วันหยุด เชอรีชจะมาหรือเปล่า?"

"ทำไม?"

"คืนนี้ฉันจะไปนอนที่สำนักงานกฎหมายถ้าเธอมา ฉันไม่อยากเป็นก้างขวางคอ เผื่อพวกนายจะไปถึงขั้นนั้นกัน"

บอยล์ตอบกลับอย่างเย็นชา "รู้ด้วยเหรอว่านายเป็นก้างขวางคอ?"

"ใช่ ฉันเป็นเพื่อนที่ดีใช่ไหมล่ะ? ซึ้งหรือยัง? ฉันยอมไปนอนบนเตียงไม้เล็ก ๆ ที่สำนักงานกฎหมาย เพื่อนายเลยนะ ฉันเสียสละเพื่อนายสองคนมากขนาดนี้ ต้องให้ฉันเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวตอนนายแต่งงานนะ"

แต่งงาน...บอยล์ตกใจเมื่อได้ยินแบบนั้น

บอยล์ดูอันดับหุ้นในคอมพิวเตอร์และบอกเขา "เธอจะมาหรือไม่มา พรุ่งนี้นายไม่ต้องย้ายออกไปหรอก"

"พวกนายจะไปนอนที่โรงแรมกันเหรอ?"

"เปล่า ฉันซื้อบ้านแล้ว"

ริมฝีปากเฮกเตอร์กระตุก เขาพูดไม่ออก

ชายคนนี้รวยจังเลยนะ

นี่เขาสามารถซื้อบ้านในเมืองได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?

"แล้วไปเอาเงินมาจากไหนกันล่ะ? คุณไปกู้เงินนอกระบบมาหรือเปล่า?"

เธอยิ่งพูดไร้สาระไปกันใหญ่

บอยล์โกรธจนอยากหัวเราะ "ผมไม่มีความสามารถในสายตาคุณขนาดนั้นเลยเหรอ?"

"ฉันไม่ได้หมายความแบบนั้นสักหน่อย แต่ฉันไม่รู้ได้ยังไงว่าคุณมีเงินเยอะขนาดนี้? ฉันเป็นแฟนคุณนะ"

บอยล์กอดเธอจากข้างหลัง เขามองไปรอบบ้านแล้วบอกเธอ "ผมใช้เงินที่ผมลงทุนไป และทุนการศึกษา ฮันท์ลีย์ให้ผมยืมเงินห้าสิบล้าน แต่ผมจะจ่ายคืนเขาตอนที่ขายหุ้นอาทิตย์หน้า"

"บอยล์ คุณได้เงินจากการลงทุนมากขนาดนั้นเลยเหรอ?"

บ้านหลังนี้ราคาหลายล้ายเหรียญเลยนะ!

"ผมไม่เคยนับเงินเก็บหรอก แต่ผมได้เงินจากการลงทุนมาประมาณห้าล้าน ยังมีเงินทุนบางส่วน และยังได้เงินจากการทำงานที่สำนักงานกฎหมายอีก ผมใช้เงินเก็บส่วนหนึ่งใช้หนี้ให้แม่

เชอรีชมองเขาด้วยความชื่นชม ด้วยดวงตาเป็นประกาย "บอยล์ คุณเก่งจัง!"

บอยล์พูดเสียงเรียบ "มีคนที่ประสบความสำเร็จรอบตัวคุณตั้งหลายคน เด็กยากจนที่มาเรียนด้านการเงินอย่างพวกเรา จะเป็นนักธุรกิจเหมือนพ่อของคุณ"

เชอรีชหันมาแล้วกอดคอบอยล์ เธอพูดด้วยรอยยิ้มที่สดใสและมั่นใจ "บอยล์ ฉันมั่นใจว่าคุณจะกลายเป็นคนที่ประสบความสำเร็จในอนาคต คุณอาจทำได้ดีกว่าพ่อฉันอีก"

ผมซื้อต่อบ้านหลังนี้ แต่ทุกอย่างในบ้านเป็นของใหม่ การตกแต่งภายในก็ดีเหมือนกันนะ แทบไม่ต้องเปลี่ยนอะไรเลย ถ้าคุณไม่พอใจตรงไหน

เชอรีชมองดูรอบบ้านแล้วบอกเขา "ฉันคิดว่ามันก็ดีอยู่แล้ว ไม่ต้องเปลี่ยนอะไรหรอก"

ในบ้านมีสองห้องนอน หนึ่งห้องนั่งเล่น แต่บอยล์ได้เปลี่ยนห้องนอนห้องหนึ่งให้เป็นห้องทำงานของเขา เขาตั้งเปียโนของเชอรีชไว้ในห้องนั้น