เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 850 อยากจะรักคุณ แม้ว่าฉันจะเสียศักดิ์ศรีของฉัน

sprite

เชอรีชกลับไปที่หอพักของเธออย่างสิ้นหวัง ไม่นานหลังจากนั้น เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากไทเลอร์

ไทเลอร์พูดอย่างตื่นเต้น “เจลลี่ บีน เดือนหน้าฉันจะกลับไปที่เมืองหลวง พ่อของฉันจัดการสถานที่ในฐานะนักเรียนแลกเปลี่ยนที่มหาวิทยาลัยของเธอให้แล้ว อีกไม่นานเราก็จะได้เรียนด้วยกันเหมือนตอนที่เราเป็นเด็กแล้ว”

เชอรีชถือโทรศัพท์แนบหูของเธอด้วยมือข้างหนึ่ง ขณะที่กอดเข่าแนบหน้าอกของเธอ

ก่อนที่เธอจะรู้ตัว น้ำตาก็เริ่มไหลลงอาบแก้มของเธอ

เธอต้องการหาใครสักคนมาระบายอารมณ์ของเธอ แต่เธอก็ไม่กล้าทำแบบนั้น

เธอถูกทิ้ง และตั้งครรภ์ตั้งแต่ยังไม่ได้แต่งงาน เธอควรพูดเรื่องที่น่าอับอายนี้กับคนอื่นอย่างไร?

“เจลลี่ บีน เธอสบายดีไหม? ทำไมเธอไม่พูดอะไรเลย? เธอไม่ตื่นเต้นที่ฉันได้ไปเรียนที่โรงเรียนของเธอเหรอ?”

เชอรีชกลืนน้ำลาย และกลั้นน้ำตาของเธอกลับไป เธอฝืนยิ้ม และตอบว่า “แน่นอน ฉันตื่นเต้น ฉันจะไม่รู้สึกเหงาถ้านายอยู่ที่นี่”

ไทเลอร์พึงพอใจ “ฉันรู้อยู่แล้ว ถ้าไม่มีฉันเคียงข้างเธอ เธอคงจะเหงามาโดยตลอด”

“ไทเลอร์ ขอบใจนะ”

ไทเลอร์ยิ้มด้วยอย่างเขินอาย “ทำไมเธอถึงขอบคุณฉันล่ะ? ฉันไม่ได้ไปเรียนที่โรงเรียนของเธอเพียงเพื่อรับความขอบคุณจากเธอ สิ่งที่ฉันต้องการคือ…”

เพื่อให้เรื่องมันเร็วขึ้น เขาจะมีเวลามากพอที่จะเอาชนะใจเธอได้เมื่อเขาเริ่มเรียนที่มหาวิทยาลัยแคปิตอล

เขาไม่เชื่อว่ามิตรภาพสิบแปดปีของเขากับเชอรีชจะถูกแทนที่จากบอยล์ได้อย่างง่าย ๆ

หลังจากวางสาย เชอรีชก็กอดเข่าของเธอ และนิ่งเงียบอยู่นาน

ไม่นานหลังจากนั้น นาตาลีก็เข้ามาในหอพัก

แมนดี้กับจอยออกไปที่โรงอาหารเพื่อทานอาหารกลางวัน ดังนั้น เธอกับนาตาลีจึงถูกทิ้งให้อยู่กันตามลำพังในหอพัก

นาตาลีเหลือบไปมองเชอรีชที่ขดตัวเป็นลูกบอลอยู่บนเตียงชั้นบน “เชอ เธอกับบอยล์เลิกกันแล้วใช่ไหม?”

เชอรีชมีใบหน้าเย็นชา และหน้าซีดเซียว “มันเกี่ยวอะไรกับเธอด้วย?”

นาตาลีไม่ได้โกรธ แต่เธอพูดว่า “อืม… ฉันกลัวว่าเธอจะยังติดต่อกับบอยล์อยู่ วันนี้เขาขอฉันเป็นแฟน แต่ฉันยังไม่ได้ให้คำตอบเขา ฉันกลัวว่าเธอจะโกรธถ้าฉันตกลงเป็นแฟนกับเขา ยังไงเราก็เป็นเพื่อนร่วมหอกัน ฉันไม่ต้องการทำลายมิตรภาพของเรา”

เชอรีชจิกเล็บของเธอลงบนฝ่ามือของเธอ และฝ่ามือของเธอกลายเป็นสีแดง

เธอดูถูกคนสองหน้าอย่างนาตาลี และไม่ยอมที่จะแสดงด้านที่อ่อนแอของเธอ เธอมองไปที่เธอด้วยความรังเกียจ และยิ้ม “เรื่องของบอยล์ไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องกังวลอีกต่อไป เธอไม่จำเป็นต้องรายงานฉัน ถ้าเขากำลังไล่จีบเธอ หรือขอเธอเป็นแฟนของเขาหรอกนะ”

“เธอพูดแบบนั้นได้ยังไง? ฉันแค่กลัวว่ามิตรภาพของเราจะพังทลายลงเพราะบอยล์”

เชอรีชยิ้มเยาะ “เราเป็นเพื่อนกันเหรอ? ทำไมฉันถึงไม่รู้เรื่องนั้นเลยล่ะ? มันสำคัญหรอกเหรอว่ามิตรภาพของเราจะพังทลายลงหรือไม่?”

นาตาลีไม่สามารถทนเถียงได้อีกต่อไป เธอกัดฟัน และดวงตาของเธอลุกโชนด้วยความโกรธ “เชอรีช เธอไม่สามารถเย่อหยิ่ง และเจ้ากี้เจ้าการเพียงเพราะว่าเธอเป็นลูกสาวจากครอบครัวที่ร่ำรวย นอกจากนี้ บอยล์ทิ้งเธอ เธอคิดว่าเธอยังจะบังคับฉันได้อีกงั้นเหรอ? เธอมันก็เป็นแค่รองเท้าพัง ๆ”

เชอรีชหัวเราะ และพูดว่า “แล้วเธอล่ะ? เธอภูมิใจที่ได้อยู่กับบอยล์แล้วยังไง? เพียงเพราะว่าฉันกับบอยล์คบกัน เธอคิดว่ามันงามหน้ามากที่ขโมยของที่ฉันเคยมีไปได้งั้นเหรอ?”

"แก!"

“เธอชอบลิปสติกที่ฉันใช้ และเสื้อผ้าที่ฉันใส่ ตอนนี้เธอชอบผู้ชายที่ฉันคบด้วยเช่นกัน ที่จริงแล้วนาตาลี เธอไม่ได้สนใจบอยล์หรอก เธอชอบฉันใช่ไหม?”

นาตาลีกัดฟัน “เชอรีช! หยุดพูดเรื่องไร้สาระสักที!”

“ทำไมฉันจะต้องพูดไร้สาระกับเธอ ถ้าเธอไม่ได้เริ่มมันก่อน?”

นาตาลีส่งเสียงออกทางจมูก “เธอแค่ปฏิเสธที่จะเผชิญหน้ากับความจริง ที่จริงแล้ว เธอไม่สามารถเปิดใจให้ใครได้หลังจากที่บอยล์เลิกกับเธอ และทิ้งเธอไป! เขาอาจจะนอนกับเธอนับครั้งไม่ถ้วนตอนที่พวกเธอสองคนอยู่ด้วยกัน! เขาแค่ใช้เธอเพื่อระบายอารมณ์ทางเพศของเขาเพราะเขาไม่ต้องจ่ายเงิน เธอรู้ไหม? บอยล์บอกฉันว่าเขาไม่ต้องการทำกับฉันเหมือนที่เขาทำกับเธอ เขาจะควบคุมอารมณ์ทางเพศของเขา

เชอรีชจิกเล็บลึกลงไปในฝ่ามือของเธออย่างหนักจนเลือดออก

เธอไม่เชื่อว่าบอยล์จะเป็นคนที่เล่นกับความรู้สึกของคนอื่น

จนถึงตอนนี้ เธอไม่ยอมที่จะยอมรับความจริงที่ว่าเขาเลิกกับเธอด้วยเหตุผลโง่ ๆ แบบนั้น

บอยล์ทำให้ตัวเองยุ่งอยู่กับงาน

ฮันท์ลีย์สงสัยในข้ออ้างของการเลิกราที่บอยล์บอกกับเขา พฤติกรรมที่ผิดปกติของเขาหลังจากการเลิกราเพิ่มความน่าสงสัย และดูเหมือนว่าเขาจะทำให้ตัวเองชินชาไปกับการทำงาน

“บอยล์บอกฉันมาตรง ๆ ว่าทำไมนายถึงเลิกกับเชอ? เชอเป็นคนดีมาก เธอสวย มีบุคลิกที่ดี และที่สำคัญที่สุด

บอยล์ทุ่มเทกับงาน และตอบอย่างไม่ใส่ใจ “ฉันแค่ไม่ชอบเธออีกแล้วก็แค่นั้น ในฐานะที่เป็นเพลย์บอย นายไม่รู้มันดีที่สุดงั้นเหรอ?”

ไม่เป็นไรถ้านายแค่ล้อเล่น ตอนนั้น นายขอเงินฉันเพื่อซื้อบ้านอยู่กับเชอรีช เห็นได้ชัดว่านายรักเธอมาก นายจะบอกว่าไม่ได้ชอบเธอแล้วได้อย่างไร?”

บอยล์พลิกเอกสาร และหยุดชั่วขณะ “ฉันอยากมีบ้านเป็นของตัวเอง มันไม่เกี่ยวกับเธอเลย”

ฮันท์ลีย์ไม่ได้ถามเขาต่อ เขาเข้าใจอารมณ์ของบอยล์ ไม่มีใครสามารถเปิดปากของเขาได้ถ้าเขาไม่เต็มใจที่จะพูด

“ฉันจะไปที่เอส ซิตี้ เพื่อไปพูดคุยกับคุณเวสท์ลีย์เกี่ยวกับคดีของเขาในวันพรุ่งนี้ อาจใช้เวลาสองถึงสามวัน ฉันจะปล่อยให้นาย กับเฮกเตอร์ดูแลบริษัท”

"ได้เลย"

บอยล์ขอความช่วยเหลือจากเฮกเตอร์ เพื่อดูแลโบนี่เมื่อเขาออกไปทำงาน

เช้าวันรุ่งขึ้นบอยล์เก็บสัมภาระ และในขณะที่เขากำลังจะออกจากบ้าน และมุ่งหน้าไปที่สนามบิน ใบหน้าที่ซีดเซียวที่คุ้นเคยก็ปรากฏขึ้นที่ประตูหน้าของเขา

เชอรีชกำลังยืนอยู่ด้านนอกบ้านของเขา เมื่อพวกเขาสบตากัน บอยล์ก็ตกใจ ขณะที่เชอรีชกระสับกระส่ายและวิตกกังวล

บอยล์ระงับหัวใจที่ตื่นเต้นของเขา และถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา “คุณมาที่นี่ทำไม?”

ในใจของเธอ เชอรีชมีคำพูดและคำถามมากมายกับเขา แต่หลังจากได้รับการตอบกลับอย่างเย็นชาจากเขา คำพูดของเธอก็ติดอยู่ในลำคอของเธอ เธอไม่สามารถพูดออกมาได้

บอยล์ลากกระเป๋าเดินทางขนาดเล็กสีดำของเขา แล้วพูดว่า “งั้นผมไปก่อนถ้าคุณไม่พูดอะไร”

เขาปิดประตู แล้วหันหลังไปพร้อมกับกระเป๋าเดินทางของเขา แต่เธอคว้าแขนของเขา และรั้งเขาไว้ มือของเธอเย็นเฉียบ

“บอยล์…”

อ่าน เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 850 อยากจะรักคุณ แม้ว่าฉันจะเสียศักดิ์ศรีของฉัน ฟรี

เล่ห์รัก ท่านประธาน series โดย โอเอสเต้ ลูน่า เป็นนิยายรักจีนที่ได้รับการอัปเดตอย่างสมบูรณ์ที่ Booktrk อ่าน บทที่ 850 อยากจะรักคุณ แม้ว่าฉันจะเสียศักดิ์ศรีของฉัน และบทต่อไปของนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน ได้ที่นี่

คุณสามารถดาวน์โหลดนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน ได้ฟรีที่เว็บไซต์ novelones.com

การค้นหาที่เกี่ยวข้อง:

เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 850 อยากจะรักคุณ แม้ว่าฉันจะเสียศักดิ์ศรีของฉัน

นวนิยาย เล่ห์รัก ท่านประธาน บทที่ 850 อยากจะรักคุณ แม้ว่าฉันจะเสียศักดิ์ศรีของฉัน

เล่ห์รัก ท่านประธาน pdf