The king of War นิยาย บท 1946

"หึ!"

เมื่อเห็นว่าจินฮุยกล้าที่จะพุ่งเข้าหาตนเอง ตู้เค่อก็พูดอย่างเย็นชาว่า"ในเมื่อคุณต้องการหาที่ตาย ผมก็จะทำตามที่คุณขอ！"

ทันทีที่พูดจบ “ปัง" ตู้เค่อก็ขยับเท้า มุ่งหน้าไปทางจินฮุย

"ไสหัวออกไปซะ!"

ทันใดนั้น ตู้เค่อก็ตะโกน ยกมือขึ้นอย่างแรง แล้วเหวี่ยงหมัดไปข้างหน้า

"ปัง!"

ในชั่วพริบตา จินฮุยปล่อยฝ่ามือออกไป หมัดและฝ่ามือชนกัน และทันใดนั้น ออร่าบูโดรุนแรงที่น่าสะพรึงกลัวก็ปะทุออกมา กวาดออกไปทุกทิศทุกทาง

“แข็งแกร่งจริงๆ!”

ผู้ชมรอบๆต่างก็ตกตะลึง นี่เป็นการต่อสู้ระหว่างผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลางกับผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลายจริงหรือ?

แม้จะบอกว่าทั้งสองคนเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลายตั้งนานแล้ว ก็ไม่มีใครสงสัยพวกเขาเลย

ทั้งสองปะทะกันอย่างบ้าคลั่ง ตู้เค่อทุ่มสุดกำลัง และทุกการโจมตีนั้นทรงพลังมาก เห็นได้ว่าต้องการฆ่าจินฮุย

จินฮุยแพ้แล้วแพ้อีก และถอยหลังไปหลายก้าว ถึงแม้เขาจะแข็งแกร่งมาก แต่คู่ต่อสู้ของเขาคือตู้เค่อที่มีพรสวรรค์ด้านบูโดที่ไม่ด้อยกว่าเขามากนัก และอีกฝ่ายได้บุก

ทะลวงไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลายแล้ว

มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จินฮุยสามารถรับมือได้นานขนาดนี้

หากสู้ต่อไป จะมีจุดจบเพียงอย่างเดียว และนั่นก็คือจินฮุยแพ้

เมื่อจินฮุยพ่ายแพ้ ผลที่ตามมาจะร้ายแรงมาก ด้วยความบ้าคลั่งในเวลานี้ของตู้เค่อ ถ้าจินฮุยไม่ตาย บูโดก็จะถูกทำลาย

ตู้ป๋อที่นั่งอยู่ตรงกลางที่นั่งผู้ชม สีหน้าดูมืดมนมาก ตั้งแต่เขากลายเป็นเจ้าสำนักของสำนักบู๊ เขาไม่เคยโกรธขนาดนี้มาหลายปีแล้ว

ตามกฎของสำนักบู๊ การแข่งขันภายในสำนักเดียวกัน ไม่อนุญาตให้ฆ่า แต่การโจมตีของตู้เค่อที่มีต่อจินฮุย เห็นได้ว่ามีกระบวนท่าในการฆ่า แค่จินฮุยไม่ทันระวัง ก็จะได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอีกฝ่าย เมื่อได้รับบาดเจ็บสาหัส จินฮุยก็จะถูกฆ่า

“ช่างเป็นกระบวนท่าที่โหดเหี้ยมจริงๆ!”

ตู้จ้งที่อยู่ข้างๆตู้ป๋อพูดอย่างโกรธเคืองว่า"ปฏิบัติต่อพี่น้องในสำนักเช่นนี้ มีคุณสมบัติที่จะอยู่ในสำนักบู๊เหรอ?"

"เหอะๆ!"

ตู้ชีหัวเราะอย่างเฉยเมย ไม่แคร์เลย หัวเราะและพูดว่า”นี่เป็นเพียงการแข่งขัน อีกอย่าง ตู้เค่อเพียงได้เปรียบในแดนบูโดเท่านั้น นอกจากนี้ เขายังไม่ได้ลงมือฆ่า จะบอกว่ากระบวนท่าของเขาโหดเหี้ยมได้ไง? "

“นอกจากนี้ ตามกฎของการแข่งขัน ไม่ก็ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งยอมแพ้ หรือไม่ก็ฝ่ายใดฝ่ายโจมตีจนอีกฝ่ายแพ้ ตอนนี้จินฮุยยังไม่ยอมแพ้ ทำไมตู้เค่อถึงไม่ควรลงมือต่อล่ะ?”

หลังจากฟังคำพูดของตู้ชี ตู้จ้งก็ยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีก จ้องไปที่ตู้ชีอย่างดุเดือด กัดฟันและพูดว่า“อย่าเพิ่งดีใจไปเลย เดี๋ยวคุณหยางมา คุณจะต้องเสียใจอย่างแน่นอนที่ใช้ยาเม็ดทะลายกรรมวิบัติมาเดิมพันกับตู้ป๋อ”

ตู้ชีเหลือบมองตู้จ้งอย่างเย็นชา แต่ไม่ได้พูดอะไร

ตู้จ้งมองไปที่จินฮุยที่อยู่บนเวทีด้วยท่าทางกังวล และพูดด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำว่า“เห็นได้ชัดว่าความแข็งแกร่งของจินฮุยด้อยกว่าตู้เค่อ และตู้เค่อก็ลงมืออย่างสุดกำลัง หรือคุณต้องการทนดูจินฮุยตายบนเวทีแข่งขันหรือ หรือทนดูบูโดของเขาถูกทำลาย?”

ตู้ป๋อสูดหายใจเข้าลึกๆ ทันใดนั้นก็มองไปที่ตู้จ้ง และถามกลับว่า“บอกผมมาว่าผมควรทำอย่างไร?ยุติการแข่งขันระหว่างพวกเขางั้นหรือ?”

“ถ้าผมยุติการแข่งขัน จินฮุยจะเห็นด้วยไหม?ยังมีผู้คนมากมายจากสำนักบู๊กำลังดูอยู่ ผมจะอธิบายให้พวกเขาฟังอย่างไร?”

ตู้จ้งพูดอย่างโกรธเคือง“หรือว่าชีวิตของลูกศิษย์ของคุณ ยังไม่มีค่าเท่าสายตาของคนอื่นหรือ?”

ตู้ป๋อก็โกรธเล็กน้อย ระงับความโกรธของเขาและกล่าวว่า“จินฮุยอายุสี่สิบปีแล้ว เขาไม่ใช่เด็ก ถ้าเขาสู้ไม่ไหวจริงๆ เขาควรยอมแพ้ด้วยตัวเอง แต่ไม่ใช่เพราะต้องการชนะ จึงทิ้งชีวิตไว้บนเวที"

“ทว่า เขายอมทอดทิ้งชีวิตเพื่อต้องการชนะจริงๆ แสดงว่าเขาก็ไม่คู่ควรที่จะเป็นลูกศิษย์ของผม!”

ตู้จ้งเงียบไปทันที

เขารู้ว่าตู้ป๋อพูดถูก จินฮุยเป็นผู้ใหญ่ที่อายุสี่สิบปีแล้ว ไม่ใช่เด็ก