The king of War นิยาย บท 2276

ฉากนี้เกิดขึ้นกะทันหันเกินไป ถึงขนาดที่ร่างกายของหลีหยวนชิงถูกหยางเฉินกระแทกลอยกระเด็นออกไปไกลสิบกว่าเมตร ยังแขนขาดข้างหนึ่ง ทุกคนไม่ได้สติกลับมาในทันที

“โอ๊ย......”

ทันใดนั้นหลีหยวนชิงก็ส่งเสียงร้องโหยหวนออกมาด้วยความเจ็บปวดทรมาน ดังก้องไปทั่วทั้งเมืองไป๋หู่

จนกระทั่งถึงตอนนี้ ทุกคนถึงได้ต่างพากันได้สติกลับคืนมา

ภายในใจของหยางเฉินมีความผิดหวังเล็กน้อย เดิมทีคิดว่าการโจมตีครั้งนี้จะสามารถฆ่าหลีหยวนชิงได้ แต่คิดไม่ถึงว่าหลีหยวนชิงจะแขนขาดแค่เพียงเท่านั้น

เซี่ยวชิงหยุนยังคงกำลังอ่านคัมภีร์ปราบปีศาจ เขาสามารถควบคุมไอมารภายในตัวไว้ได้แล้ว แต่ตามการอ่านคัมภีร์ปราบปีศาจอย่างต่อเนื่อง เขาสัมผัสได้ถึงไอมารยิ่งน้อยลงเรื่อย แต่พละกำลังของเขาที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ก็กำลังอ่อนกำลังลงอย่างต่อเนื่อง

ในเวลานี้ เซี่ยวชิงหยุนที่เดิมทีกำลังอ่านคัมภีร์ปราบปีศาจมาโดยตลอด ก็หยุดลงกะทันหัน

หยางเฉินถึงรู้สึกดีขึ้นมาก ไอมารที่พลุ่งพล่านกลุ่มหนึ่ง กำลังระเบิดในร่างกายของเขา

แต่ว่าการระเบิดของไอมารครั้ง สามารถควบคุม ไม่ใช่การระเบิดแบบที่ควบคุมไม่ได้เมื่อครู่นี้ เกือบจะทำให้หยางเฉินศูนย์เสียสติสัมปชัญญะไปแล้ว

หยางเฉินเองก็ไม่ชัดเจนเช่นกัน เหตุใดเซี่ยวชิงหยุนถึงได้หยุดอ่านคัมภีร์ปราบปีศาจกะทันหัน เป็นเพราะถึงขีดจำกัดของเขาแล้ว? หรือว่าจะเป็นเพราะเหตุผลอะไรอื่น?

แต่แบบนี้สำหรับเขาแล้ว ไม่ได้มีความสำคัญแล้ว

สิ่งที่สำคัญคือ พละกำลังที่เดิมทีอ่อนแอลงอย่างต่อเนื่องของเขา พุ่งสูงขึ้นตามไอมาร ได้กลับมาอีกแล้ว

สามารถพูดได้ว่า ตอนนี้ต่อให้เป็นการต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งระดับเช่นอู่ชาง ต่อให้พ่ายแพ้แล้ว ก็สามารถรักษาชีวิตเอาไว้ได้

เห็นเพียงแค่นัยน์ตาของหยางเฉินมีเจตนาสังหารที่รุนแรงฉายแววออกมา จ้องมองไปทางหลีหยวนชิงที่ร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดเขม็ง

“ไม่ดีแล้ว เขาจะฆ่าหลีหยวนชิง!”

อู่ชางสัมผัสได้ถึงเจตนาสังหารของหยางเฉินทันที หน้าถอดสีอย่างรุนแรงทันที ตะโกนไปทางเซี่ยวชิงหยุนที่มีอยู่ใกล้กับหยางเฉินที่สุด: “ฆ่าหยางเฉินซะ!”

จากนั้นสิ่งที่ทำให้คนประหลาดใจคือ เซี่ยวชิงหยุนกลับไม่ได้สนใจอู่ชาง

แต่ในเวลานี้เอง เท้าขวาของหยางเฉินเหยียบลงไปบนพื้นอย่างแรง ร่างกายพุ่งทะยานออกไป

แทบจะในพริบตาเดียว เขาก็ปรากฏตัวที่ตรงหน้าของหลีหยวนชิง

“ตาย!”

หยางเฉินมือถือกระบี่โอรสสวรรค์ เหลือบมองหลีหยวนชิงที่อยู่ด้านล่าง พลังที่น่าตกใจกลุ่มหนึ่ง ระเบิดออกมาจากกระบี่โอรสสวรรค์ เขาฟันดาบลงไปอย่างไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย

“ไม่!”

หลีหยวนชิงระเบิดเสียงคำรามอย่างโกรธแค้นปนไม่ยินยอมออกมาจากในส่วนลึกของลำคอ

“ฉึก!”

กระบี่โอรสสวรรค์แทงทะลุหัวใจของเขา สีหน้าบนใบหน้าของหลีหยวนชิงหยุดนิ่ง ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและเหลือเชื่อ

ต่อให้เขาตาย ก็คิดไม่ถึงว่า ตนเองจะตายในน้ำมือของคนหนุ่มอายุยี่สิบกว่าปีคนหนึ่ง

“หยางเฉิน!!”

อู่ชางเห็นหยางเฉินฆ่าหลีหยวนชิง คำรามด้วยความโกรธแค้นทันที

พลังกึ่งแดนนภาขั้นเจ็ดชั้นต้น ระเบิดออกจากบนตัวของเขา ทั่วทั้งเมืองไป๋หู่แทบจะถูกปกคลุมไปด้วยแรงกดดันที่น่ากลัวกลุ่มหนึ่ง

นักบูโดที่พละกำลังต่ำต้อยจำนวนหนึ่ง ตัวสั่นระริกไปทั่วทั้งตัว แต่ละคนใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ราวกับวันโลกแตกกำลังจะมาถึง

อู๋สงป้าใบหน้าเต็มไปด้วยความหนักใจ บนใบหน้ายังมีความลังเล เหมือนกับก็ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรเช่นเดียวกัน

ถ้าหากไม่ใช่อานุภาพมารที่ระเบิดออกมาจากตัวของหยางเฉิน เขาไม่มีทางลังเลที่จะเข้าไปช่วยหยางเฉินเลยแม้แต่น้อย

แต่ว่าตอนนี้ เหมือนกับสามารถมั่นใจแล้วว่า หยางเฉินก็คือผู้ฝึกมารคนหนึ่ง

ที่โลกบู๊โบราณกลาง ผู้ฝึกมารก็คือร่างอวตารของปีศาจ เป็นศัตรูร่วมชาติของนักบูโดทั้งหมด

ทันทีที่ตกอยู่ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ เขายังจะช่วยเหลือหยางเฉิน จะนำภัยพิบัติร้ายแรงที่ไม่รู้จบ มาให้แก่เมืองไป๋หู่ แม้กระทั่งตัวเขาเอง

แน่นอนว่า ศักยภาพที่หยางเฉินได้แสดงออกมานั้นไร้ขีดจำกัด ต่อให้เป็นผู้ฝึกมาร อนาคตวันข้างหน้าก็เต็มไปด้วยความรุ่งเรือง ขอเพียงแค่ไม่ตาย มีความเป็นไปได้อย่างยิ่งว่าวันข้างหน้าจะยึดอำนาจของทั้งโลกบู๊โบราณ

เป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุดของหยางเฉิน ทันทีที่เขายื่นมือเข้าช่วยเหลือ ก็เท่ากับว่าได้รู้จักผู้แข็งแกร่งชั้นยอดในอนาคตคนหนึ่งแล้ว