เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 118

“เธอทำแบบนั้นได้ยังไงไปรยา ทำไมถึงใจร้ายอย่างนั้น”

กี่ปีมาแล้วนะ ที่ไรยาไม่ได้คิดถึงผู้หญิงคนนี้ คนที่เคยทำให้เธอเสียใจตอนพ่อบอก ว่าจะมาเป็นแม่ใหม่ หลังจากแม่ของเธอจากไปด้วยโรคร้ายได้แค่ปีเดียว

ตอนนั้นเธออายุสิบปี เธอเสียใจมาก และโกรธพ่อเอามากๆ แต่พ่อก็บอกว่างานที่บริษัทเยอะ ต้องมีคนคอยช่วยดูแลบ้านช่อง แล้วพ่อก็เหงาเพราะคิดถึงแม่ บวกกับไปรยาก็ยอมเธอทุกอย่าง เอาอกเอาใจเธอสารพัด ทำให้เธอคลายความกังวล คลายความเสียใจ

จนในที่สุดก็ยอมรับมาเป็นแม่อีกคนในเวลาไม่ถึงปี ครอบครัวเธอกลับมามีความสุขและสมบูรณ์อีกครั้ง แม้จะไม่เต็มร้อยเหมือนตอนแม่แท้ๆ อยู่ แต่ก็ดีกว่าตอนอยู่กับพ่อแค่สองคนมากๆ

แต่ทั้งพ่อทั้งเธอกลับไม่รู้ ว่าได้เอาตัวปัญญาอันใหญ่หลวงเข้ามาในชีวิตแล้ว เพราะทำดีให้เธอกับพ่อตายใจได้ไม่นานนัก ไปรยาก็หลงเดินทางผิด เนื่องจากมีคนมาชวนเข้าบ่อนบวกกับเงินที่พ่อมีให้ใช้เหลือเฟือ

จากแรกๆ ก็แค่เรียนรู้ แต่นานๆ เข้ากลับเล่นจริงจังและหนักมาก จนกลายเป็นติดการพนันหรือจะเรียกว่าผีพนันเข้าสิงก็ไม่ผิดนัก

พ่อต้องเอาเงินมาใช้หนี้เป็นร้อยล้าน ทำให้กิจการได้รับผลกระทบไปด้วย จนต้องขายบ้านแล้วย้ายไปอยู่บ้านหลังเล็กๆ ซึ่งคือบ้านหลังปัจจุบันนี้ ที่ไปรยาบอกว่าเอาเงินที่พ่อให้ไปแอบซื้อไว้นานแล้ว

อยู่ไปไม่นานเธอกับพ่อก็รู้ว่าไปรยาเอาบ้านนี้ไปขายฝากไว้ไว้กับนายทุนเพื่อเอาเงินเข้าบ่อน พ่อต้องไปไถ่หลายล้าน แล้วเปลี่ยนมาเป็นชื่อพ่อแทน

ไปรยาก็ไม่ยอมหยุด ยังแอบไปสร้างหนี้ต่ออีก พ่อต้องเอาทรัพย์สินที่มีขายจนแทบไม่เหลืออะไร สุดท้ายก็เอากิจการเข้าไปค้ำเพื่อกู้เงินกับแบงก์ และเมื่อขาดสภาพคล่องทางด้านการเงิน

ทุกอย่างก็ดูจะย่ำแย่ลง จนพ่อกินเหล้าหนัก และเกิดอุบัติเหตุตอนขับรถกลับบ้าน พอรู้ว่าพ่อพิการ ไปรยาก็ขอหย่าแล้วเก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านไป ทิ้งให้เธอกับพ่อต้องเผชิญชะตากรรมอันย่ำแย่ตามลำพัง

ส่วนตัวเองกลับหายเข้ากลีบเมฆ ไม่ได้ข่าวคราวหลายปี เธอเองก็ไม่รู้ว่าไปรยาวนกลับมาหาพ่อได้ยังไง ส่วนเหตุผลนั้นเธอรู้แล้ว ว่าน่าจะได้ข่าวเรื่องการแต่งงานของเธอ ไปรยาคงเดาว่าพ่อน่าจะมีเงินเหมือนเมื่อก่อนแล้วแน่ๆ ไม่งั้นคงไม่หวนมาหาพ่อหรอก

ไรยาคว้ากุญแจรถกับกระเป๋าสตางค์ได้ ก็ขับออกจากบ้านไปทันที ทั้งที่ไม่รู้ว่าจะไปไหน เพราะอารมณ์เดือดพล่านไปหมด ในใจก็ถามตัวเองไปด้วย ว่าทำไมเขาถึงไม่บอกสักคำ ว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เธอจะได้อธิบายให้เข้าใจ เขาจะได้ไม่ต้องมาแค้นเธอกับพ่อแบบนี้

เมียแต่งท่านประธาน Chairman’sWife / พิมรภัค ตอนที่ 17

รถญี่ปุ่นหยุดกึกอยู่ตรงลานจอดโรงเรียนลูก ทั้งที่เหลืออีกครึ่งชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาปล่อยเด็กๆ แต่ก็ไม่รู้จะขับรถวนไปไหนได้อีกแล้ว อีกทั้งไม่มั่นใจในอารมณ์ของตัวเองนัก ว่าถ้าโกรธมากๆ ขึ้นมา จะสั่งเท้าให้เหยียบคันเร่งหนักกว่าเดิม แล้วถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ลูกจะอยู่ยังไง สองลุงป้าอีก ไหนจะร้านแล้วก็เด็กๆ อีก

มืออันสั่นเทาวางโทรศัพท์ลง จากที่ตั้งใจว่าจะโทรหาเขา เรียกมาคุยให้จบเรื่อง ความเห็นอกเห็นใจเขาในตอนนี้มีในระดับหนึ่ง อาจจะถึงขนาดเธอจะละทิ้งความร้ายกาจของเขาในอดีต แล้วเริ่มต้นมองเขาในแง่ดีอีกรอบ แต่คลิปของพชิราที่เคยส่งมาให้ ก็ลอยขึ้นมาเตือนสติ

เรื่องที่เขาแค้นแล้วตามเอาคืนเธอกับทุกคนราะความเข้าใจผิดก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ส่วนเรื่องลูกที่เขาอยากได้ไปอยู่กับพชิราก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง มันเอามารวมกันไม่ได้ เธอจึงตัดสินใจจะปล่อยมันไป ให้เหมือนไม่ได้รับรู้อะไรมาก็แล้วกัน

ตั้งใจว่าจะนั่งรออยู่ในรถ แต่มองออกไปก็เห็นไปรยามายืนกอดอกอยู่ใกล้ๆ เป็นอะไรที่งงมาก ไม่เข้าใจว่าไปรยารู้ว่าเธอกับลูกอยู่ที่นี่ได้ยังไง จะว่าไป มันก็ไม่ใช่ความลับแล้วนี่ ในเมื่อเขารู้แล้ว คนรอบข้างเขาก็ต้องรู้ แต่ไปรยาก็ไม่ใช่คนรอบข้างของเขานี่นา หรือว่าไปหยิบยืมเงินจากเขาอีกกันนะ