เมียแต่งท่านประธาน [Chairman's Wife] นิยาย บท 12

ตลอดการพาทัวร์ ไรยาแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง เมื่อตรงเอวมักจะมีแขนของเขาโอบไว้หลวมๆ กระทั่งได้กลับห้อง ค่อยหายใจโล่งหน่อย แต่ก็ได้ไม่นาน เมื่อเงยหน้าขึ้น มองทะลุผนังกระจกใสแจ๋วออกไป ก็เห็นวายุสกำลังนั่งทำงานอยู่กับภรรยาคน บางครั้งก็เงยหน้ามาคุยกัน คนเป็นภรรยานั้นบางทีก็จับแก้มสามีบีบเบาๆ พร้อมรอยยิ้ม

‘กลับไปอยู่ที่เก่าดีมั้ยย้า’

อีกแล้วที่ภาพค่ำคืนนั้นลอยมาเหยียบย่ำซ้ำเติมให้ต้องเจ็บปวด เมื่อเขาบอกความจริง ว่าหนทางรักที่เคยตั้งมั่นจะฝ่าฟันไปด้วยกันไว้นั้น ไม่อาจจะสานต่อได้ เพราะมีเหตุจำเป็นจนไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ นั่นทำให้เธอเจ็บปวดยิ่งกว่าครั้งไหนๆ หรือมีอะไรมาทำให้เคยเจ็บมา

“ย้า”

คนยืนปล่อยให้น้ำตาไลอาบแก้ม ค่อยๆ หันไปหาเจ้าของเสียง เพราะไม่แน่ใจว่าหูฝาด หรือเป็นเขาที่มายืนอยู่ตรงนี้จริงๆ กันแน่ ก็เวลานี้เขาควรจะยืนเคียงข้างเจ้าสาวแสนสวยดีกรีดอกเตอร์เหมือนกันมากกว่า

“ทำไมมาคนเดียวล่ะย้า เพื่อนๆ ถามหาอยู่นะ”

วายุสเอ่ยเสียงแผ่วเบา ใบหน้าเศร้าหมอง ไม่เหมือนกับคนเป็นเจ้าบ่าวเลยสักนิด

“อยากมาสูดอากาศน่ะ แต่ก็กำลังจะกลับแล้ว”

มือปาดน้ำตาออกจากแก้ม แล้วเตรียมตัวจะก้าวหนี แต่วายุสก็ไปยืนดักหน้าเอาไว้

“ย้ายังโกรธเวย์อยู่เหรอ”

“เปล่าค่ะ ฉันจะโกรธคุณเรื่องอะไรคะ”

วายุสรู้ดีว่า ถ้าคุณหนูย้าได้ใช้คำว่า ‘ฉัน’ กับใคร แปลว่าโกรธเอามากๆ หรืออยากจะบอกให้รู้ว่าคนคนนั้น ไม่ใช่คนใกล้ชิดหรือคนสนิทอีกต่อไปแล้ว เพราะปกติเธอจะแทนตัวกับเขาว่า ‘ย้า’ ตลอดมา

“เวย์ขอโทษย้านะ เวย์รู้ว่าย้าโกรธ เพราะเวย์ทำผิดอย่างไม่น่าให้อภัย แต่เวย์ก็ไม่มีทางเลือก เวย์ต้องรับผิดชอบเรื่องที่เกิดขึ้น ถึงเวย์จะไม่ได้ตั้งใจ”

“จะบอกว่าคุณนอนกับพีชจนท้อง เป็นเรื่องไม่ได้ตั้งใจเหรอคะ”

“เวย์ไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ย้า”

“นอนด้วยกันตั้งหลายครั้ง ยังกล้าบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ คุณเห็นฉันเป็นอะไร”

“ย้ารู้ได้ยังไงล่ะ ว่าเวย์กับพีชนอนด้วยกันหลายครั้ง มันไม่เป็นความจริงเลยนะ เวย์พลาดแค่คืนเดียวเอง”

“แต่คืนต่อๆ ไป ตั้งใจไม่ได้พลาด ใช่มั้ยคะ ไม่งั้นคงไม่ท้องหรอก”

“ไม่จริงนะย้า เวย์เมาแค่คืนเดียว แล้วก็พลาดแค่คืนเดียว เวย์ยังรักย้าและอยากแต่งงานกับย้านะ”

“ทั้งที่ตอนนี้ ฉันไม่เหมือนเดิมงั้นเหรอ”